Quantcast
Channel: Josie's Little Things
Viewing all 436 articles
Browse latest View live

My Barcelona Favorites // Part I

$
0
0
Ergens rond half oktober (de 14de om precies te zijn) waren Pieterjan en ik 10 jaar samen. Een tinnen jubilee dus, ook al zijn we niet getrouwd en zijn we dat voorlopig niet van plan. We wilden graag eens een paar dagen samen weg (liefst met het vliegtuig naar een zonnige bestemming) om die "mijlpaal" te vieren. Wij knijpen er wel vaker eens tussenuit hoor, maar meestal is dat voor 1 nacht en dicht bij huis, bijvoorbeeld Brussel. Bovendien was 2015 al een zeer druk jaar geweest en we hadden wel wat ontspanning met ons 2 verdiend, vonden we. Maar door de vele kosten die kwamen kijken tijdens en na de bouw van ons huis besloten we in de zomer wijselijk dat het beter was om onze wilde citytrip-plannen even in de koelkast te steken. Jammer maar helaas... 




In september werd ik gecontacteerd door de mensen van Bongo, jullie wellicht niet onbekend. Of ik zin had om ter gelegenheid van hun nieuwe campagne een van hun partnerhotels uit te proberen? In het bruisende Barcelona dan nog wel? En of ik dat zag zitten! Ik was in 2004 al eens in de stad geweest met mijn vriendin (lijkt al een eeuwigheid geleden!), maar Pieterjan was er nog niet geweest. Het aanbod van Bongo kwam dus als een geschenk uit de hemel en ik ben hen er nog steeds zeer dankbaar voor. Op één avond waren onze vlucht en hotel (Abba Rambla Hotel ***, waarover in een volgende post meer) geboekt en hadden we 3 dagen opvang geregeld voor Emil (muchas gracias aan onze ouders en schoonouders!). We konden dus beginnen aftellen naar 21 oktober!



We gingen van woensdagochtend tot vrijdagavond. En we hadden geluk want de weergoden waren ons gunstig gezind. Het was eind oktober en dus geen shortjes-met-slippers-weer meer, maar we konden in onze trui (of in het geval van een eeuwige koukleum als ik: met een licht vestje aan) rondlopen. De hele tijd mét zonnebril, dat wel. Want schijnen, dat heeft Madame Soleil die 3 dagen echt wel gedaan daar in Barcelona, terwijl we van het thuisfront hoorden dat het daar zeer regenachtig en grijs was. Het is een beetje gemeen, maar als je op vakantie gaat dan ben je toch altijd stiekem blij dat je beter weer hebt dan de thuisblijvers hé ;-)



Door het mooie weer hebben we heel veel gestapt en zijn we praktisch 3 dagen non-stop buiten geweest. Musea hebben we niet bezocht, want dat zou zonde van het mooie weer geweest zijn. We wilden zoveel mogelijk vitamine D opdoen voor de lange winter en de donkere dagen die er onvermijdelijk aan komen. Pieterjan en ik hadden ons voorgenomen om er een rustige 3-daagse van te maken. Veel hadden we niet gepland, en we zouden de metro af en toe wel eens nemen zodat we ons niet kreupel hoefden te stappen. Maar die metro hebben we - behalve tijdens ons bezoek aan Montjuïc - niet van dichtbij gezien. Het is een beetje "de aard van de beestjes": wij stappen gewoon het liefst van al zelf, zo zien we het meest van de stad. Al bij al hebben we op die 3 dagen een marathon bijeen gestapt, denk ik. Ik mag dan nog zo getraind zijn, ik voelde het achteraf wel in mijn benen!



Tijdens al dat stappen passeerden we langs veel bezienswaardigheden en door leuke buurten. Uiteraard flaneerden we meermaals over de Ramblas, slenterden we door de mooie Passeig de Gracia met de wereldberoemde Gaudi-huizen en brachten we een bezoek aan de imposante kathedraal en het Parc Guell. Let op, want dat laatste is sinds een paar jaar niet meer vrij toegankelijk omdat men de toestroom van mensen een beetje wil beperken (wat ik wel begrijp). Je moet op voorhand (online) reserveren en je betaalt 7€. Ik vind het enorm toeristisch, maar het is de prijs wel waard. Want laat ons eerlijk wezen: het is een wreed schoon en speciaal park. De fenomenale Sagrada Familia bezocht ik al in 2004 en lieten we deze keer aan ons voorbijgaan - op 3 dagen konden we echt niet alles doen dus we moesten keuzes maken. 



Al die bezienswaardigheden zijn mooi en indrukwekkend, maar het meest van al heb ik genoten van het stappen/slenteren door de stad met haar leuke buurten, kleine straatjes en verborgen pleintjes. El Born is bijvoorbeeld een gezellige buurt met veel barretjes en restaurants. Ons hotel lag in Raval, wat vroeger een nogal groezelige en achtergestelde (en ook een beetje rosse) buurt was maar nu een trendy wijk is met veel uitgaansmogelijkheden en hippe winkeltjes (een beetje gelijk de Brugse Poort in Gent, haha). Je moet er wel een beetje op je handtas letten want er lopen soms wat ongure types rond, maar laat ons eerlijk wezen: die heb je in élke stad en élke buurt wel. Op vakantie moet je gewoon extra voorzichtig zijn met je spullen, punt. El Poble Sec is een buurt die ik graag nog wat beter had leren kennen. We liepen er door toen we terugkwamen van Montjuïc en er hing een levendige, volkse sfeer. Het is zoals Raval een buurt die momenteel erg herleeft. 



Montjuïc is trouwens ook de moeite om te doen. Het is een soort "berg" van 173m hoog waar onder andere het Olympisch Stadium van 1992 zich bevindt. Het is er rustig (of toch op het moment dat wij er waren) en je laat even de stadsdrukte achter je. Je hebt er een prachtig uitzicht over Barcelona. Wij bezochten dit gedeelte van de stad op onze laatste dag, en toen was een beetje rust welkom :-) Je kan stappen naar boven, of je kan de kabelbaan (= een soort metro) of téléphérique (stoeltjeslift) nemen. Wij namen de metro naar boven en gingen te voet naar beneden. Zo hadden we ook eens een Barcelonese metro van dichtbij gezien!



Wat je volgens mij ook zeker niet mag missen in Barcelona, is het strand van Barceloneta. Het is een eindje stappen, maar er hangt een gezellige sfeer. En je hebt toch altijd des te meer een vakantiegevoel als je de zee hebt gezien! Loop zeker ook eens door de Mercat de la Boqueria en geniet van de rijkdom van kleuren en geuren. Zo'n plek is echt het paradijs op aarde voor mij, met al dat vers fruit, groenten, noten,... Helaas liggen er ook veel ingewanden te lonken, daar keerde mijn vegetarische maag (en zelfs die van Pieterjan, een diehard carnivoor) dan weer een klein beetje van om! Je kan er iets drinken of eten aan een toogje. Gezellig, maar let op want ze kennen daar wel hun prijs als je er een beetje als een toerist uitziet ;-)





Barcelona is gewoon een zalige stad om lekker te eten en te drinken. Ik hou wel van de Spaanse tapas-mentaliteit, al is het soms een beetje zoeken hoeveel tapas je nu best neemt om een goed gevulde maag te hebben. Dat de Spanjaarden nauwelijks Engels (willen) spreken, draagt daar natuurlijk niet toe bij. Maar soit, wij hebben superlekker gegeten en een aantal leuke plekjes ontdekt...

Wil je graag weten wat deze hotspots zijn? Ik deel ze graag met jullie, in een volgende blogpost!

Deze post kwam tot stand in samenwerking met Bongo en bestaat uit mijn eigen meningen en bevindingen. Meer info over het arrangement "Viva Barcelona" vind je hier.

Love, Josie xo

Mijn ABC Revisited

$
0
0
Ongeveer een jaar geleden stelde ik mijn hoogstpersoonlijke ABC op, waar ik toen veel leuke reacties op kreeg. Blijkbaar vonden jullie het fijn om mij op die manier wat beter te leren kennen. Ik heb het lijstje onlangs nog eens herlezen, en ik moet zeggen dat er op een jaar toch wel een aantal veranderingen zijn opgetreden in mijn Josie-alfabet...




Voor de duidelijkheid: wat doorstreept is geldt niet meer, en in cursief geef ik telkens wat uitleg zodat jullie op zijn minst weten hoe het komt :-) Eveneens in cursief staan de extraatjes die erbij gekomen zijn het voorbije jaar, mét de nodige uitleg erbij.

A
* armbandjes
* altijd bezig
* ananas
* alpronista: Klopt nog steeds, al wissel ik af met merken als Provamel en Rice Dream omdat die ook erg lekkere soja- en natuurlijke producten hebben ter vervanging van zuivel.



B
* bloggen
* boeken
* buitenmens
beautista: Ik ontdek nog steeds graag nieuwe beauty stuff en ik kom nog altijd verzorgd voor de dag, dat spreekt voor zich. Maar ik heb een zeer gevoelige huid en daarom probeer ik niet te veel te experimenteren met schoonheidsproducten, om allerhande uitslag en roodheden te vermijden. Ik heb zo mijn "beauty classics" die voor mij heel goed werken, en ik probeer daarbij te blijven met af en toe eens een "folieke" tussendoor. 
* busy bee
* blingbling: Het is niet dat ik niet meer hou van wat glittert en glanst, maar mijn stijl is een beetje geëvolueerd en ik draag nu soberdere kledij met minder franjes. Komt dat door het ouder worden? Misschien, ik weet het niet, en het doet er ook niet echt toe. Ik voel me goed in wat ik draag, that's what matters.
* blote benen
C
* coca cola zeroIk drink nog maar heel zelden frisdrank sinds ik heb gelezen hoe schadelijk het is, zelfs light en zero. En neen, ik mis het écht niet. Integendeel: ik voel me stukken beter sinds ik het goedje niet meer drink.
* copywriter
* california dreamer
* chocolade

D
* doener
* doorzetter
* discipline
* destelbergen
* drukdrukdruk
* dromer: Misschien een beetje tegenstrijdig met de "doener" van in het begin, maar beide hoeven elkaar niet uit te sluiten volgens mij. Ik ben iemand die houdt van actie en die niet lang twijfelt of piekert maar gewoon doet. Tegelijkertijd koester ik ook bepaalde dromen, de ene al wat realistischer dan de andere: een eigen zaak/winkel starten, vele verre reizen maken, een marathon lopen,... En nog zoveel meer, maar ik ga ze hier niet allemaal uit de doeken doen :-) Vroeger durfde ik niet "voluit" te dromen omdat ik ervan uit ging dat ik ze toch nooit zou kunnen waarmaken. Nu geloof ik er veel meer in, want wie niet groot droomt, zal nooit grote dingen kunnen bereiken. Ik ben nog maar 32, ik heb nog tijd genoeg om ze in de praktijk om te zetten!



E
* emil
* energiek

F
* fashionista
* freelancer
* flan brésiliennetaart
* fruit
* familiemens

G
* germaniste
* gezondheidsfreak
gin tonic: Ik ben dat een beetje beu gedronken, tegenwoordig verkies ik een glas goeie rosé of witte wijn.
glitter: Idem als bij blingbling, het mag allemaal een beetje soberder en minimalistischer zijn.
* gent

H
* hyperactief
* high heels: Dat klopt nog steeds, ik draag graag hoge hakken. Maar tegenwoordig ben ik ook totally hooked on my sneakers. Dus het zijn ofwel zeer hoge hakken, ofwel mijn comfy hippe sneakers - maar niks daartussenin, tenzij...
* havaianas (all summer long!)



I
* introvert
* impulsief
* inspirerend: Ik krijg vaak als reactie op mijn blogs dat ze motiverend en inspirerend zijn, en dat mensen mijn positieve ingesteldheid bewonderen. Ik beweer zeker niet dat ik de grote "geluksgoeroe" ben, maar ik vind het wel fijn om mensen te inspireren om te genieten van het kleine geluk.

J
* joske-voor-de-vrienden
* juwelen: Dat is ferm verminderd. Ik draag nog graag armbandjes, maar al helemaal geen oorbellen meer want ik vind ten eerste dat ik daar niet mee sta, en ten tweede jeuken mijn oren daarvan :-) Ik heb ook een fijne ring maar ik draag hem niet zo vaak... Hij zit eigenlijk een beetje los en ik ben bang hem te verliezen.
* jeans: Sinds een tijdje ben ik helemaal into jeans: skinny jeans, ripped jeans, jeanshemdjes, jeansvestjes, jeansshortjes, accessoires in jeans,... Jeans is tijdloos en ik voel me er goed in.

K
* kleedjes: Ik draag nog altijd graag kleedjes, omdat dat gemakkelijk zit en ik vind dat ik mooie benen heb die mogen gezien worden. Maar ik draag de laatste tijd ook wel vaker broeken dan vroeger, ik kan niet meer zonder mijn skinny jeans! Ook daar heb ik mooie benen in :-)
* kaastaart
* koppig
* katten
* koukleum
* kersenpitkussentje
* kleurrijk: Ik hou nog steeds van kleurtjes, al kies ik tegenwoordig in mijn kledij, accessoires en interieur voor iets soberdere tinten met bijvoorbeeld veel pastel, koele kleuren en nude. Voor Emil kies ik dan wel weer voor kleur en felle prints. Dat hoort zo voor een kind, vind ik.

L
* lopen
* lezen
* lasagne



M
* muziek
* mama
* modern family
* mannenwereld: Ik werk in een bedrijf met enkel mannelijke collega's. En ik vind dat enorm plezant: ze zeggen wat ze denken en er wordt weinig achter de rug gepraat. Bovendien hou ik ook wel van wat vettige "ventenhumor" van tijd tot tijd :-)
(halve) marathon: Ik heb ondertussen al 4 halve marathons gelopen en er komen er zeker nog bij op mijn palmares. Ondertussen blijf ik dromen van die magische 42K... Ooit komt het er zeker van en loop ik een marathon!

N
* netheidsfreak
* nuchter
nagellakIk ben daar nog maar zeer recent mee "gestopt", omdat ik gelezen heb dat er bepaalde stoffen je lichaam binnendringen die bijvoorbeeld je hormonen verstoren en je vruchtbaarheid beïnvloeden. Dit is vooral gevaarlijk voor jonge meisjes maar voor mij hoeft het dan eigenlijk ook niet meer, als het zo zit...
* noten: Ben ik zot van. In alle maten, kleuren en smaken. Het is gedeeltelijk "van moeten" omdat ik geen vlees eet en dat dus moet compenseren. Noten zijn hiervoor ideaal. Maar ik eet ze toch vooral omdat ze zo enorm lekker zijn! Mijn favorieten zijn macadamia-, cashew- en pecannoten.

O
* optimist
* ondernemend
* onafhankelijk
orange is the new black: Serieus, hoe zalig is deze serie?
* online: Dat ben ik bijna altijd. Voor het werk, voor mijn bijberoep, in mijn vrije tijd. En daar is niks mis mee, want het verrijkt mijn wereld. Al is een "digitale detox" af en toe ook wel eens verrijkend en vooral rustgevend, dus ik probeer soms bewust een paar uurtjes offline te gaan.



P
* pieterjan
* positivo
* planner
* pizza
* pink ladyMijn liefde voor all things pink is een beetje weggeëbt, ik grijp nu vaker terug naar sobere en pastelkleuren.
perfectionist
* plantrekker
* project manager: Mijn hoofdbezigheid by day, ik ben namelijk project manager in een webbedrijf. I love it!

Q
* que sera sera

R
* regelwijf
* rokjes: Idem als bij de kleedjes, 't is wat verminderd.
* realistisch



S
* schrijven
* shoppen
* spaghetti
* schoenen
* sportief
* sangriaIdem als bij de GT: ik ben dat een beetje beu... Véél te zoet en ik word er veel te rap dronken van ;-)
* social media
* superfood: Sinds een tweetal jaar ben ik bezig met superfood en probeer ik het op verschillende manieren te verwerken in mijn voeding. Lekker, gezond en interessant!
* smartphone: Als je mij ziet, zie je meestal ook mijn smartphone :-)
sneakers: Draag ik de laatste tijd erg vaak. Met een skinny jeans en een sweater voor een comfy look, maar ik draag ze even goed onder een kleedje. Ik kocht mijn witte Le Coq Sportif sneakers in Lissabon, het was liefde op het eerste gezicht!
sweaters: Ik vind de huidige sweater-trend de max! Er zijn zoveel leuke modellen en prints.
spuitwater: Sinds ik geen frisdrank meer drink, is spuitwater mijn favoriete (alcoholvrije) drankje. Klinkt een beetje saai, ik weet het, maar als ik echt dorst heb is er eigenlijk niks dat me meer smaakt dan een goeie frisse Spa.

T
* talenknobbel
* thee
* teenslippers
* torhout
* the text fairy: De naam van mijn "bedrijfje" in bijberoep, waar ik als "the text fairy" alle soorten teksten schrijf en nalees. Het gaat enorm goed, en binnenkort komt er zeker een website!



U
* USA-freak

V
* veggie
* vastberaden

W
* winkelen
* water

X
* xalnognekeerdenken – sorry maar hier vind ik nog steeds echt niks…

Y
* yosemite-lover

Z
* zomer
* zon
* zware voet
* zelfstandig
zelfzeker: Vroeger was ik enorm onzeker. Het is pas sinds een paar maanden dat ik geëvolueerd ben naar een zelfzekere jonge vrouw. Ik weet wat ik wil, wat ik kan, wat ik waard ben en waar ik naartoe wil. Harde kritiek en tactloze opmerkingen raken me uiteraard, maar ik probeer me zo weinig mogelijk aan te trekken van wat anderen van me denken. En zal ik eens iets zeggen? Ik word daar echt gelukkig van!
zwemmen: Doe ik de laatste tijd opnieuw vaker, als afwisseling met het lopen. Het doet enorm veel deugd om eens andere spieren te trainen. Toegegeven, in de herfst en de winter is het soms wat koud om in het water te springen, maar na amper één lengte voel ik dat al niet meer. 

Ik ben in wezen mezelf gebleven en ben nog steeds dezelfde Josie als vroeger. Maar er is toch wel het één en ander veranderd in mijn persoonlijke alfabet. Ik vind dat heel goed! Want wie niet verandert en evolueert, die staat stil. We weten allemaal dat stil staan gelijk is aan achteruitgaan... Ik ben alvast benieuwd hoe dit lijstje er in 2016 zal uitzien! 

Nog mensen die zin hebben om hun eigen ABC op te stellen?
Lots of love,
Josie xo

My Week In Pictures

$
0
0
De week is alweer voorbij, ik laat jullie graag mee terugblikken op een aantal fijne momenten en leuke ontdekkingen!



Ik mag niet klagen over mijn haar, maar van zodra het herfst wordt gaan mijn lokken er toch wat droger en pluiziger uitzien. Dan heb ik het iets moeilijker dan anders om mijn kapsel in model te houden. Gelukkig kan ik op bad hairdays altijd rekenen op Gliss Kur, een merk waar ik deze zomer uitgebreid mee kennis maakte. Ik ontving van hen de 6 Miracles Oil Essence, die 6 “wonderen” verricht: soepelheid, hittebescherming, anti-gespleten haarpunten, weerstand, pluiscontrole en intensieve verzorging. Het Ultimate Repair Every Day Oil Elixir werd dan weer speciaal ontworpen om het haar intensief te voeden zonder het te verzwaren. Het elixir kan gebruikt worden op handdoekdroog haar voor het drogen, of als beauty finish op droog haar. Ik gebruik beide producten nu een goeie week en ik kan oprecht bevestigen dat ze doen wat ze beloven. Mijn haar is soepel, glanzend en zonder pluis. Het ziet er gewoon gezond uit! Special thanks to Willem & Evi, mijn twee favoriete haar-redders in nood :-)



Afgelopen zaterdag ging ik ontbijten met Kelly bij Nomadin Brugge. Het is een vrij recente koffiebar/eethuis - vroeger was daar een nogal obscuur danscafé waar ik ’s avonds bij voorkeur in een grote boog omheen liep, en ook ’s morgens vroeg uit vrees om uit te glijden over een hoopje braaksel :-) Maar wat een ontdekking was me dat! Ik at het “hipster gezond” ontbijt met home-made granola, yoghurt en vers fruit, met een thee en verse sinaasappelsap erbij. 100% Josie, superlekker en verzorgd! Ook Kelly was enthousiast over haar eggs benedict. Nomad is trendy en gezellig ingericht, heel fijn om bij te praten. Ik genoot enorm van mijn voormiddagje in Brugge. Ik had Kelly nog maar 1 keer in real lifeontmoet, maar zo leek het alleszins niet. Dat we elkaars blog volgen, heeft daar natuurlijk mee te maken. Ik vind haar een zeer inspirerende en oprechte madam. Wie haar blog nog niet kent, neem zeker eens een kijkje!



Woensdag was het Wapenstilstand, een vrije dag dus. Running.be, van het gelijknamige magazine voor gepassioneerd lopers, had een leuke challenge gelanceerd: loop 11K op 11/11, share het op social media en maak kans op 1 van de 11 prijzenpakketten. Ik was sowieso van plan om te gaan lopen op mijn verlofdagje, dus ik nam de uitdaging met beide handen aan. Normaal loop ik 11K zonder enige moeite, als je weet dat ik een halve marathon kan lopen met een grote glimlach. Maar de voorbije week was ik een beetje ziek dus ik stond niet zo scherp als anders. Ik heb afgezien en mijn tempo lag niet erg hoog, maar ik heb ze toch maar mooi gelopen, die 11K for love & peace! Eigenlijk heb ik er 12 gelopen, want na 11 kilometer was ik nog niet thuis :-) Ik heb helaas geen prijs gewonnen, maar daar deed ik het ook niet echt voor. Ik was gewoon supertrots op mezelf dat het gelukt was, na een moeilijke week voordien.



Vorig weekend las ik in het weekendmagazine van Het Nieuwsblad een receptje voor een omelet met avocado, appel en cottage cheese. Ideaal als snelle en gezonde lunch. Ik maakte er deze week mijn eigen versievan, omdat ik geen cottage cheese meer liggen had en nog wat restjes (butternut)pompoen te verwerken had. Ik maakte dit woensdagavond klaar als lunch voor donderdag. Het was superlekker! Ik geef even het (belachelijk simpele) recept mee, het is niet meer dan 10 minuten werk...

Ingrediënten:
  • 1 ei
  • ¼ avocado
  • ½ appel (ik neem een vrij zure, bv. Elstar)
  • Een paar blokjes halloumi (voor de leken: dat is een soort vegetarische grillkaas, overheerlijk!)
  • Een paar blokjes geroosterde butternutpompoen (geroosterd in de oven met wat olijfolie en kruiden)
  • Kruiden: peterselie, curry, kurkuma, peper (naar keuze, ik voeg geen extra zout toe omdat er in mijn currymix al zout zit en ik niet te veel zout wil gebruiken)
  • Plantaardige vetstof (ik gebruik kokosolie)
Werkwijze: 
Meng het ei met de blokjes appel, avocado, halloumi en de kruiden. Bak het in de pan en leg er op het einde de blokjes pompoen bij. In een doosje steken, een nacht in de ijskast bewaren en de volgende dag heb je een overheerlijke, lekker frisse lunch. Misschien niet ideaal voor mensen die hun portie brood, aardappelen of pasta nodig hebben bij de lunch, maar dit is een verzadigende maaltijd die mij een goed gevuld gevoel geeft, zonder de vervelende "verteringsdip" achteraf die ik altijd heb na een copieuze lunch. Smakelijk!




Deze week leerde ik ook Vitalinea Plus kennen als lekker tussendoortje. Ik ben eigenlijk niet zo’n fan van fruityoghurt omdat ik vind dat het fruit vaak niet naar fruit smaakt… Ik meng liever wat vers fruit onder (soja)yoghurt. Maar ik wilde dit toch eens proeven van deze nieuwe Vitalinea specialiteit omdat ik er al zoveel leuke posts over had zien passeren tijdens de #myvitabreak campagne. Ik proefde de variant met framboos en met ananas, en het is echt lekker. De ideale pauze op het werk, wat mij betreft!

En nu staat het weekend voor de deur: joepie! Ik ga morgen (opnieuw) ontbijten met vriendinnen bij Simon Says in Gent. Dat staat al heel lang op mijn “to discover” lijstje dus ik ben blij dat ik er eindelijk eens naartoe ga. Uiteraard laat ik jullie weten hoe het was! De rest van het weekend is lekker rustig en relax. Ik ben alleen thuis met Emil want Pieterjan is op weekend met zijn bende van ’t unief. Ik kijk ernaar uit om wat tijd te spenderen met mijn kleine aap! Pieterjan zal ook een leuk weekend hebben met zijn studiegenoten van vroeger, en dat is hem uiteraard van harte gegund! Al zal ik hem natuurlijk wel missen :-)

Enjoy the weekend!

Love, Josie xo

#boostyourpositivity: Love Your Family

$
0
0
Terwijl ik dit schrijf, op deze vrijdagavond, ben ik helemaal alleen thuis. Pieterjan is op weekend, en Emil is gaan logeren bij mijn mama omdat ik morgenochtend redelijk vroeg weg moet. Ik ben alleen, ik geniet van de rust en ik mijmer een beetje...


Ondanks het feit dat de TV speelt (BEL-ITA!), hou ik van de stilte die hier nu hangt in huis. Ik hou van de gedachte dat ik morgen volledig op mijn eigen ritme kan opstaan. Dat ik een uur in de badkamer kan vertoeven zonder dat er iemand zucht: hoelang gaat die daar eigenlijk nog in die badkamer bezig zijn? En zonder dat nog een ander iemand voorzichtig de badkamerdeur openprutst, op het badmatje komt zitten en mij wel 10 keer vraagt: mama, wat is dat? (een haardroger, Emil) Maar mama, wat doe je nu? (mijn haar ermee drogen, jongen) Oké mama, en waarom doe je dat? (omdat ik geen zin heb om erbij te lopen als een ontplofte kerstboom, Miely)

Ik weet dat ik straks voor het slapengaan eens ga ruiken aan dat donsdekentje in dat lege bedje, waar normaal een ronkend beertje ligt te dromen. Dat ik een beetje minder vast ga slapen vannacht omdat ik helemaal alleen thuis ben. Op zo’n momenten ben ik onbewust wat alerter omdat Pieterjan er niet is. Want ja, ik beschouw hem toch een beetje als mijn grote “beschermer". Mijn rots in de branding, om eens een verschrikkelijk cliché te gebruiken. Somebody to lean on.


Vanavond, terwijl ik geniet van de rust en tegelijkertijd mijn huisgenoten mis, vind ik het ideale moment om iets neer te pennen over het #boostyourpositivity thema van deze week: love your family.

Ik schreef een tijdje geleden al een ode aan mijn “modern family”, maar deze keer gaat het over mijn gezin. My sweet family of three, zijnde mezelf en de twee belangrijkste mannen in mijn leven. En ik kan daar kort over zijn: wij met ons 3, we hebben het zeer goed samen.

Laat mij ook onmiddellijk eerlijk zijn: als ik alleen op pad ben, zonder die twee, dan geniet ik daarvan. Enorm, massa’s, gigantisch veel. Die vrijheid, waar ik altijd al naar verlangd heb, wil ik niet kwijt. De drang om “eens weg te zijn” zal er bij mij altijd zijn. Dat is goed, zolang er ook een tegenovergestelde drang is. En die is er, want ik heb altijd weer goesting om thuis te komen omdat ik weet dat ik enthousiast en warm ga verwelkomd worden.

En ja, er zijn momenten dat ik denk: Emil, nu moet je écht stoppen met mij te vragen wat dat is en hoe dat komt, want ik weet het ook niet altijd allemaal. En dat ik denk: zeg Pieterjan, hou eens op met aan mijn kop te zagen… Net zoals hij dat ongetwijfeld heel vaak over mij denkt, en net zoals Emil zich vaak afvraagt: maar mama, waarom kan je mij nu niet gewoon zeggen waar ik de maan kan zien op klaarlichte dag?


Je merkt het, lieve lezer, het is hier heus geen roze sprookjespaleis waar altijd alles koek en ei is. Ons huis is mooi, zeker en vast, maar dat doet er hier niet toe. Het is vooral een thuis. Een warm en gezellig nest, waar we evenwel niet altijd samen aanwezig zijn. Die drang naar vrijheid en je eigen ding doen is namelijk even aanwezig bij mijn wederhelft als bij mezelf. Daar vinden we elkaar probleemloos in. Perfect.

De momenten dat we echt met ons 3 samen zijn, zijn niet zo talrijk. Maar wel des te leuker en intenser. Ik doe mijn best om het voor mijn mannen zo leuk mogelijk te maken, al kan ik op veel vlakken zeker nog beter doen. Maar niemand is perfect, denk ik. Ik sta nooit voor Emil aan de schoolpoort om 16u, ik ben geen creatieve knutselmama, ik moet vaak wegsluipen terwijl hij jammert “maar ik wil met mama spelen” – en dan breekt mijn hart, natuurlijk. Toch voel ik niet de nood om er iets aan te veranderen.

Weet je waarom? Ik kan “ballonvoetballen” als de beste en paddenstoelen spotten like a pro. Ik ben zijn trouwe assistente in de speeltuin bij het zand verzamelen, en ik ben nu al zijn favoriete loopmaatje. Ik kan hem op zoveel manieren de slappe lach bezorgen, en als hij mij nodig heeft dan ben ik er altijd en zonder uitzondering. Het feit dat Emil mij met zijn lieve grote ogen aankijkt en spontaan zegt “oh lieve lieve mooie mama”. Dat ik niet zelf om knuffels hoef te vragen omdat die kleine beer mij gewoon altijd voor is… Dat zegt genoeg, denk ik. Dat mannetje is supergelukkig en dat is voor een heel groot deel mijn verdienste, samen met Pieterjan.


Voor hem ben ik heus niet altijd de beste vriendin, dat weet ik heel goed. We hebben allebei onze gebreken en hebben al meermaals ondervonden dat je hard aan een relatie moet werken. Ook daarin bestaat de perfectie niet, denk ik. Maar ik durf wel te zeggen dat we het heel goed doen samen. Wij met ons twee, en wij twee met Emil erbij.

Ik heb geen glazen bol om de toekomst van mijn gezin te voorspellen. Ik leef van dag tot dag – of beter: van maand tot maand, want ik kijk als notoir planner en regelnicht graag agenda-gewijs een beetje vooruit, ik krijg daar namelijk een kick van :-) Ik ga niet beweren dat ik al veel tegenslagen meegemaakt heb in mijn leven, maar toch wel enkele. Ik heb er telkens positieve lessen uit getrokken, en in wezen kwam het altijd hierop neer: soms loopt het leven niet helemaal zoals jij het had gewild/verwacht, maar je mag er je hoofd niet door laten hangen. Que sera, sera. Ik weet dus niet wat er ons als gezin nog allemaal te wachten staat, maar dat doet er niet toe. Ik kan alleen maar vurig hopen dat wij met ons 3 voor altijd samenblijven. En alles wat erbij komt, dat is fantastisch en zal ons alleen nog gelukkiger maken.



Ik vind mezelf helemáál geen ploetermoeder. Ik vind dat zelfs een heel vies en misplaatst woord. Pieterjan is ook geen ploetervader, en Emil al zeker geen ploeterkind. Wij ploeteren niet, wij varen. Wij zwemmen, wij drijven. Meestal zetten we gericht koers, soms laten we ons leiden door de getijden. De zee is soms woelig, er staat al eens een harde wind en we gaan meermaals kopje onder. You can't beat the waves, but you can learn to surf them. Dat lukt wonderwel, want we hebben een stevig en mooi bootje. We geraken er wel. Destination unknown, maar dat het een mooie en avontuurlijke trip is… Hell yeah.


Wij met ons 3, dat is goed. Ik kan oprecht zeggen: ik ben gelukkig. I love my family. En dat mag iedereen weten.

Love, Josie xo

My Barcelona Favorites // Part II

$
0
0
Zoals beloofd deel ik mijn Barcelona hotspots met jullie. En wie weet wat ik nog allemaal te geef heb... Lezen dus, die handel!




Bar Lobo
Wat zou ik graag een Bar Lobo in mijn stad, mijn dorp, mijn straat hebben. Of nog beter: in mijn achtertuin. Moest ik over voldoende middelen beschikken, dan maak ik gewoon mijn eigen Bar Lobo. Hoe zalig zou dat niet zijn? Serieus, zoveel liefde en hartjes voor deze plek. Je kan er ontbijten, brunchen, koffie drinken, lunchen, een taartje eten, dineren,... Alles is lekker, het personeel is vriendelijk en het interieur is zelfs te mooi voor Pinterest. Wij gingen er 3 keer en ik heb nét niet geweend toen we na de derde keer het pand verlieten om naar de luchthaven te gaan. Bar Lobo, te quiero!
Carrer del Pintor Fortuny 3







Federal Cafe
Ik had op voorhand wat research gedaan naar leuke plekjes op blogs en Instagram omdat ik niet graag in overcrowded tourist traps verzeild geraak. Deze Federal Cafe was ik geregeld tegengekomen. Vanuit ons hotel was het maar 10 minuutjes stappen, ideaal dus om te gaan ontbijten. Het ligt niet pal in het centrum, maar het is een goede ochtendwandeling! Er is een ruime keuze aan ontbijtjes om de dag geweldig goed te starten. Ik koos voor een healthy power breakfast met muesli, Griekse yoghurt en bessen, Pieterjan voor een omelet met toast. Superlekker, en heel aangenaam zitten. Een echt huiskamergevoel (ik!wil!die!tafel!). Je kan de hele dag door terecht in Federal Cafe, zelfs tot in de vroege uurtjes. 
Carrer del Parlament 39






Osties Pedrin
Dit gezellige restaurantje ligt op een plein aan de Boqueria, een beetje weg van de drukte van de nabijgelegen Ramblas. We vonden onmiddellijk dat het er heel leuk uitzag toen we voorbij wandelden, en onze verwachtingen werden ingelost. Een leuke plek voor een cosy dinner! Aan de toog eten behoort ook tot de mogelijkheden. De tapas en hoofdschotels zijn eenvoudig maar heel lekker. We aten er bijvoorbeeld een tempura van asperges en die was echt overheerlijk! 
Jerusalem 30 (aan de Boqueria)




Makamaka
Makamaka Beach Burger Café is gelegen in Barceloneta, op een boogscheut van het strand. Het is echt een plek voor surf dudes en board babes en er hangt een relaxed vakantiesfeertje. Je kan er burgers eten en ook slaatjes. Veggies komen hier zeker aan hun trekken (net als in de rest van de stad trouwens). Er is een ruime keuze aan sapjes, smoothies en andere dranken. Wat mij betreft de ideale plek om iets te eten wanneer je naar het strand gaat! Aan het strand zijn ook wel veel bars maar die zijn uiteraard veel prijziger en een pak minder gezellig.
Passeig Joan de Borbo 76




La Biblioteca Gourmande
Dit restaurant zag er heel mooi uit van op straat: het is ingericht als een soort bibliotheek en dat viel mij, book lover van het eerste uur, onmiddellijk op. We zochten een aantal reviews op via Tripadvisor en die waren positief. Dus ondanks het feit dat er maar één ander koppel zat te dineren, gingen we binnen met een reuzehonger. La Biblioteca Gourmande is gelegen in een heel mooi en stijlvol ingericht pand, echt knap. Er was wel iets aan de hand met de bediening - onze theorie was dat de eigenaars van het restaurant op verlof waren en dat de ober en kok een soort "stand-ins" waren. Want het liep toch niet volledig "normaal"... Gelukkig zijn wij gemakkelijke mensen ;-) Het eten was speciaal maar lekker. We kregen ook veel meer dan we gevraagd hadden; het leek wel of de kok ons als proefkonijn wilde gebruiken voor zijn nieuwe creaties. We hebben wel enkel moeten betalen wat we besteld hadden, dus je hoort ons niet klagen. We hebben heel wat afgelachen, bijvoorbeeld toen ik een karaf water vroeg en ineens een hele bidon kreeg :-) Het was een geslaagde avond, daar in de bibliotheek. Als je eens een speciale eet-ervaring wil meemaken in BCN, dan moet je beslist naar daar gaan!
Carrer de la Junta de Comerç 28







Hotel Abba Rambla 
Wij verbleven in het Abba Rambla Hotel*** in de Raval-buurt, een van de partnerhotels van Bongo in Barcelona. Een prima stadshotel met propere kamers die voorzien zijn van alle standaardcomfort. Een dikke 10/10 krijgt dit hotel voor zijn ligging, want die is heel centraal en op wandelafstand van de Ramblas, het strand, de Plaza Catalunya,... Echt top! De Rambla del Raval, waarop onze kamer uitgaf, is een levendig maar zeer rustig plein. We hadden niks van geluidsoverlast. Het ontbijt is niet inbegrepen in de kamerprijs, maar voor 13,50€ kan je aanschuiven aan het rijkelijke ontbijtbuffet. Het zag er zeer lekker uit, maar wij verkozen om te ontbijten in de stad. Dat geeft toch net iets meer dat citytrip-gevoel. Als ik nog terugga naar Barcelona, dan zou ik zeker opnieuw dit hotel boeken!







We vlogen met Jetairfly vanuit Oostende, een echte aanrader voor West-Vlamingen. Het is een kleine luchthaven waar je maar een uur voor het opstijgen aanwezig moet zijn. Toch wel aangenaam als je vlucht opstijgt om 6u 's morgens... Bovendien is het zeer fijn om amper een uurtje na het landen opnieuw thuis te staan.

Ik heb met volle teugen genoten van mijn 3 dagen in Barcelona. Het was zalig om er eens volledig uit te zijn met Pieterjan. BCN is een schitterende stad, al zal Madrid voor altijd mijn favoriet blijven in Spanje. Drie dagen vond ik perfect qua verblijfsduur. Bedankt Bongo voor de vele mooie #bongomoments!

Wil je graag zelf deze adresjes (en nog veel meer!) gaan uitproberen? Dan heb ik goed nieuws: misschien kan je dat binnenkort wel, want ik mag van Bongo 1 lezer gelukkig maken met een verblijf in Barcelona!

Wat kan je winnen?
Een cadeaubon "Viva Barcelona!" ter waarde van 229,90€, goed voor 1 tot 3 overnachtingen voor 2 personen in een hotel naar keuze in het wondermooie, bruisende Barcelona. How cool is that?!

Wat moet je doen?
Uiteraard krijg je deze prijs niet voor niks van mij... Wees creatief en laat mij weten waarom precies jij dit arrangement verdient. Ik weet wel dat jullie allemaal eens naar Barcelona willen, en er graag eens tussenuit willen knijpen, enzovoort... Maar wees zo creatief mogelijk, daar hou ik van! :-)

Je mag dat doen op veel verschillende manieren:
  • Via de comments hieronder
  • Via mail: josefien@josieslittlethings.be
  • Via Facebook door te posten op mijn pagina
  • Via Instagram door mij te taggen (@josefien_de_bock) en met de hashtag  #vivabarcelona
  • Via Twitter door mij te taggen (@JosefienDeBock) en met de hashtag #vivabarcelona
Je kan op al deze manieren deelnemen tot en met zondagavond 22 november om 22u. De origineelste inzending wordt beloond met deze superleuke bon en wordt bekendgemaakt op mijn Facebookpagina op maandag 23 november.

Good luck sweeties!

Love, Josie xo

Deze blogpost kwam tot stand in samenwerking met Bongo. Deze post bestaat uit mijn eigen meningen en bevindingen.

#MusicForParis

$
0
0
Na de tragische gebeurtenissen van afgelopen vrijdag in Parijs was het vandaag #MusicForParis op de radio. Muziek heelt wonden en brengt mensen samen: daar ben ik rotsvast van overtuigd en daarom was ik de hele dag aan mijn radio gekluisterd. Ik koos ook mijn eigen #MusicForParis nummer: Everybody's Free To Wear Sunscreen van Baz Luhrmann




Dit is een positief nummer, gebaseerd op een column van Mary Schmich van de Chicago Tribune. Het is al jaren een van mijn lievelingsnummers omdat ik vind dat het boordevol levenswijsheid zit. Het is een enorm inspirerende tekst die ik in de mate van het mogelijke als basis probeer te gebruiken voor m'n hele levenswandel. 

Het is een nummer dat voor mij in essentie hierom draait: peace, love & understanding. En dat vind ik dezer dagen een heel belangrijke boodschap. Vooral deze passage is vandaag relevanter dan ooit:

"Don’t worry about the future
or worry, but know that worrying is as effective
as trying to solve an algebra equation
by chewing bubblegum.
The real troubles in your life
are apt to be things that never crossed
your worried mind."


Ik denk dat dit niet meer uitleg nodig heeft in het licht van 13/11...

Dit nummer, en de bovenstaande passage in 't bijzonder, heb ik ook heel vaak beluisterd toen ik zelf zeer recent geconfronteerd werd met een persoonlijke tegenslag. Ik heb het toen grijs gedraaid en het lied en de wijsheden die het bevat, hebben me geholpen om de tegenslag te verwerken. 

In vergelijking met de gebeurtenissen in Parijs verdwijnt mijn persoonlijk verdriet in het niets. Maar het is niet toevallig dat hetzelfde nummer mij veel troost en steun biedt om deze afschuwelijke gebeurtenissen, waardoor ik enorm was aangedaan, een plaats te geven. Daarom vind ik dit een gepaste #MusicForParis plaat. Ze is tegelijkertijd ook een #MusicForLife plaat, omdat ze eraan herinnert om toch altijd positief te blijven ondanks alles wat er gebeurt.

Het is een nummer dat ik zeker ook aan Emil wil doorgeven. Ik was dat sowieso al van plan van, en na 13/11 des te meer. Uiteraard heeft hij nu nog geen benul van wat er aan het gebeuren is in de wereld. Dat hoeft ook niet, hij is nog zo klein. Ik zal het hem later wel vertellen... Ondanks mijn eeuwig positivisme denk ik eerlijk gezegd niet dat de wereld er nog veel op zal verbeteren, maar we kunnen wel ons best doen, al is het maar voor alle jonge mensen die er nog moeten mogen in opgroeien. Ondanks het feit dat ik erg bang werd toen ik het nieuws vernam, weiger ik mijn kind op te voeden in een sfeer van bekrompenheid en angst. Ondanks het feit dat er veel mensen rondlopen met slechte bedoelingen, wil ik mijn kleine man leren om zelf goed te zijn en het goede te proberen zien in elke mens. Ondanks het feit dat ik hem liefst zo zorgeloos mogelijk wil zien leven, ben ik zeker dat ook hij tegenslagen zal kennen. Van dichtbij of van veraf, dat kan niemand vertellen. Hopelijk vindt hij dan ook steun in muziek, misschien wel in mijn eigen levensplaat. 

Momenteel hoop ik vooral dat we nooit meer geconfronteerd worden met zo'n vreselijk onmenselijk onrecht als afgelopen vrijdag. En dat we met z'n allen vooral dit niet vergeten: open your heart, keep spreading love & don't give into fear...

Luisteren jullie ook vaak naar muziek als jullie het moeilijk hebben? Welke platen helpen jullie om verdriet een plaats te geven?

Love, Josie xo


Wishlist // ASICS MetaRun

$
0
0
Sinterklaas is in het land en zoals altijd al het geval is sinds mensenheugenis, zijn er geen stoute kinderen geweest. Ik dus ook niet, al is het misschien wel goed dat de goedheilig man nooit bij mij in de auto zit en hoort welke gemene dingen ik geregeld roep naar oude peten en meten die voor mij rijden en die naar mijn goesting niet hard genoeg op hun gaspedaal duwen. Maar soit, ik verdien een cadeautje...



Ik krijg heel graag geschenken, en het liefst van al nuttige dingen die ik goed kan gebruiken. Een nieuw paar loopschoenen staat momenteel zeer hoog op mijn hebberige wishlist. Mijn knalroze Nike Lunar Eclipses en ik, wij hebben er samen een heel mooi jaar opzitten. Ik heb ze sinds januari en na heel wat mooie looptoertjes, inclusief 2 halve marathons, zitten we al bijna aan 1000 kilometer. Ik voel dat ze hun beste tijd gehad hebben, want ze zitten niet meer zo stevig als toen ik ze kocht in januari en er sijpelt soms wat vocht in. Dat laatste zou eigenlijk niet mogen, vind ik, en het doet me overwegen om na al die jaren eens voor een ander merk dan mijn vertrouwde Nike te kiezen.

Ik kreeg deze week bericht van ASICS dat ze een nieuwe, revolutionaire loopschoen hebben ontwikkeld. De MetaRun wordt beschouwd als ASICS’ beste lange afstand hardloopschoen. Hij is ontwikkeld op basis van 5 nieuwe technologieën die het doel van alle 4 de hardloopkenmerken voor lange afstanden (lichtgewicht, stabiliteit, pasvorm en demping) dienen. Voor iemand als ik, die zich focust op halve marathons en ooit ook een marathon ambieert, klinkt dat als muziek in de oren.


De ASICS wetenschappers zijn verder gegaan dan ooit om de 4 duurloopfunctiestot het allerhoogste niveau te tillen:

1. Lichtgewicht FlyteFoam
Voor de MetaRun is de nieuwste én lichtste middenzool van ASICS ooit ontwikkeld. Hij is 55% lichter dan de standaardzool en vermindert het schoengewicht met 20 gram.

2. Stabiliteit door koolstof
Het tweedelige stabiliteitssysteem AdaptTruss is versterkt met koolstof. Het resultaat is tot 28% meer stabiliteit in de hak en 15% meer stabiliteit in de middenvoet.

3. DUOMAX
De DUOMAX middenzool heeft een dubbele dichtheid die zich moeiteloos aan dynamische bewegingen aanpast. Hierdoor ervaar je minder druk en een vloeiende overgang.

4. Pasvorm
De Jacquard Mesh upper van de MetaRun bestaat uit één laag en voelt aan als een tweede huid zonder enig geschuur. De pasvorm is optimaal.

5. Demping
De X-GEL hybride gelformule, vorm en nauwkeurige positionering verbeteren de demping in de hak met 18%. De MetaRun absorbeert alle impact zodat je van de eerste tot de laatste stap kan genieten van je loopsessie.


De ASICS MetaRun is een limited edition, wereldwijd beperkt tot 60.000 paar. Niet te lang wachten is dus de boodschap, maar ik vermoed dat er op 6 december nog wel een paar in maat 39 ter beschikking zal zijn :-)

ASICS is een merk waar ik tot nu toe nog niet mee gelopen heb – op vlak van schoenen, bedoel ik dan. Ik ben alleszins al gewonnen voor hun mooie designs en voor de onderbouwde manier waarop ze nieuwe producten ontwikkelen. Onlangs ontving ik ook een blitse paarse driekwarts looplegging. Ik loop normaal niet in ¾ broeken, voor mij is het ofwel kort of lang maar niks ertussen :-) Toch ging ik ermee op pad en ik moet zeggen dat de broek heel comfortabel zit en dat de lengte ideaal is voor iets frissere herfstdagen, waarop het nog een tikkeltje te warm is voor die lange broek. Conclusie: ik ga zeker nog in ’t paars de baan op…


Liefst dus met een nieuw paar loopschoenen, en als het eventjes kan met de ASICS MetaRun aan mijn voeten. Dus lieve Sinterklaas, loop alsjeblieft niet mijn huisje voorbij binnenkort, maar stop heel eventjes en zorg dat ik voortaan nog sneller, blitser en leuker kan gaan lopen… En anders mag je mijn geschenktip doorgeven aan je dierbare collega, de Kerstman :-)

De ASICS MetaRun is vanaf 1 december te koop in België in een beperkt aantal verkooppunten (contacteer mij voor meer info). De kostprijs is 250€.

Met welk merk van loopschoenen lopen jullie? Zijn jullie er tevreden van? Iemand ervaring met ASICS?


Love, Josie xo

Foto's: ASICS en eigen foto

Move Your Body (Every Day)

$
0
0
Sporten is mijn lang leven. Ik heb een fulltime job, een bijberoep, een gezin, een vriendenkring en tal van hobby’s. Toch maak ik met veel plezier tijd om wekelijks een drietal sportsessies in te lassen. De laatste maanden is dat meestal 2 x lopen en 1 x zwemmen (omdat het nu wat kalmer is qua loopevents), en anders is het 3 x lopen. Dat is een kwestie van plannen en afspraken maken, zo moeilijk vind ik dat niet. Vandaar dat ik vaak een beetje moedeloos en zelfs kwaad word van flauwe excuses als“bij jou lukt dat, maar ik heb daar écht geen tijd voor hoor”. Maar bon, ieder zijn ding, en wie geen tijd wil maken die hoeft het voor mij zeker niet te doen. Daar heb ik mij als onvermoeibare sportfreak niet mee te moeien. Toch wil ik graag een paar tips geven aan mensen die er niet in slagen om een paar keer per week te gaan sporten...

Wist je dat je heel gemakkelijk wat beweging kan integreren in je dagelijkse routine? Tijdens periodes dat ik minder tijd heb om frequent te sporten, doe ik dit om toch mijn dosis beweging gehad te hebben. Dus onder het motto alle kleine beetjes helpen som ik hier een aantal lifehacks op om elke dag een beetje te bewegen!
  • Neem de trap in plaats van de lift naar je kantoor, klaslokaal of appartement. Ik herinner me nog dat ik tijdens mijn verhuis dagelijks tientallen keren de trap op en af liep (mét zware dozen) en dat voelde ik achteraf toch wel in mijn billen!
  • Parkeer je auto een eindje verder dan waar je eigenlijk moet zijn, zodat je nog een stukje zelf moet/kan stappen. Uiteraard doe ik dit niet wanneer het keihard waait of regent, maar bij mooi weer is het ronduit zalig en ideaal om tot rust te komen.
  • Probeer op je werk een draadloze telefoon te bemachtigen. Wanneer je lange phonecalls moet doen, kan je intussen een beetje rondlopen. Zo blijf je in beweging.
  • Op je bureaustoel kan je makkelijk je bilspieren trainen. Zet je mooi recht en span je spieren goed op gedurende 5 à 10 seconden. Daarna ontspan je, en je doet het een aantal keer na elkaar. Probeer hier een dagelijkse gewoonte van te maken, want het helpt echt. Ik doe dat enkel als er geen collega’s in de buurt zijn, omdat het wellicht een grappig zicht is als ik daar zo zit…
  • Maak tijdens je middagpauze een korte wandeling.Dat hoeft niet spectaculair te zijn naar een idyllisch bos of zo, gewoon eens het blokje rond is voldoende om je spieren aan het werk te zetten en te ontspannen. Het is zo ongezond om de hele dag achter je bureau en aan je scherm gekluisterd te zitten! Ik heb het geluk dat er veel winkels en supermarkten op wandelfstand zijn van mijn werk. Dat maakt een korte wandeling des te motiverender! :-)
  • Als je de mogelijkheid hebt om te sporten tijdens je middagpauze, aarzel dan niet! Zo hoef je ’s avonds geen tijd meer vrij te maken, want het is meestal daar dat het schoentje wringt voor veel mensen die pas na zessen thuis zijn van het werk en dan geen zin meer hebben om nog in actie te schieten. Is er een zwembad in de buurt? Kan je lopen over de middag en daarna douchen op het werk? Bekijk wat de mogelijkheden zijn, want zelfs een half uurtje sporten is al doeltreffend. Ik ga soms lopen op de atletiekpiste die op 2 minuten van het werk ligt, ik kan me daar achteraf ook douchen. Er is een zwembad vlakbij waar ik ’s morgens tussen 7u en 8u baantjes kan gaan trekken, of ’s middags tussen 12u en 13u. Op dat vlak is mijn werk supergoed gelegen en kan ik niet klagen!
  • Probeer wanneer je thuiskomt van het werk nog eventjes naar buiten te gaan, als het weer het toelaat. Ik doe dat vaak in de lente en de zomer met Emil, of op mooie najaarsdagen: gewoon nog een wandelingetje maken langs de koeien en paarden in de buurt, even de fiets op, of een beetje spelen in de tuin. Alles beter dan onmiddellijk in die zetel neer te ploffen!
  • Thuis kan je makkelijk een korte “home workout” doen. Ik lees bij verschillende blogsters dat ze yoga doen met Adriene. Dat is niet echt mijn ding, maar ik las wel minstens 1 x per week een sessie buikspieroefeningen in. Ik doe dat op mijn gym-matje, gedurende een kwartiertje. Het duurt niet lang maar heeft zoveel effect! Uiteraard krijg je geen platte buik als je niet gezond eet en veel water drinkt, maar deze buikspieroefeningen zijn alvast een stap in de goeie richting!
  • Tot slot nog een laatste tip voor stevigere armspieren: Emil dragen! Hij weegt intussen 15 kilo maar wordt toch o zo graag nog eens gedragen door zijn mama. Ik heb niet veel armspieren, mijn vriend noemt mijn armen “lucifers”. Dus wanneer ik Emil ophef, voel ik het toch wel… Ik beschouw het dan ook als een mini-workout voor mooie armen! :-)
Vanaf nu heb je dus geen excuses meer om niet te bewegen! Stap voor stap naar die killer body!

Heb je zelf nog easy tips? Laat ze zeker weten in de comments!

Love, Josie xo


Deze blog verscheen oorspronkelijk op Ladies Fun Sports.

Josie's Tijdloze Klassiekers

$
0
0
Het is deze week weer stemweek voor De Tijdloze, de lijst van de 100 meest tijdloze nummers die uitgezonden wordt op 31 december op StuBru. Als muziekliefhebber van het eerste uur heb ik uiteraard ook mijn stem uitgebracht op 3 fantastische nummers. Ik vond het heel moeilijk om te kiezen, want ik heb een aantal favorieten en het is telkens moeilijk om er 3 uit te pikken. Een tijdloze top-10 samenstellen vind ik heel wat gemakkelijker. Ik deel daarom graag mijn allermooiste timeless classics met jullie!




  1. Pink Floyd - Wish You Were Here (mooiste nummer ooit gemaakt, punt.)
  2. Radiohead - Fake Plastic Trees (een van de weinige Radiohead-songs die ik kan smaken, maar wat voor één!)
  3. Baz Luhrmann - Everybody's Free (To Wear Sunscreen) (die tekst is gewoon onovertroffen magistraal)
  4. The Killers - Mr. Brightside (California dreamin'... ik doe niks liever)
  5. The Scabs - Hard Times (een van de lievelingsbands van mijn lieve lieve papa en daarom zo tijdloos als maar kan zijn)
  6. Arcade Fire - Rebellion/Lies (zonder twijfel een van de beste bands van het moment, of misschien wel de allerbeste?)
  7. Guns 'n Roses - November Rain (voor als ik een beetje emo ben, veel drama maar zo mooi)
  8. dEUS - Suds & Soda (de violen die ik met plezier mijn oren laat pijnigen, niet kapot te krijgen dit nummer)
  9. Live - Lightning Crashes (pure jeugdnostalgie)
  10. Underworld - Born Slippy (dit is voor mij het meest dansbare tijdloze nummer, plus mijn vriend hoort dit zeer graag en het doet mij altijd een beetje aan hem denken)

De eerste drie hebben dus mijn stem gekregen via www.stubru.be. Zoals jullie zien, zit mijn volledige top-5 van vorig jaar er nog steeds bij, maar Baz Luhrmann is een nieuwkomer op 3. De reden? Ik heb die vorig jaar schandelijk over het hoofd gezien (en heel veel spijt van gehad!) en bovendien is het een nummer waar ik de laatste maanden/weken heel veel naar geluisterd heb. Ik schreef daar onlangs nog over.

Wat zijn jullie favoriete tijdloze songs? Hebben jullie ook al jullie stem uitgebracht?


Love, Josie xo

Josie Maakt Haar Eigen Granola

$
0
0
Vroeger was ik niet zo'n granola-eter. Een paar maand geleden kocht ik eens een zakje overheerlijke quinoa granola van La Favo. Sindsdien ben ik het meer en meer gaan eten, bijvoorbeeld wanneer ik ga ontbijten/brunchen met vriendinnen in een koffiebar. Granola met wat yoghurt en vers fruit, vergezeld van een kop thee: voor mij is dat een perfect ontbijt! Maar ik koop nog steeds geen granola in de winkel om de simpele reden dat ik een tikkeltje wantrouwen heb tegenover prefab granola. De enorme hoeveelheid suiker die eraan toegevoegd is maakt het goedje helemaal niet zo "gezond" als op de verpakking wordt beweerd...





Maar op Instagram en Pinterest, 2 gezellige virtuele werelden waar ik heel frequent vertoef, zag ik dat granola helemaal niet zo moeilijk te maken is. Het voordeel is dat je bij homemade granola zelf controle hebt over wat je erin doet. Dat sprak me aan, en dus besloot ik om toch eens mijn eigen granola te gaan maken! 

Gezonde ingrediënten heb ik sowieso altijd in huis, dus ik hoefde alvast niet naar de supermarkt te hollen. Ik baseerde me op een aantal recepten (o.a. van Hapjesprincess en Uit Pauline's Keuken) en maakte er m'n eigen Josie-versie van. 

Als basisingrediënten gebruik ik steevast:

  • Havervlokken
  • Pecannoten (gehakt)
  • Amandelnoten (gehakt)
  • Pompoenpitten
  • Honing/agavesiroop/ahornsiroop (of een andere natuurlijke zoetstof)
  • Een snuifje zout
  • Kokosolie
  • Hééééééél veel kaneel
De hoeveelheden bepaal ik op mijn gevoel. Ik meng alles in een kom, leg het op een bakplaat en dan de oven in op 180°. Na een half uurtje haal ik de overheerlijke granola eruit: op dat moment is hij lekker knapperig en zo heb ik het graag. Als je het liever wat minder crispy hebt, dan is 20 minuutjes de ideale baktijd.

Dit laat ik goed afkoelen en dan pimp ik de granola met gedroogde vruchten en extra noten of zaden:
  • Gedroogde ananas
  • Gedroogde mango
  • Gedroogde cranberry
  • Kokosblokjes
  • Goji berries
  • Rozijntjes
  • Chiazaad
  • ...

Sorry dat ik niet echt een "vast recept" kan geven... Maar dat vind ik net het leuke aan zelf granola maken: dat ik mijn keukenkast kan opentrekken, een aantal gezonde ingrediënten in een kom kan zwieren en er een superlekkere granola mee kan maken die elke keer verrassend anders is. Ik heb het nu 2 keer gemaakt en ik ben zeker dat ik nog lang kan variëren!

Ik eet mijn homemade granola als topping op mijn overnight oats, als tussendoortje met wat yoghurt of fruit, in een kommetje met wat ijskoude rijstmelk, of gewoon "uit het vuistje". Heerlijk!

Ik kan iedereen aanraden om dit ook eens te proberen. Het is supermakkelijk en zonder twijfel een pak gezonder dan de ready-made versies uit de supermarkt, want je hebt perfecte controle over de hoeveelheid suiker die je erin kapt. Een ander pluspunt is dat je hele huis heerlijk naar kaneel geurt wanneer de oven aanstaat. Ik vind dat zo'n gezellige geur :-)

Een keukenprinses zal ik nooit worden - ik ambieer dat ook niet - maar deze creaties vind ik alvast heel geslaagd! Hebben jullie nog tips om mijn granola mixes te upgraden? Verrassende ingrediënten die ik zeker ook eens moet gebruiken? Let me know!

Love, Josie xo

I'm Still Here... Picture Update!

$
0
0
Al meer dan een week niet geblogd... Niet van mijn gewoonte! Het is zeer druk geweest op het werk met veel opdrachten in bijberoep 's avonds en een razend druk weekend, waardoor er weinig tijd overbleef om te bloggen. Nochtans zit ik boordevol inspiratie voor verse blogposts! Maar het zal er wel weer van komen wanneer het wat kalmer is, no worries. Ik blik graag even terug op de voorbije week met wat leuke foto's...



Vorig weekend was Sinterklaas werkelijk overal. Zelfs in de auto achter mij :-) Ik heb gezwaaid in de hoop dat hij mij zou volgen naar huis maar het is niet gelukt... Alhoewel, blijkbaar heeft hij mijn huis toch gevonden want hij bracht mij een leuk cadeautje:


textboard Dots Lifestyle

Ik was superblij met deze houten textboard van Dots Lifestyle. Ik kan er eindeloos veel spreuken mee maken en ik heb het bord een plekje gegeven in onze inkomhall. We hebben daar een groot raam naar buiten toe, en zo zijn mijn leuke boodschappen altijd zichtbaar voor de buitenwereld :-) Dank u lieve mama!



Ook op Pieterjans werk kwam de Sint, en dat ging zoals elk jaar gepaard met een enorm groot feest met alles erop en eraan: een reuzenrad, een draaimolen, een schaatspiste, allerlei knutselstandjes, gamehoekjes en véél eten en drinken. Emil was heel stoer tegen alle zwarten pieten: de high fives vlogen in het rond. Bij de Sint was hij iets minder felgebekt, zoals ik wel had verwacht. Ik vind dit een zalige foto. Je ziet Emil denken: ik heb geen zin om te lachen maar ik ga me toch zo stoer mogelijk houden zodat ze achteraf niet kunnen zeggen dat ik gebleit heb op schoot bij Sinterklaas. In mijn ogen staat af te lezen: wanneer is die fotosessie hier gedaan alsjeblieft? Want die Sint had mij wel goed vastgestekt. En Pieterjan... Zijn blik is gewoon keihard gericht op de bar in de verte. That's my family :-)



Ook thuis werd er vers speelgoed gebracht op 6 december. Als ik zie wat voor een bergen speelgoed en snoep veel kinderen krijgen, dan verschiet ik toch altijd een beetje... Wij hielden het vrij eenvoudig met 1 stuk speelgoed en een bescheiden mandje snoep (hij eet toch het liefst van al de mandarijnen). Enfin, dat ene stuk was wel een groot stuk: een racebaan van Toet Toet Auto's. We wisten eigenlijk niet dat het zo groot zou zijn... Gelukkig hebben we een groot huis :-) Het is met een telegeleid autootje en allerlei hindernissen, en Emil was er heel blij mee. Het rijdt en het maakt lawaai, dat is sowieso al een garantie op succes bij hem. De foto is genomen op 6 december 's avonds, nadat mijn ouders en schoonouders de hele middag op bezoek waren geweest. Vandaar dus de vermoeide blik op oneindig van Mr. E ;-) 



Dat ik een grote fan ben van de Alpro-producten weten jullie intussen wel al. Deze week kocht ik voor het eerst de Almond Dark Chocolate, een variatie op chocolademelk. Lekker zoet en licht verteerbaar, ideaal als sweet tussendoortje op het werk. Ik denk dat het opgewarmd ook wel heel lekker is... Dat ga ik nog eens proberen! Vinden jullie de specialiteiten van Alpro ook zo lekker?



Afgelopen zomer ben ik opnieuw beginnen zwemmen ter afwisseling met het vele lopen. En ik hou het nog steeds vol! Meestal ga ik 's morgens vroeg van 7u tot 8u, voor het werk. In de winter is het iets minder aangenaam dan 's zomers. Niet omdat ik niet graag opsta, integendeel: I love that :-) Het is vooral de koude waar ik het moeilijk mee heb want ik ben ongeveer de grootste koukleum op deze aardkloot. Ik moet dus altijd even doorbijten wanneer ik in het (vrij koude) water spring om 7u, maar na een paar lengtes heb ik al lekker warm en vanaf dan is het puur genieten. Ik voel ook echt dat mijn spieren deugd hebben van het zwemmen, het zijn eens andere spieren die getraind worden dan bij het lopen.



Maar natuurlijk blijft lopen mijn grootste passie. Ook in de winter blijf ik even veel lopen als anders. Het is donker 's avonds, maar ik heb mijn fantastische Run Light waardoor ik veilig kan blijven lopen. Ik kreeg van Decathlon ook een leuke loopoutfit van Kalenji om te testen. Op de foto zie je mijn nieuw blits loopvestje. Het is lekker warm en het zit goed. Binnenkort lees je er zeker meer over! Lopen met een toffe outfit maakt het nog zoveel leuker. Lopen jullie graag in de winter, of doen jullie andere sporten?

Met mijn looptoertje van vanavond ben ik het weekend alvast sportief gestart. Morgen staat er een feestje op het programma voor de 60ste verjaardag van mijn lieve stiefpapa. Ik kijk ernaar uit! Altijd fijn om met mijn familie samen te zijn :-)

Maak er allemaal een leuk weekend van!

Love, Josie xo

Tips // Lopen In De Winter

$
0
0
Lopen is mijn lang leven. Ik doe het het hele jaar door, ook in de winter wanneer het koud (allez, normaalgezien toch) en donker is buiten. Ik loop het liefst van al in de lentezon, maar lopen in de winter vind ik best leuk, ondanks het feit dat ik een vreselijke koukleum ben. Heb jij wél moeite om je te motiveren om je loopschoenen aan te trekken dezer dagen? Ik geef graag enkele tips om je te helpen om toch te gaan bewegen!

Zorg voor opvallende kleding. Voor je veiligheid is het belangrijk om loopkledij te dragen die goed zichtbaar is. Tegenwoordig zijn er in het meeste loopmateriaal wel reflecterende strips geïntegreerd. Het veiligst van al ben je natuurlijk als je een fluohesje draagt, maar ik vind dat niet zo comfortabel om mee te lopen. Het belemmert me in mijn bewegingsvrijheid. Ik heb nochtans een heel leuk exemplaar van #teamdecathlon! Maar sinds ik loop met mijn Run Light, val ik meer dan voldoende op in het donker, denk ik. Ik voel me superveilig en ga er graag mee op pad! Ik vind het zelfs zo leuk dat ik wellicht een beetje triestig ga zijn wanneer de dagen weer langer worden in de lente en ik mijn verlichting niet meer zal nodig hebben :-)
Zorg voor een leuke outfit! Naast goed zichtbare kledij vind ik het belangrijk om een leuke loopoutfit te hebben. Eentje die ik graag aantrek en waarmee ik gezien wil worden :-) Ik ontving onlangs een tof pakketje van Decathlon met een paar mooie running basics van Kalenji: een looplegging, looptruitjeen loopvest met kap. De broek is speciaal ontworpen om te lopen bij koud weer. Ze sluit heel goed aan (principe van compressie, wat de terugstroom van het bloed bevordert en letsels beperkt die veroorzaakt worden door schokken tijdens het lopen) en heeft een brede band rond de buik. Ik heb dat graag, dat mijn buikspieren stevig “verpakt” zitten :-) Het truitje is zacht en warm, maar toch ademend. Het vestje met kap was liefde op het eerste gezicht: het is blits, lekker warm en het zit superlekker. Ik vreesde dat de kap me zou hinderen tijdens het lopen, maar dat is dus niet het geval! I’m a very happy runner met mijn nieuwe outfit! 
Plan heel concreet. Want hoe concreter, hoe beter. In de winter lokt de zon je niet naar buiten, dus de kans is kleiner dat je spontaan zin krijgt om te gaan lopen. Ik maak elke zondag een sportplanning op voor de komende week. Ik spreek af met Pieterjan wanneer ik kan sporten en wanneer hij, en ik hou me strikt aan die planning. Dus als ik op dinsdag plan te gaan lopen en het regent en waait hard, dan heb ik dikke pech… Dan ga ik gewoon lopen zoals gepland, en ben ik nat en verwaaid achteraf. Zo erg vind ik dat niet, het heeft iets "heroïsch" en dan doet de douche achteraf des te meer deugd! Als ik ziek ben of er zijn andere onvoorziene omstandigheden, dan ben ik natuurlijk wel flexibel. Maar het weer gebruik ik doorgaans niet als excuus. Echte lopers kunnen tegen een stootje :-)
Doe het eens indoor. Als je niet graag in de koude sport, dan is de winter het uitgelezen moment om eens van een andere sport, het liefst ook een uithoudingssport, te proeven. Je kan naar de fitness gaan of een paar groepslessen volgen. Je kan ook gaan zwemmen zoals ik. Ik doe dat niet alleen in de winter, maar nu toch meer dan in de zomer. Ik vind het heel leuk want ik voel echt dat ik andere spieren ontwikkel dan bij het lopen en ik ontlast mijn gebruikelijke loopspieren. Lopen afwisselen met zwemmen vind ik ook fijn omdat ik hiermee voorkom dat ik het vele lopen beu geraak. Ik kan die variatie echt aan iedereen aanraden! Hou er wel rekening mee dat zwembadwater niet altijd lekker warm is… Als je een even grote koukleum bent als mij, dan is dat eventjes doorbijten maar na 2 lengtes heb ik doorgaans lekker warm hoor :-)
Ga vooral niet in de zetel liggen. Veel mensen voelen zich moe wanneer ze thuiskomen van het werk. Ik ook, maar ik weet dat die vermoeidheid vooral mentaal is. Ik zit immers de hele dag aan mijn bureau, dus fysiek moe kan ik niet zijn daarvan… Terwijl je beweegt komen er endorfines vrij en verdwijnt de “vermoeidheid” als sneeuw voor de zon. Achteraf voel je je fris in je hoofd en heb je weer meer energie om er nog een leuke avond van te maken. En ik weet het, als je thuiskomt zijn er ook nog bij velen kinderen om voor te zorgen en zo, bij mij ook, maar dat is dan weer een kwestie van plannen en afspraken maken (zie hierboven).
Probeer niet te pieken in de winter. Leg niet te veel druk op jezelf om je prestaties te verbeteren in deze periode, en focus niet op tijden. Het koude weer bevordert niet altijd je loopprestaties. Ik loop in de winter aan een rustig tempo, gewoon om te ontspannen en mijn conditie te onderhouden. Ik loop ook kortere toertjes dan in het voorjaar en de zomer, omdat ik dan vaak op kleine wegeltjes en door bossen loop, die ik vermijd wanneer het donker is. Sporten hou je langer vol als je een doel voor ogen hebt. Plan daarom een doel in het voorjaar en probeer ernaartoe te bouwen. Mijn eerste doel is Dwars door Brugge (15K) in mei, dat kan ik doorgaans vlot lopen als ik in de winter blijven trainen ben. In juni ben ik van plan om 25K te lopen tijdens de Great Breweries Marathon. Daar zal ik wel wat intensiever voor moeten trainen. Vanaf maart, wanneer de dagen stilaan langer worden, begin ik opnieuw op te bouwen om daar een mooie prestatie neer te zetten! Ik zie dat volledig zitten.
Doe niet alles alleen. Als je het niet ziet zitten om in je eentje te gaan lopen, zoek dan “sociale steun” en spreek af met anderen. Eens je met vrienden aan het sporten en babbelen bent, vergeet je dat het koud is. Bovendien kan je er maar moeilijk onderuit als je een afspraak hebt. Ik loop wél altijd alleen, gewoon omdat ik niet graag met anderen loop – ik ben een mega asociale loopster :-) Maar voor veel mensen kan dat wel helpen, die motivatie van anderen. Maandag loop ik trouwens wél eens in groep, namelijk op de Warmathon in Brugge voor Music For Life. Ik vind het een superleuke actie voor het goede doel! Nog mensen die meedoen? Het zijn toertjes van een 3-tal kilometer, en je mag ze lopen, wandelen, kruipen of zelfs rollen als je dat wil :-)
Hebben jullie nog tips om gezwind te blijven lopen in de winter?
Love, Josie xo

Whatsup

$
0
0
Het is tijd voor nog eens een "Whatsupke", want ik wil jullie veel vertellen maar het valt niet allemaal onder één specifieke noemer onder te brengen. So here we go!




Een leuk adresje dat ik heb ontdekt:
Ik ging kerstshoppen bij Gift Box door Wander & Co x Gaspard in Gent. Deze 2 webshops hebben hun krachten gebundeld in een pop-up shop, waar je nog tot eind december terecht kan voor mooie Scandinavisch getinte items voor je interieur, voor kindjes, voor eender wat eigenlijk :-) Het is een klein, supergezellig winkeltje en ik heb er een paar wijze cadeautjes gevonden. Echt de moeite waard! Je vindt Gift Box in de Bennesteeg 12 in Gent. Het is open van dinsdag tot zondag van 10u tot 18u. Check zeker ook eens de Facebookpagina want er worden leuke workshops georganiseerd!
(foto door Kelly Steenlandt)

En nog eentje, om te eten:
Ik ging lunchen met vriendinnen bij Romain Roquette op de Nederkouter in Gent. Het is een hippe saladbar waar ze naar eigen zeggen "salades naar een hoger niveau tillen". En dat klopt, want de Casbah Delight salade die ik at, was superlekker. Vers, gezond en "anders dan anders", echt iets voor mij dus. Vree wijs!


Wat ik lees:
Ik ben nog steeds bezig in "Woesten". Ik ben eraan begonnen begin november, ik ben nogal een trage lezer. Maar ik ben er bijna en hij zal wel uit geraken tegen dat het jaar om is! Ik vind het een heel goed boek. Niet echt een verhaal waar je happy van wordt, maar erg meeslepend en mooi geschreven. Volledig terecht dat Kris Van Steenberge er de debuutprijs voor gekregen heeft. Daarna zou ik graag "Bird Box" lezen van Josh Malerman. Ik las op Kelly's blog dat zij hier helemaal ondersteboven van was. Ik heb het op mijn christmas wishlist gezet dus ik hoop stiekem dat ik het op kerstavond onder de kerstboom in ontvangst kan nemen :-)

Waar ik naar luister:
Dezer dagen luister ik heel graag naar Music For Life op de radio. Akkoord, soms is het allemaal een beetje veel van happy-happy-joy-joy, maar het is toch vooral hartverwarmend om te horen wat mensen allemaal doen voor het goede doel. En er worden leuke plaatjes aangevraagd! Ik wil ook graag nog eentje aanvragen, maar ik ben er nog niet uit welk nummer het zal worden... Ik twijfel tussen deze, deze en deze. Een dancetrack waar ik momenteel trouwens zot van ben, is deze van Diplo ft. Sleepy Tom:


Een beetje marina, maar ik vind het een zalig nummer! Een beetje marina is trouwens best oké vind ik :-)

Waar ik enorm naar uitkijk:
Er zijn veel dingen waar ik naar uitkijk hoor, maar momenteel heb ik veel zin in maandagavond want dan ga ik na het werk in Brugge mee lopen met de Warmathon voor Music For Life. Ik heb al beelden gezien van in Leuven vandaag en het ziet er echt tof uit! Van lopen gesproken, ik heb me vanavond trouwens ingeschreven voor dé sportieve uitdaging van 2016: ik loop de Great Breweries 25K op 5 juni. Het zal  afzien worden, maar ik zie het volledig zitten. Ik heb een trainingsschema aangevraagd via Energy Lab, en mezelf kennende zal ik zeker voldoende discipline hebben om het te volgen en de uitdaging tot een goed einde te brengen. Pieterjan gaat met mij mee lopen, zodat ik weer wat "mental support" heb. Of zou het zijn om de biertjes te degusteren die op het parcours worden aangeboden? :-)


In aanloop naar die 25K ga ik ook af en toe eens wat "core training" inlassen hier thuis. Dit zijn een reeks oefeningen om de romp (rug, buik en bekken) sterker te maken, wat mijn looptrainingen alleen maar ten goede zal komen. Ik denk wel dat ik al over een vrij stevige core beschik want ik heb sterke buikspieren en een goeie rug, maar het kan zeker nog beter!

Waar ik heel blij mee was:
Met de 2 limited edition "Winter Fairytales" blauwe potten die ik kreeg van Nivea. Er zijn 4 "collector's item" potten beschikbaar die versierd zijn met lieve, vertederende tekeningen van de avonturen van Leo, zijn zus Lia en hun vriendjes Konijn en Elfje. Je kan de verhaaltjes hier downloaden. De crème is ideaal voor op Emil zijn nachttafeltje, om voor het slapengaan nog een toefje Nivea op zijn snoet aan te brengen. En ik zal maar al toegeven dat ik één van de potten ook al op mijn eigen nachtkastje gezet heb, voor mijn eigen snoetje voor het slapengaan. Dat mag toch hé? :-) 


Emil was trouwens ook heel blij met zijn cadeautje van Nivea. Zijn lievelingsknuffels zijn trouwens 2 kleine konijntjes, zoals die op de rechtse pot :-) Maar het lukte mij écht niet om hem rustig te laten poseren met de potten in zijn pollen...


Lots of love,
Josie xo

2015 in 12 beelden

$
0
0
2015 zit er bijna op. Ik heb dit jaar weer gigantisch veel foto's genomen, want zoals jullie weten ben ik een verwoed smartphonefotografe :-) Mijn allerleukste/mooiste van 2015 eruit kiezen was niet eenvoudig, maar het is me toch gelukt om voor elke maand mijn favoriete foto te kiezen. Het is niet altijd de allermooiste foto, maar wel altijd eentje met een heel mooi verhaal erbij. Dit was 2015 in 12 beelden...





In januari bakte ik koekjes met Emil. Op zich niks speciaals, maar Pieterjan maakte deze leuke foto en ik vind het wel iets Piet-en-Mimi-anno-2015 hebben :-) De chocolate chip cookies maakten we trouwens met een prefab mix van de Hema, zeer handig! Enkel nog een eitje toevoegen en mixen en het deeg was klaar.



Op 13 februari werd Emil 2 jaar. Ik nam die dag een half dagje verlof en ging in de namiddag met het feestvarken naar de leuke speeltuin in mijn geboortedorp Destelbergen. We gingen er samen op de "katrol", dat was echt de max :-) 



In maart gingen we zoals elk jaar op skivakantie. Het was een zalige week, en tegen het einde van de reis waren we allemaal een beetje moe van het vele skiën en alle andere activiteiten in de gezonde berglucht. Ideaal om een beetje te cuddlen met z'n drietjes in de zetel, echt genieten! 



In april deed de lente haar intrede en trok ik zoveel mogelijk naar buiten. In de lentezon worden de mooiste foto's gemaakt, vind ik, zoals deze van Emil op een zonnige zondag in het park. Op zo'n momenten kan ik toch niet anders dan denken: schoon ventje, dat kind van mij...



In mei ging "het loopseizoen" van start met de Spartacus Run in Boom. Het was de eerste keer dat ik meedeed met een groepje vrienden, en het was mega de max! Ik doe in 2016 zeker opnieuw mee, ondanks het feit dat ik de hele meimaand met serieuze blauwe/paarse/bruine plekken op heel mijn lijf rond gelopen heb :-)



In juni was het tijd voor het jaarlijkse "Bavotruttenweekend" met mijn allerbeste highschool-vriendinnen. We gingen naar zee en het was zoals gewoonlijk een onvergetelijk weekend. Zoveel hartjes voor die meisjes/vrouwen! (we zijn trouwens met 8, er zijn er 3 die de foto niet haalden)



In juli gingen Pieterjan, Emil en ik op vakantie naar de Alpen. Dat was 10 dagen genieten, misschien wel de 10 leukste dagen van het jaar. Emil zat nochtans op dat moment net een beetje in zijn "peuterpuberteit" en luisterde niet altijd even goed, maar dat kon de pret niet bederven. Zijn I'm not deaf I'm just ignoring you-gedrag leidde zelfs tot hele leuke foto's :-)



In augustus vond de jaarlijkse familie-BBQ plaats bij mijn mama thuis. We maakten er een hele mooie foto van mama, mijn broer, mijn zus en ik. Als ik naar deze foto kijk, vind ik dat "ons gezin" toch best gezien mag worden, en dat mijn mama wreed goed haar best heeft gedaan :-)



In september ging ik met mijn beste vriendin Evy 5 dagen naar Lissabon. Het was een heerlijke citytrip en we genoten allebei met volle teugen om er eens volledig "uit" te zijn. Deze foto is niet de allermooiste, maar ik vind het wel een hele geestige en het symboliseert toch een beetje de sfeer die er gedurende die 5 dagen was: alles mag, niks moet, en gewoon genieten van de zon, lekker eten en drinken en leute maken met elkaar :-)



Oktober was de maand van die grote uitdaging: de Brussels Half Marathon. Ik bracht die samen met Pieterjan tot een fantastisch eind. We liepen een toptijd en we straalden van geluk aan de arrivée. Onvergetelijk! Nu is het op naar onze volgende "gezamenlijke" uitdaging op 5/6/2016: de Great Breweries 25K. Dat wordt weer een goeie teambuilding voor ons 2 :-)



Eigenlijk ging ik eind oktober al naar Barcelona, maar in november genoot ik er nog keihard van na. Drie dagen weg met Pieterjan naar een leuke bestemming: dat was opnieuw een topmoment in 2015. Ik maakte er massa's foto's, waaronder deze heel speciale in een soort "spiegelgebouw" :-)



December is altijd een hele donkere maand, niet echt mijn favoriet want ik ben een echte zomermens... Toch waren er ook deze maand veel lichtpunten, zoals leuke sinterklaasfeestjes en de vele familiefeesten die er zitten aan te komen. Een letterlijk lichtpuntje legde ik vast op deze foto, toen Emil op het verjaardagsfeest van mijn stiefvader de partytent en lichtjes mee hielp afbreken alsof hij nooit iets anders gedaan heeft :-)



Binnenkort blik ik terug op 2015 in een lijstje. Hou het hier zeker in de gaten dus!

Love, Josie xo

Tips // Gezond & fit het nieuwe jaar in

$
0
0
De feestdagen komen eraan en dat gaat voor de meesten onder ons gepaard met tal van familiefeesten, recepties, kerstborrels en nieuwjaarsdrinks. Denk: copieuze maaltijden met veel te veel gangen, hapjes, drank en dessertjes, waardoor je je soms zélf een opgevulde kalkoen voelt wanneer je het feest verlaat... Ik hou van de eindejaarsperiode omdat ik graag gezellig samen ben met mensen die ik graag zie. Van vreet- en drankfestijnen, en vooral dan van het oncomfortabele gevoel achteraf, ben ik echter geen fan. Ik slaag er gelukkig in om de feestdagen gezond en fit door te komen, zonder al te veel indigesties en extra kilo’s achteraf. Hoe ik dat doe? Ik geef jullie graag een aantal tips!


Honger jezelf niet uit voor je naar een feest gaat. Eet overdag normaal (wat je anders eet dus) en zorg dat je niet met een lege maag aan de feestdis plaatsneemt. Op die manier vermijd je dat je gaat binge eaten met alle gevolgen vandien.

Wees matig tijdens het aperitief. Ik weet het, hapjes zijn lekker en meestal niet zo groot. Maar als je van alle hapjes eentje eet, dan zit je gewoon al vol nog voor je aan het hoofdgerecht en het dessert moet beginnen. Voor mij is dat sowieso geen probleem, want ik ben vegetariër en meestal zijn er wel een paar hapjes bij met vlees – of erger nog: foie gras! – die ik wijselijk aan mij kan laten voorbijgaan.

Vermijd broodjes op tafel. Die zien er altijd heel appetijtelijk uit en ze gaan vlotjes binnen als je honger hebt… Maar voor je het weet heb je er een aantal naar binnen gesmuld. Ook koekjes bij de koffie zijn valkuilen. Ze zien er altijd zo yummie uit, maar helaas zitten ze ook boordevol calorieën… Pas op, eentje mag natuurlijk wel hé, daar is niks mis mee. Ik hou van zoet en heb het vaak moeilijk om een koekje of chocolaatje te weerstaan. Maar ik ken mijn grenzen :-)

Alcohol is een grote boosdoener. Persoonlijk heb ik daar geen problemen mee want ik drink nauwelijks tot geen alcoholische dranken. Ik vind het gewoon niet zo lekker en als ik drink voel ik me achteraf vaak heel slecht (zelfs al na één glas kan ik barstende hoofdpijn hebben). Uiteraard is een glaasje (of meer) toegestaan – ik pleit helemaal niet voor geheelonthouding, laat dat duidelijk zijn. Weet gewoon dat het een aanslag is op je lichaam en dat je er niet bepaald slanker en fitter door wordt.

Water, water en nog eens water. Ik drink elke dag veel water, zeker ook tijdens de feesten. Voor ik naar een feest ga, zorg ik dat ik voldoende water gedronken heb. En als ik ergens ga eten, zet ik altijd de waterfles dicht bij mij aan tafel :-) Ook op een party drink ik meestal water. Ik vind dat zeker niet saai en kan me even goed amuseren zonder tipsy te zijn. Ik moet dus ook nooit naar een BOB zoeken want ik kan altijd mezelf (én mijn gezin) veilig thuisbrengen – wat ook niet onbelangrijk is.

Als ik zelf gastvrouw ben, dan probeer ik te kiezen voor een gezond menu. Zo let ik erop dat ik een licht dessert maak, bijvoorbeeld een lekkere fruitsalade met de mogelijkheid om er een bolletje ijs bij te nemen voor wie wil. Ook bij de hapjes voorzie ik altijd wat kerstomaatjes, wortels en bloemkoolroosjes met dipsaus en consoorten.

Vergeet niet te bewegen. Als je op een familiefeest bent en lang aan tafel moet zitten, probeer dan af en toe eens de benen te strekken. Dit kan je doen door mee te helpen afruimen/afwassen als het bij iemand thuis is, door eens naar buiten te gaan om een frisse neus te halen, door even met kinderen te spelen,… Ik heb al ondervonden dat ik heel loom en moe word van de hele tijd aan tafel te blijven zitten, en dan eet ik gewoon veel meer dan nodig is.

Keep on moving. Gedurende de hele feestperiode blijf ik sporten zoals anders. Voor mij is de kerstvakantie geen excuus om niet te sporten. Ik heb 2 dagen verlof en de rest van de “vakantie” ben ik gewoon aan het werk. Het leven gaat dus zijn normale gangetje, waardoor ik ook blijf lopen en zwemmen zoals anders.

Durf nee te zeggen als je genoeg hebt. Ik vind het soms vervelend dat je op feesten overladen wordt met eten en drank terwijl je eigenlijk genoeg hebt. Ik ben altijd eerlijk en vraag een klein stukje dessert of een kleine portie hoofdgerecht wanneer ik voel dat ik niet zo veel honger meer heb. Soms heb ik wel het gevoel dat ik daar scheef voor bekeken word, maar ik hoef mezelf toch niet ziek te eten? Ik zeg dit natuurlijk wel altijd op een beleefde manier, dat spreekt voor zich.

Het komt er eigenlijk op neer dat ik tijdens de feesten zo normaal mogelijk doe en leef zoals tijdens de rest van het jaar, zowel op vlak van voeding als op vlak van beweging en andere activiteiten. Uiteraard geniet ik van lekker eten, maar dat doe ik veel liever met mate dan all the waymet een superslecht gevoel achteraf.

Voor mij staan de feestdagen vooral gelijk aan quality time met mijn familie. Dat daar veel en meestal vrij ongezond eten en drinken bij komt kijken, daar heb ik geen problemen mee. Maar ik ga er wel graag mee om op mijn eigen manier. Ik stoor daar mijns inziens niemand mee, en zo kan ik des te meer genieten… én moet ik 2016 alvast niet starten met een flauw voornemen als “ik ga gezonder gaan eten” en “ik ga kilo’s verliezen” :-)

Hebben jullie nog tips om de feestdagen door te komen zonder extra kilo’s en een belabberd gevoel the days after?

Ik wens jullie allemaal een leuk eindejaar en een magisch, sportief en gezond 2016!

Love, Josie xo

Deze post verscheen oorspronkelijk op Ladies Fun Sports.

Dit Was 2015

$
0
0
Merry christmas! Kerstmis vandaag, dat wil zeggen dat het jaar nu echt bijna om is. Dan blik ik traditiegetrouw even terug in een aantal lijstjes... Dit was mijn 2015!



Boek: ik ben in 2015 van mijn sokken geblazen door One Day van David Nicholls. Het was mijn allereerste kennismaking met de auteur, en ik heb daarna ook nog Us gelezen. Dat vond ik wat minder, maar ook wel goed. Maar One Day dus, daar heb ik zo van genoten, wat een heerlijk topboek! Een van mijn laatste boeken van 2015 was Woesten, en geheel tegen mijn verwachtingen in vond ik het een heel goed boek. Ik weet het, dat zijn 2 boeken die niet dateren uit het jaar 2015, maar ik heb ze dus dit jaar pas gelezen. Ik loop altijd een beetje achter op boekenvlak :-)

Televisie: ik heb het voorbije jaar nauwelijks TV gekeken omdat ik ’s avonds meestal in de weer was voor mijn bijberoep. Niet dat ik dat erg vond/vind, want ik heb niet de indruk dat ik bijster veel gemist heb in televisieland. Waar ik wél elke keer met veel plezier naar gekeken heb, is de reeks Bevergem(Canvas) en ook K3 Zoekt K3 (VTM). Dat was voor mij telkens de perfecte verstand-op-nul afsluiter van de werkweek :-) Tijdens de zomer keek ik ook heel graag naar Vive Le Vélo(één). Enerzijds omdat Pieterjan een wielerfanaat is en daar meestal naar keek, anderzijds omdat ik het zelf een supergoed programma vind met mooie reportages, de perfecte mix tussen sportief en toeristisch. En omdat ik voor Karl Vannieuwkerke, van wie ik vroeger eerlijk gezegd niet zo’n fan was, heel veel respect gekregen heb na zijn dappere strijd tegen kanker.

Serie: ik hink een beetje achter bij mijn favoriete serie Orange Is The New Black, maar ik heb in 2015 toch af en toe een aflevering meegepikt. Ik zit nu aan het begin van seizoen 3 dus ik heb wel nog wat werk voor de boeg, zeker omdat één aflevering bijna een uur duurt. Verder ben ik wél volledig mee met Modern Family, wat mij betreft de beste serie aller tijden. Ik heb er dit jaar weer zalig mee gelachen :-) Ik begin in het nieuwe jaar aan het zevende seizoen, can’t wait! Ten slotte was er ook nog The Missing, een Brits-Vlaamse serie die in het voorjaar te zien was op één. Ik heb deze samen met Pieterjan gevolgd en we waren allebei fan. Het is een zeer aangrijpende en meeslepende serie, ik heb wel af en toe moeten slikken want het gaat over een koppel dat hun zoontje verliest en dan begin je onbewust altijd te denken: wat als ons dat zou overkomen...

Film: ik ben in 2015 maar één keer naar de bioscoop geweest. Dat komt er gewoon niet meer zo vaak van als vroeger: als ik wegga dan ga ik liever uit eten omdat ik dan kan babbelen en zo. In de cinéma moet je namelijk stil zijn :-) Ik ging eerder deze week in Kinepolis naar The Good Dinosaur kijken met Emil. Een leuke Pixar-film die Emil wel kon smaken. Zoals altijd bij Pixar zit er een mooie boodschap in en enkele traanverwekkende scènes, waardoor ook volwassenen aan hun trekken komen. Ik heb het alleszins niét droog kunnen houden toen dino Arlo afscheid moest nemen van mensenkindje Spot en de tranen opwelden in zijn schattige dino-oogjes… Verder heb ik thuis wel een aantal films bekeken, maar ik kan me moeilijk herinneren welke het waren. En dat kan maar op één iets wijzen: dat ik er niet echt van onder de indruk was. Hoe zit dat trouwens bij jullie? Gaan jullie nog vaak naar de cinéma? Ik ben wel van plan om het weer vaker te doen in 2016!

Muziek: in 2014 was “Red Eyes” van War On Drugs mijn favoriete song, dit jaar was het ongetwijfeld Burning van dezelfde magnifieke band. T-Shirt Weather van de Circa Waves was de perfecte summer soundtrack en dan was er ook nog Tame Impala met The Less I Know The Better: ik vraag mij af wie dat nummer eigenlijk niét graag hoort? Verder waren er ook veel dance tracks die mij konden bekoren. Make Me Feel Better (Alex Adair), Intoxicated(Martin Solveig), Be Right There(Sleepy Tom & Diplo), Glitterball(Sigma) en Opus (Eric Prydz) geraakte ik niet beu. De reden waarom er veel dansbare muziek tussen staat, is omdat ik ga lopen met muziek en daar moet voor mij een stevige beat in zitten! En dan nog als “uitsmijter” een nummer dat ik volledig herontdekt heb dit jaar, en wel omdat het de soundtrack is van de film waar ik meermaals naar gekeken heb met mijn aan-alles-wat-op-wielen-rijdt-en-veel-lawijt-maakt verslaafde zoon. Ik heb het over Life Is A Highway van de Rascal Flatts, uit de film Cars. Een aanstekelijk nummer, dat bovendien een mooie tekst heeft. Life is a highway: dat is toch zo waar als maar kan zijn? Je moet het wel in het Engels zeggen, want “het leven is een autosnelweg” klinkt een beetje duf en saai. Daarom heb ik het ook maar meteen gebombardeerd tot dé slagzin van het jaar 2015 :-)

Leukste blogposts:ik heb in 2015 heel veel leute gehad met bloggen, zowel het schrijven zelf als alle “randactiviteiten”: er waren interessante samenwerkingen, leuke giveaways en toffe ontmoetingen met inspirerende medeblogsters. Ik kan zonder overdrijven zeggen dat bloggen mijn leven verrijkt heeft in 2015! Ik vind dat ik veel mooie posts heb geschreven in 2015, maar ik heb er toch 5 persoonlijke favorieten kunnen uit kiezen:

Leukste dagen:dit vind ik heel moeilijk omdat de meeste dagen wel iets leuks hebben. Zoals jullie weten ben ik een enorme positivo :-) Maar als ik er dan toch een paar “moet” uitkiezen, dan ga ik voor deze:
  • Donderdag 23 juli & zaterdag 25 juli: ik was toen op vakantie in de Alpen met Pieterjan en Emil, en op die dagen woonden wij telkens een etappe van de Tour de France bij. Onze zomerreis op zich was al mega de max, maar die 2 dagen waren heel speciaal. Het was lang wachten, maar tijdens het wachten waren we volledig op elkaar aangewezen en dat was zeer leuk en intens. Een unieke ervaring om zo dicht bij de koers én elkaar te zijn op die 2 dagen!
  • Zondag 4 oktober: de Brussels Half Marathon, ofte de bekroning van een heel mooi loopjaar. Ik liep hem samen met Pieterjan in 1u55min, wat mij 2 dingen deed beseffen. Één: als je in jezelf gelooft, dan lukt het altijd. En twee: met mijn lieve vriend erbij gaat alles net een tikkeltje beter :-)
  • 24 tot 28 september want toen genoot ik van 5 dagen Lissabon met mijn beste vriendin, en 21 tot 23 oktober want dan had ik een heerlijke driedaagse in Barcelona met Pieterjan. Ik heb nog vaak heimwee naar die 2 zonnige citytrips, als ik eens een moeilijk moment heb dan kijk ik terug naar de vele foto’s die ik toen maakte en voel ik me op slag beter :-)
Lessons learned: dit jaar waren er heel veel leuke, maar uiteraard ook een aantal minder leuke momenten. C’est la vie, nietwaar? Wat ik heb geleerd dit jaar, kan ik samenvatten in deze bekende quote: What doesn’t kill you, makes you stronger. Het klinkt vreselijk cliché, maar als je eens een minder leuke periode doormaakt, dan moet je gewoon denken: hier kom ik sterker uit. Dat helpt, vind ik, en dan kan je achteraf met volle moed en opgeheven hoofd vooruit, op naar een mooi 2016! Nog zo’n toepasselijke quote is trouwens We’re all-in the gutter, but some of us are looking at the stars. Dat vind ik een heel raak gezegde. Want iedereen heeft het wel eens moeilijk en we zijn allemaal druk-druk-druk bezig en hebben nergens tijd voor… Maar ik doe heel hard mijn best om een van die mensen te zijn die vanuit the gutter en de ratrace van elke dag toch willen/kunnen opkijken naar the stars. Dat is me aardig gelukt in 2015, denk ik. Genieten van de kleine dingen van alledag is/was een heel goed vertrekpunt hiervoor :-)



Enjoying the little things is wat ik gedaan heb in 2015, en ook in 2016 ga ik op hetzelfde elan verder! Ik wens jullie allemaal een fijn eindejaar en een magisch nieuw jaar. Merci om hier zo talrijk te komen lezen in 2015 en jullie zijn meer dan welkom in 2016 :-)

Love, Josie xo

De bloopers van 2015

$
0
0
Zoals elke goeie film en serie een reeks bloopers heeft, is dat ook het geval bij een goed jaar. Ik heb in 2015 veel foto's gemaakt, zowel mooie als mislukte. De allermooiste deelde ik te pas en te onpas op social media en hier op de blog, de minder mooie hou ik liever voor mezelf, om begrijpelijke redenen :-) Maar nu we aan het jaareinde beland zijn, vind ik het wel een leuk idee om eens mijn favoriete "bloopers" met jullie te delen...




Een veel voorkomend subject op mijn bloopers is Emil. Terwijl hij zich vroeger vlotjes liet fotograferen met de grootste glimlach, heeft hij zich in 2015 ontwikkeld tot rebelse foto-saboteur eerste klas. Zijn guitige lach is er nog steeds, maar hij verkiest om met zijn ogen te draaien of andere gekke bekken te trekken. Zei ik al dat hij een enorm showbeest is? (Ik mag dat echter niet luidop zeggen, want dan verbetert hij mij: "maar néé mama, ik bent geen showbeest, ik bent een jongen")  



Selfies nemen kan hij trouwens ook als de beste (tiens, van wie zou hij dat geleerd hebben...). Dat leverde ook menige blooper op in mijn foto-archief van 2015, zoals deze. Ik weet nog goed wanneer dat was: in juni tijdens de triatlon in Brugge, toen we in een cafeetje zaten te wachten tot Pieterjan arriveerde op zijn fiets. We moesten een beetje geduld hebben (45K fiets je niet op een haf uurtje tenzij je bijzonder zwaar aan de doping zit) en op zo'n momenten durf ik al eens mijn telefoon aan Emil geven om er wat mee te prutsen en er hem zijn keelholte mee te laten fotograferen.


Om te antwoorden op de vraag van wie hij dat geleerd heeft, onnozele selfies trekken: van zijn moeder dus. Want tussen mijn foto's van het voorbije jaar zitten heel veel gekke-bekken-selfies. Meestal neem ik die wanneer ik onderweg of op een andere manier "afwezig" ben (de middelste is op citytrip in Lissabon) en ik stuur ze dan via Whatsapp naar Pieterjan zodat hij ze aan Emil kan tonen. Zo heeft hij zijn mama toch een beetje bij zich, al is ze er niet :-) Pieterjan doet dat trouwens ook als hij niet thuis is, maar die foto's zal ik hier niet publiceren zodat ik mijn wederhelft zijn reputatie niet verknal ;-) Wanneer we samen weg zijn, zoals in Barcelona in oktober, stuurden we ook een paar zotte selfies naar het thuisfront zodat Emil zijn crazy ma en pa niet te veel moest missen. De middelste foto is genomen in het Parc Güell, de onderste is toen we in de auto zaten op weg naar de Alpen deze zomer. Dat is een vaste traditie wanneer we op vakantie vertrekken. Maar meestal is de foto wel een beetje esthetischer :-)




Terwijl Emil vroeger altijd gewillig poseerde voor de foto, heeft hij er de voorbije maanden een sport van gemaakt om vakkundig weg te kijken en bewust niét in de lens te kijken. Bijvoorbeeld tijdens een dagje aan het strand van De Haan in juli, toen het zo bloedheet was...


Of op vakantie in de Franse Alpen, in het heerlijk pittoreske La Bérarde, een beetje het einde van de wereld want daar stopt de baan en kan je enkel te voet de bergen in. Prachtig daar... Maar het enige wat Emil kon denken, was: "I'm not deaf, I'm just ignoring you, moedereeuuh". Dat leverde deze grappige foto op, die ik ook wat "meta" vind want het is een foto én een selfie in het raam én er staat ook nog eens "selfie" op het shirt van Emil. Best wel arty, niet? ;-)


Of hier, toen we in onze knusse tent op 1600m hoogte in Saint-Sorlin d'Arves een leuke family selfie wilden nemen. Als je goed kijkt, dan zie je op de achtergrond iemand in de tent liggen (met de ipad in zijn pollen) die niet veel goesting had om op de foto te staan. Het kon hem op z'n zachtst gezegd geen hol schelen. Die pubers van tegenwoordig...


Nog op vakantie in de Alpen tijdens de doortocht van de Tour de France in Allemont, zag Emil ze vliegen, hoog in de lucht. En zijn vader maar coureurs fotograferen terwijl er hoog daarboven zoveel interessantere dingen te bespeuren waren volgens zijne kleine majesteit! Nota bene, die gruwelijke gele pet had Pieterjan gevangen in de tourkaravaan, dat is zeker geen vast accessoire van hem of zo... Kwestie van zijn reputatie niet te vergallen hé ;-)


Opmerkelijk veel foto's ook waarop Emil zijn buik ontbloot voor de lens. Klein afwijkingske, hopelijk blijft het daarbij. Zolang hij zijn broek niet afsteekt, ben ik gerust ;-)


Nog zo'n memorabel bloopermoment: Emil had op school over paddenstoelen en kabouters geleerd en was daar helemaal van in de ban. Zo erg zelfs dat we passeerden langs een huis met een prachtige (ahum) paddenstoel in de voortuin, meneer er gezellig ging bij neerzitten en niet meer verder wilde stappen met mij. Ik ga niet vertellen welke toeren ik heb moeten uithalen om hem mee te krijgen naar huis ;-)



Een selfie nemen, denken "ja mannekes, dat gaat keimooi zijn" en achteraf zien dat er iemand zijn mond vol eten had: story of my life :-)



Die keer dat ik Emil zijn schoenen verkeerd had aangedaan, ga ik toch ook niet snel vergeten. Hij had het zelf ook niet door, want we hadden al een eind gestapt toen ik voelde dat het precies toch niet zo vlot ging als anders. Emil vond het hilarisch, en ik ook :-)



Mensen die met hun mond half open liggen te slapen op de foto: ook altijd grappig. Vooral als er een klein spook naast hen zit dat geniepig zit te kijken. Je ziet het hem zo denken: I have a cunning plan with her... Gelukkig ontwaakte ik kort daarna uit mijn comateuze middagdut ;-)



Er werd in 2015 ook af en toe eens gephotobombd. Ik moet wellicht niet zeggen door wie ;-)



Nog een leuke om mee af te sluiten. Deze foto ziet er op het eerste zicht niet zo grappig uit. Maar je moet weten dat Emil keihard in de blaadjes aan het trappelen en schoppen was, en één seconde na deze foto lag hij op de grond in de modder. De blaadjes zorgden voor een zachte landing, dus aangezien hij zich geen pijn gedaan had vond ik dat ik er wel eens goed mee mocht lachen :-)



Zo zie je maar, aan elke mislukte foto hangt een leuk verhaal. Op naar een nieuw jaar met nog veel meer bloopermomenten! :-)

Love, Josie xo

Josie schrijft een nieuwjaarsbrief aan zichzelf

$
0
0
Op nieuwjaarsdag laat ik mijn zoon de nieuwjaarsbrieven voorlezen. Ik had daar vroeger zelf een gloeiende hekel aan, maar ik denk dat Emil het wel leuk gaat vinden vermits hij een echt showbeest is en hij zijn brief al loopt voor te dragen sinds het begin van de vakantie. Ik heb wel een nieuwjaarsbrief geschreven, namelijk aan mezelf. Ik ga hem niet voordragen aan mijn familie zoals in de goeien ouwen tijd, maar ik deel hem hier wel graag met jullie!



Hey Josie,

Het nieuwe jaar staat voor de deur. Ik ga je niet vanalles toewensen, omdat ik weet dat je dat niet graag hebt, al die mensen die je vragen “En meisje, wat mag ik je dit jaar eens wensen?” Ze vragen dat met de allerbeste bedoelingen, dat weet je wel. Maar in al je nuchterheid en voetjes-op-de-grond mentaliteit denk jij dan: "je hoeft me helemaal niks te wensen, ik neem het liever allemaal zoals het komt." 

Dat je niet meedoet aan al die goede voornemens voor 2016 (à la niet meer zagen wanneer Pieterjan een beetje te veel aan het zetelhangen is naar jouw goesting, minder schoenen kopen, meer dan één keer per jaar je auto kuisen, niet meer achteloos alles in de vaatwasser proppen, niet meer in de lach schieten wanneer Emil kattenkwaad uithaalt en je het eigenlijk best grappig vindt, altijd het haar uit het putteke halen na het douchen, niet meer aan de vellekes rond je nagels prutsen, proberen een beetje minder de regelnicht uit te hangen) weet ik intussen ook. Dat begrijp ik, want als je voornemens maakt dan lijkt het wel alsof je spijt hebt over wat je gedaan hebt (of net niét gedaan hebt). Het geeft de indruk dat je het voortaan anders wil gaan doen. En dat is echt niet nodig: je hebt een fijn jaar achter de rug met veel ups (waarvan je intens genoten hebt) en enkele downs (waaruit je wijze lessen getrokken hebt). 

Als je 2016 zou starten met de ingesteldheid dat er iets moet veranderen, dan neem je een slecht begin. Niet doen dus. Maar als ik je toch een wijze raad mag geven, iets waar je in 2016 misschien wat extra aandacht aan kan besteden, laat het dan dit zijn: probeer alles voortaan een beetje meer los te laten. 

Ik wéét dat je het graag druk hebt, dat je bezig bent met vanalles en nog wat en dat je het met hart en ziel doet. Je gezin, je familie, je job, je bijberoep, je sport, je blog, je vriendinnen,... Las echter af en toe eens bewust een rustmomentje in. Dat hoeven geen uren aan een stuk te zijn, maar tijd maken voor een ontspannend bad, een uurtje in de zetel “niksen” en een magazine lezen zonder je een gigantische luie doos te voelen, samen met Emil naar een film kijken en negeren dat de televisie dringend moet afgestoft worden, een dagje voor jezelf nemen zonder dat je het gevoel hebt dat je een dikke egoïst bent… 

Probeer dat en je zal zien dat je er deugd van hebt. Ik ben realistisch en weet ook wel dat je nooit in de running zal zijn, noch de ambitie koestert om een award te winnen voor de creatiefste mama die de mooiste knutselwerken maakt met haar zoon, dat je nooit ofte nimmer voldoening zal halen uit cupcakes bakken of sjaals breien, en dat je geen hele dag lang in de zetel kan hangen zonder "iets productiefs" te doen. Je hoeft jezelf zeker niet te veranderen, integendeel. Maar een kleine bijsturing zou je wel goed doen, denk ik.

Lieve Josie, het komt er gewoon op neer om af en toe eens de perfectie te laten voor wat ze is. Dat zit in jou gestampt en het zal er nooit uit geraken, for sure. Maar Emil en Pieterjan gaan je zeker nog even graag zien als het huis eens niet kraaknet ligt, als hun bed niet netjes opgemaakt is of hun favoriete onderbroek of hemd nog in de was zit. Ik weet: you do what you love and you love what you do. Maar je moet vermijden dat je op den duur enkel nog maar bezig bent met werken, rennen van hier naar daar en allerhande andere (leuke, daar niet van) activiteiten zonder eens stil te staan. Zeg in 2016 eens wat vaker: stop, 't is nu efkes genoeg geweest. Ook al prefereer je ten allen tijde snelheid, vooruitgang en veel actie :-)

Van loslaten gesproken, laat ook eens wat meer die smartphone links liggen. Leg hem thuis op een plekje waar je hem niet constant ziet flikkeren en hoort pingen, en neem niet altijd die ipad mee als je dan toch eens in de zetel kruipt. Ik weet dat je op dat vlak al "veranderingen" aan het doorvoeren bent, toppie :-) Je koopt weer vaker papieren magazines en leest veel boeken. Blijf dat maar doen, want het creëert meer rust dan dat je de hele tijd naar een scherm zit te staren. Je doet dat al genoeg in je jobs. En ja, je zal dan minder snel kunnen antwoorden op die honderden mails, whatsappkes, messenger-berichten, facebook alerts en instagram comments die binnenstromen. Maar weet je, er is niemand die verwacht dat jij binnen de 10 minuten antwoordt. Die verwachting creëer jij helemaal zelf. 

Een klein beetje trager leven, niemand gaat je daarvoor aan de schandpaal nagelen. Maar anderzijds moet je wél dringend eens werk maken van die website voor je bijberoep. Je spreekt daar al zo lang van, maar kijk: het jaar is om en er is weer niks van in huis gekomen. Doe dat eens, Josie, want het loopt zo goed en je hebt niet eens een deftige website waarnaar kan verwijzen. Zorg wel dat je er niet té veel in opgaat hé (zelfkennis...). Of vraag hulp aan Pieterjan, want hij kan en wil je hier zeker bij helpen.

Dat is trouwens iets waar je ook op moet letten. Stop eens met denken dat je alles alleen kan/moet doen. I know, dat zit in jou en je mama, broer en zus zijn ook zo een beetje. Maar als je alles opkropt en denkt dat je er op je eentje wel uit geraakt, dan kom je op den duur toch vast te zitten… Ik weet wel waarom je dat doet: je wil anderen niet lastigvallen en je wil zeker niet overkomen als een bleiter, een zaag of een trunte. Ik zeg niet dat je tegen Jan en Allemaal moet gaan verkondigen dat je eens een mindere dag hebt - daar heeft niemand een boodschap aan - maar wél tegen de mensen die het dichtst bij jou staan. Zij gaan met plezier naar je luisteren. En jij gaat er nog veel gelukkiger door worden dan je al bent. Praten en je probleempjes en twijfels durven loslaten naar anderen: dat werkt echt hoor.

Met deze goede raad in je achterhoofd hoop ik dat je er een superdeluxe 2016 van kan maken. Leer loslaten, en omarm het nieuwe jaar en alles wat het met zich meebrengt. Que sera, sera en dan komt het allemaal wel dik in orde. En dan nu:




Liefs, Josie xo

Less Is More

$
0
0
Iets aan mezelf veranderen: ik vind dat niet nodig. Ik voel me goed zoals ik ben, dat kon je al lezen hier en hier. Het is echter wel zo dat ik onbewust verander. Als ik het vergelijk met het begin van 2015, merk ik dat ik er vandaag een veel minimalistischere ingesteldheid op nahoud. Ik weet het, minimalisme is hip & trending worldwide, dus misschien ben ik onbewust wel beïnvloed door de strakke en sobere trends in fashion, interieur en lifestyle heden ten dage. Whatever the reason, ik vind tegenwoordig dat het allemaal wel wat minder mag...


Terwijl ik vroeger praktisch altijd gekleed ging in jurkjes in felle kleuren met opvallende juweeltjes en af en toe een dosis blingbling (omdat ik mij daar toen supergoed in voelde) loop je tegenwoordig meer kans om me te spotten in een skinny jeans met een leuke sweater of hemdje en mijn enkellaarsjes of sneakers (respectievelijk uit Barcelona en Lissabon, tweemaal liefde op het eerste gezicht). Heb ik op een mooie dag in 2015 besloten om me anders te gaan kleden? Helemaal niet, dat is "organisch gegroeid" :-) Feit is dat ik me gewoon gelukkig voel in wat ik vandaag draag. 

Pas op, ik draag zeker nog kleedjes en rokjes (ik vind dat ik mooie benen heb die mogen gezien worden *wink wink*) maar het is allemaal wat ingetogener. Daarom niet minder stijlvol, of saaier, of slonziger - integendeel. Er zullen wel mensen zijn die mijn kledingstijl van vroeger mooier vonden, maar ik heb het gevoel dat ik nu echt mijn eigen stijl gevonden heb, waarbij ik me laat inspireren door de trends maar ze zeker niet klakkeloos kopieer. Ik draag enkel wat bij me past. Zo sta ik totaal niet met van die losse printed "pyjamabroeken", ook al waren die erg in afgelopen zomer. Bij mij zien die er namelijk écht uit als een pyjamabroek, en voor moest je het niet weten: dat is dus niet de bedoeling ;-) Ik ben geen kuddedier, ook al draag ik witte sneakers net zoals de helft van de wereld en zoals wellicht elke inwoner van Antwerpen... Ik hou gewoon van die eenvoudige, smart casual outfits!




Met make-up heb ik nooit overdreven omdat ik vind dat ik er naturel wel OK uitzie - mits wat CC cream om de rode vlekjes op mijn huid te verdoezelen en wat mascara en oogpotlood voor een frisse look. Wat ik sinds een paar maanden echter niét meer gebruik, is nagellak. Ik doe dat vooral omdat ik al vaak gelezen heb dat dat niet goed is voor de gezondheid (het kan je hormonen ontregelen, not so good). Bovendien vind ik het niet-meer-lakken tijdsbesparend, want die lakjes brokkelden bij mij altijd snel af zodat er om de paar dagen duchtig moest "herlakt" worden. Als ik nu foto's terugzie van mijn gelakte vingers vroeger, dan vind ik ze nu toch mooier au naturel...

Het is niet alleen mijn kledingstijl die strakker en ingetogener geworden is. Ook in mijn huis mag het allemaal vrij "clean" zijn. Daarmee verwijs ik niet naar die vreselijke kuisfreak die ik ben, want dat heeft niks met minimalisme te maken - dat is gewoon een curieuze krak in mijn hoofd ;-) Ik bedoel hiermee dat ik mijn huis graag sober inricht met niet te veel tierlantijntjes. Dat creëert rust in huis, wat niet slecht is voor iemand als ik die moeilijk rust kan vinden :-) Toen ik hier kwam wonen, bijna anderhalf jaar geleden, heb ik bewust niet veel ingericht omdat iedereen zei dat je dat "een beetje moest laten rijpen". Dat bleek inderdaad het geval en ik ben blij dat ik toen niet veel nieuwe interieurspulletjes en meubels gekocht heb (laat staan dat er daar toen geld voor was, haha). Ik doe veel inspiratie op in boekjes en op blogs, Instagram en Pinterest. Ik koop (of krijg) af en toe iets leuks en Pieterjan en ik sparen bewust voor een aantal duurdere (en duurzame) items die we willen, bijvoorbeeld design barkrukken op korte termijn en nieuwe stoelen en salontafeltje op iets langere termijn. Dit leuke textboard van Dots Lifestyle kreeg ik bijvoorbeeld van mijn mama en het past heel goed in ons interieur:



Zo beland ik naadloos bij een ander punt waarop ik veel minimalistischer geworden ben: budget. Ik heb de voorbije maanden geleerd om minder geld uit te geven en ben dus minimalistischer gaan leven. Dat is voor een groot deel "van moeten" omdat we een heel mooi huis gebouwd hebben en dat nu eenmaal geld kost. Je moet weten, Pieterjan en ik waren vroeger een beetje big spenders. We hebben heel mooie reizen gemaakt (2 keer naar Amerika, memories of a lifetime), gingen vaak op restaurant en deden veel impulsaankopen. Een simpel voorbeeld: we kochten heel veel series op DVD. Nieuw seizoen van desperate Housewives op DVD? Kopen maar! De hele box van Bond in luxe-editie? Hebben! Nu kijken we nog even graag naar series, maar het verschil is dat we wachten tot ze op TV worden uitgezonden :-) Dat was wennen in het begin, maar ik moet zeggen dat ik het nu perfect haalbaar vind om een beetje minder kwistig om te gaan met mijn geld. Meer nog: ik begin het stiekem leuk te vinden om in de promogazetjes te kijken en koopjes op de kop te tikken. Al zal ik nooit een gierige pin of soldenjager worden, daar ben ik niet fanatiek genoeg voor en ik geef gewoon ook graag geld uit aan leuke dingen :-)

Ook op vlak van kleren is het heel wat geminderd, en in mijn geval kon dat zeker geen kwaad. Vroeger kocht ik heel veel kleren. Te veel, ik durf dat gerust toe te geven. Vaak waren het moeilijk combineerbare stuks, zoals een bontgekleurde gilet met glittertjes of een bloesje met speciale knoopjes waar gewoonweg niks bij past (behalve dat ene vestje in de winkel waar ik geen geld meer voor had). Vandaag zweer ik bij basics die ik makkelijk kan combineren tot leuke outfits. Mijn kleerkast ziet er dus heel wat overzichtelijker uit, en dat bespaart me veel tijd 's morgens bij het kiezen van een outfit! 

Ook voor Emil koop ik veel minder kleren. Vroeger liet ik me soms gaan in de H&M - de jongen kon gerust vijfmaal daags van outfit wisselen. Ik ben daarmee gestopt, om de simpele reden dat dat mega-onnozel is én omdat Emil enorm kieskeurig geworden is wat kleding betreft. Hij heeft een aantal truien waaraan hij verknocht is. De ene dag weigert hij abrupt "de piratentrui" aan te trekken, de andere dag is het spel en miserie omdat "de piratentrui" in de was zit. Om maar te zeggen: het hangt er een beetje vanaf hoe meneer zijn hoed staat (a.k.a. peuterpubergedrag). Het komt erop neer dat ik niet te veel zotte kledingaankopen moet voorschotelen, want in 90% van de gevallen toon ik hem met trots wat ik gekocht heb en krijg ik een "maar néé mama, ik vind niet da mooi" als antwoord. En dan antwoord ik daarop met een beetje minimalisme in zijn garderobe... 

Het jeanshemd is zo'n eeuwige twistappel hier ten huize. Ik vind dat keicool, maar hij dus niet... "Niet de knopjes, mamaaah!" jammert hij dan als een varken dat gaat geslacht worden. Soms win ik echter the battle, en dan moet ik dat zo snel mogelijk vereeuwigen op foto want meestal moet ik het onderspit delven...



Conclusie: ik hou van de eenvoud (en dat doet mij denken aan dit liedje) omdat het mij gelukkig maakt. Het mag soms allemaal een beetje minder zijn. Ook op vlak van eten bijvoorbeeld: ik hou van pure voeding, en al die overdaad hoeft niet voor mij (daarom ben ik stiekem blij dat de feestdagen gepasseerd zijn). Maar dat is een ander verhaal, waar ik nog een hele blogpost aan zou kunnen wijden... een andere keer!

Voor alle duidelijkheid: een beetje minder wil niet zeggen dat ik mij minder ga smijten in alles wat ik graag doe. Die 25K blijft op de planning staan dit jaar en ik blijf de ambitie koesteren om een marathon te lopen binnen dit en 3 jaar. En er staan een ski- en zomervakantie in de agenda van 2016, waar ik liefst van al nog één of twee citytripjes tegenaan wil smijten zoals in 2015. Want dat minimalisme maakt me gelukkig, maar trop is zoals altijd te veel. Of moet ik zeggen: trop peu is te weinig, ;-)

Hoe zit dat bij jullie? Zweren jullie ook steeds meer bij soberheid, of mag het toch allemaal lekker uitbundig zijn? 

Love, Josie xo

My week in pictures

$
0
0
De eerste week van 2016 is al bijna achter de rug! Tijd om eens een paar foto' van de voorbije week (en eigenlijk ook de week ervoor) op een rijtje te zetten.



We verhuisden Emil naar zijn grote bed. Hij past met zijn 98cm nog altijd in zijn babybed, maar hij is gewoon geen baby meer nu. Zijn babybedje werd vakkundig omgebouwd tot zogenaamd "jeugdbed", waar hij kan (in theorie) in slapen tot hij ongeveer 7 jaar is. Hij was fier als een gieter en slaapt superlekker in zijn groot bed. Hij is er voorlopig nog maar één keer uitgekomen rond 22u 's avonds, en heeft mij bijna een hartaanval bezorgd door met een creepy fluisterstemmetje bovenaan de trap "Ik bent hier, mama" te staan prevelen, op een moment dat ik het kot voor mij alleen had en het dus vrij stil in huis was (want ik maak niet veel lawaai in mijn eentje). Sindsdien is hij de kamer niet meer alleen uit gekomen, wellicht omdat hij zich het wit weggetrokken horror movie gezicht van zijn moeder nog altijd voor de geest kan halen ;-)

Hij wil nu trouwens géén dekbedovertrek meer over zijn donsdeken. Hij vindt dat niet mooi, zegt hij. Er staan nochtans helikopters en grappige kiekens op... Maar meneer slaapt dus al een week onder een ordinair wit donsdeken, dat hij naar eigen zeggen prachtig vindt. Wat er in dat kleine hoofdje allemaal omgaat, vraag ik mij toch soms af... But then again, ik heb zelf soms ook rare kronkels in mijn bovenkamer dus ik heb niet bepaald recht van spreken ;-)


Op de laatste dag van het jaar ging ik lopen. Kwestie van 2015, dat een topjaar was op vlak van sportieve prestaties, in schoonheid af te sluiten. Het was superzonnig weer en ik genoot ervan om energie bij te tanken voor de lange "feestnacht" die er zat aan te komen. Ik luisterde voor één keer niet naar mijn eigen uiterst smaakvolle running playlist maar stemde mijn ipod af op Studio Brussel. Het was namelijk De Tijdloze, de lijst van de 100 mooiste platen aller tijden, en daar wilde ik zo weinig mogelijk van missen. Het was een van de laatste loopjes met mijn roze Nike Lunar Eclipse schoenen, die ik kocht in januari 2015. Ik zit al over de 1000K ermee dus het is hoog tijd voor een nieuw paar loopschoenen. Bovendien ben ik er niet zo tevreden van, ik heb soms last van een knellend gevoel aan mijn voeten (ik heb wel rare voeten dus dat ligt misschien niet volledig aan de schoen) en ze zijn niet goed waterbestendig. Volgende week ga ik naar het Running Center voor een loopanalyse en een nieuw paar running shoes voor 2016. Ik kijk er al naar uit!

Zijn er trouwens mensen die nog met hun ipod lopen, of lopen jullie allemaal met muziek op jullie smartphone? Op een of andere manier kan ik het niet verdragen dat die GSM aan mijn lijf hangt te bengelen tijdens het lopen, dus ik blijf trouw aan mijn ipodje, dat intussen al drieënhalf jaar meegaat. Ik heb mijn Garmin sporthorloge en hartslagmeter die mijn prestaties tracken, dus voor mij geen Strava, Runkeeper, Endomondo en consoorten.



Op oudejaarsavond gingen we feest vieren bij vrienden. Emil werd 's nachts wakker door het vuurwerk, hij was een beetje geschrokken... Begrijpelijk, want er was heel veel vuurwerk in de buurt met luide knallen. Pieterjan en ik namen hem mee naar buiten om te kijken naar het lichtspektakel en hij vond het natuurlijk de max. En daarna... geraakte hij niet meer in slaap. Hij was niet lastig maar ik wilde niet dat hij de andere kinderen die boven lagen te slapen wakker zou maken met zijn gebabbel en gewrikkel (zijn specialiteit) in bed. Dus nam ik hem mee naar beneden bij de "grote mensen". Hij heeft het grootste deel van de nacht in de zetel gelegen/gezeten maar hij maakte toch ook van de gelegenheid gebruik om nog wat te spelen en onnozel te doen. En ik vond het ook wel leuk dat ik nog wat gekke selfies met kon nemen met mijn kleine aap :-) 

Emil lijkt sowieso erg op Pieterjan, maar op zo'n momenten merk je dat des te meer: het zijn allebei nachtdieren die altijd in zijn voor een feestje (ik ga daar nog wat mee meemaken als hij begint uit te gaan later). Uiteindelijk gingen we naar huis rond 4u en thuis heeft hij onmiddellijk geslapen... Ik mag dus niet klagen.



Al was hij wel vroeg van de partij op 1 januari: alive & kicking om 8u30! Maar soit, hij was heel goed gezind en superenthousiast om zijn nieuwjaarsbrief voor te dragen. Je kan het filmpje bekijken op mijn Facebook, keischattig! In de namiddag gingen we nieuwjaren bij Pieterjan zijn familie. We waren thuis rond 21u en ik was toch wel blij dat ik in mijn bed kon kruipen. Maar eerst keek ik nog naar The Voice Kids, mijn guilty pleasure van tegenwoordig ;-)



Ik wil graag opnieuw meer lezen op papier in plaats van op scherm. Ik ben goed bezig want ik koop sinds kort elke week een magazine en ook in bed lees ik altijd een kwartiertje voor het slapengaan. Deze week kocht ik het Nederlandse maandblad "Runner's World", boordevol tips en interessante artikels over lopen. Echt heel fijn leesvoer voor een running chick als mij! Het is in feite de Nederlandse tegenhanger van ons Vlaamse magazine Running.be, waarop wij thuis een abonnement hebben. Dat lees ik ook altijd supergraag. Deze maand staat er een interview in met Ruben Block van de band Triggerfinger. Hij is blijkbaar ook een fervent loper, en dat had ik eerlijk gezegd niet verwacht. Ik dacht namelijk dat alle rockers rokende, drinkende en vooral-niet-sportende individuen waren. Alweer van een vooroordeel verlost dus ;-)


Vorig weekend haalden we onze kerstboom neer. Hoe gezellig het ook was met de lichtjes in huis (vooral Emil en Pieterjan zijn daar fan van), ik was toch blij dat de boom plaats kon maken voor een nieuwe kamerplant (dank u lieve mama voor het mooie nieuwjaarscadeau!). Nu die hoek niet meer zo vol staat (voor de kerstboom stond er een felblauwe Bumba-tent, moet je weten, maar die hebben we voorlopig even opgeborgen omdat Emil er niet meer in speelt *stiekem gejuich*) vind ik dat er veel meer rust hangt in onze woonkamer. Zeker overdag, want wij hebben veel ramen en kunnen de hele dag door genieten van een schitterende lichtinval (bovenstaande foto is echter 's avonds genomen). Voor onze plant hebben we nog een mooie bloempot nodig. Iemand tips waar ik daarvoor kan gaan kijken?



Afsluiten doe ik met een nieuwe kleine verslaving: een appel in stukjes snijden, een beetje kaneel erover, een minuutje in de microgolf en what you get is een overheerlijk tussendoortje. Ik deed inspiratie op bij Lilithu, dikke merci daarvoor! Ik maak dit geregeld op het werk. Ik ben een echte kaneel-lover, zowel de smaak als de geur vind ik onweerstaanbaar. Wist je trouwens dat kaneel bijdraagt tot een stabiele bloedsuikerspiegel? Lekker én gezond dus!

Hoe was jullie week? Laat het gerust weten hieronder... En geniet van het weekend!

Love, Josie xo
Viewing all 436 articles
Browse latest View live