Josie's Little Things

Afgelopen weekend was het Valentijn. Ik ben absoluut géén Valentijnsmens; 14 februari wordt niet speciaal gevierd bij ons. Aangezien Emil op 13/2 geboren is, hebben wij rond die tijd toch altijd een veel leuker feest te vieren! Ik kocht wel een schattig kaartje voor Pieterjan met een lieve tekst op, omdat ik vind dat hij dat wel verdient voor alles wat hij voor mij doet. Maar echt cadeautjes kwamen er niet aan te pas, en dat hoefde ook niet.

Ik ontving wél een mooie rode roosvan de Zalando-man om zijn liefde aan mij te verklaren. Ik schrok me een hoedje toen de snelkoerier plots voor mijn deur stond met een bloem in zijn handen! Nu ja, ik shop af en toe bij de Zalando-man dus we hebben best wel een goeie relatie opgebouwd. En blijkbaar vond Mr Zalando het nodig om mij in de bloemetjes te zetten. Ik was zéér aangenaam verrast!

Het was al even geleden dat ik nog in zijn online walhalla had rondgesnuisterd, maar na die originele liefdesverklaring ben ik toch nog eens gaan kijken. Ik ben namelijk op zoek naar een leuke sweater voor de lente. Een exemplaar dat casual is, maar toch ook trendy genoeg. Dus niet het type “fleece uit den Decathlon” waarvan Jani Kazaltzis spontaan begint te kokhalzen. Pas op, die heb ik ook hoor, maar ik bewaar ze voor op skireis, want lekker warm zijn ze wel.

Ik hou van toffe prints en boyfriend-modellen die wat ruimer vallen. Deze zijn ideaal om te combineren met een skinny jeans, dé perfecte weekend outfit! Maar ik durf ook al eens een sweater op een rokje te dragen voor een nonchalant chique look. In de zomer komt zo’n sweater trouwens ook goed van pas, bijvoorbeeld op een tuinfeestje of een barbecue na zonsondergang.Combinatiemogelijkheden genoeg!

Het leuke aan Zalando is dat het allemaal ook heel erg betaalbaar is. Ik geef namelijk niet graag te veel geld uit aan kledij. Ik spotte een aantal leuke stuks, kijken jullie even mee?

Mijn topfavoriet: CALIFORNIA!!! En dan nog met bloemenprint, I love it! By Twintip.

Zwarte sweater met snoezige poezenprint van Even & Odd.

“I want to wake up in Paris, take me there” (yes, please!) van Even & Odd.

Sobere witte trui met leuk detail door de zakjes aan de zijkant, van Opus.

Koraalrode sweater van Twintip, een van de trendkleuren voor het voorjaar.

Wat vinden jullie van mijn keuzes? En zijn jullie net als ik verslingerd aan sweaters? Let me know!

Neem zeker ook eens een kijkje op www.zalando.be en laat weten wat jouw favoriete items zijn. Wie weet verklaart de Zalando-man binnenkort ook wel zijn liefde aan jou?

Lots of love, Josie xo

In het kader van het #boostyourpositivity project van Activia werd deze week een nieuwe uitdaging gelanceerd met als thema Day To Day:

Hoe zorg jij ervoor dat alles blijft bollen? Heb jij trucjes die ervoor zorgen dat je nooit te laat komt, dat je ondanks je drukke leven toch twee keer per week in de fitness opduikt, dat jij altijd iets op tafel kunt toveren als er onverwacht vrienden langskomen, of een ander talent waarvan mensen denken: hoe doet die dat toch?

Met andere woorden: wat zijn mijn trucjes waarmee ik ervoor zorg dat alles vlot loopt, mijn zogenaamde lifehacks? Ik heb er een paar, al vind ik ze de naam “trucjes” niet echt waardig want zo ingenieus is het allemaal niet. Toch deel ik ze graag met jullie!

DE WAS EN DE PLAS

* Ik ben een netheidsfreak en heb graag dat alles proper ligt. Niet afgelekt spic & span zoals in de boekskes (hoewel, tegenwoordig is dat in de boekskes al niet meer "in"), maar wel netjes. Mijn regel is: als mijn mama onverwacht op bezoek komt, dan wil ik dat ze geen commentaar kan/moet geven op de toestand waarin dochterlief haar huis zich bevindt. Met een peuter in da house heb ik mijn perfectionisme flink moeten temperen, en met succes. Een vaste regel is en blijft dat speelgoedelke avond opgeruimd wordt, en als we bezoekgehad hebben, doen Pieterjan en ik altijd onmiddellijk de opkuis. Zelfs als het al na middernacht is en er al wat alcohol gevloeid is - dat zorgt dan weer voor wat ambiance. Sommige mensen vinden dat gek, wij worden ’s anderendaags gewoon liever wakker in een opgeruimd huis zonder dat er nog tafels moeten ontruimd en borden afgewassen worden.

* Het was een grote stap voor mij, maar na onze verhuis nam ik een poetsvrouw onder de arm. Sinds oktober komt Sabine elke 2 weken een halve dag poetsen en ik zou haar echt niet meer kunnen missen! Ja, het kost wat geld, maar ik heb het ervoor over omdat het mij in het weekend extra tijd geeft om leuke dingen te doen. En dat is – cliché but so true – echt onbetaalbaar.

* De poetsvrouw houdt zich vooral bezig met afstoffen en dweilen – daar heeft ze haar kuisgrage handen al mee vol. De wasen de strijk doe ik volledig zelf, en ik doe dat eigenlijk wel graag. Ik heb mijn vaste tijdstippen hiervoor. Wassen doe ik op donderdag-, vrijdag- en zaterdagavond (doorgaans heb ik niet meer dan 3 wasmanden per week) en strijken probeer ik op zondagavond te doen. Ik streef ernaar om de strijk wekelijks te doen, anders wordt de berg te groot. Om het strijken wat aangenamer te maken, installeer ik me voor de televisie, bij voorkeur met een brainless programma op de buis.

* Mijn werkpunt? Dat ik moet leren nog een beetje meer uit handen te geven en mezelf zo wat meer rust te gunnen. Ik delegeer niet graag aan Pieterjan. Waarom? Dat ik het begot niet weet. Hij wil het, hij kan het zeker en vast, maar ik… Ik geef hem gewoon de kans niet.

MORNING RUSH

* Net als elke vrouw zie ik er graag fris en fruitig uit, en dus spendeer ik wat tijd in de badkamer ’s morgens. Sinds ik mama ben, heb ik een efficiënte badkamerroutine ontwikkeld. Ik sta als eerste op om 6u30, tenzij Emil er anders over beslist heeft (maar dat gebeurt niet zo vaak). Ik multitask door in de douche mijn tanden te poetsen en onder-de-douche body lotion te smeren. Ik heb een vast make-up ritueel (dagcrème, CC cream, mascara, eyeliner en wat blush op een normale week/werkdag) en alle spullen die ik dagelijks gebruik liggen netjes in een mandje zodat ik niet als een bezetene moet beginnen zoeken. In een half uur ben ik volledig klaar (inclusief gedroogd haar, want ik was mijn haar elke dag). Tegen dan is Pieterjan meestal al beneden met Emil voor zijn ontbijt.

* Om geen tijd te verliezen, ontbijt ik op het werk. Ik maak de avond voordien een healthy breakfast klaar – momenteel is dat een Alpro variëteit + vers fruit + zaden of noten. Lekker en gebalanceerd! Pieterjan ontbijt ook op het werk, hij smeert thuis zijn stuutjes met choco terwijl hij samen met Emil ontbijt.

* Ik heb een grote kop hete thee nodig om de dag te starten.Dankzij mijn supermooie Bodum travel mug kan ik daarvan genieten in de auto op weg naar het werk.

* Mijn werkpunt? Dat ik moet leren mijn outfit al de avond voordien samen te stellen. Meestal kan ik vlotjes kiezen, maar er zijn van die dagen waarop ik er maar niet uit geraak… En neen, dat is niet omdat de keuze te groot is hoor! ;-)

LET’S PLAN!

* Pieterjan en ik zijn allebei planners. Dat zit in ons en wij moeten daar niet veel moeite voor doen. We hebben allebei onze eigen digitale agenda op onze laptop en smartphone. Als ik iets belangrijks te doen heb, bijvoorbeeld een etentje met vriendinnen of een event op het werk waardoor ik niet thuis ben ‘s avonds, dan stuur ik een melding naar zijn agenda. En omgekeerd. Zo zijn we altijd op de hoogte van elkaars activiteiten en vermijden we gênante ochtendlijke taferelen à la “hoezo, gij zijt nie thuis vanavond? En wie gaat er dan voor de kleine zorgen?” Door al dat geplan en georganiseer loopt ons leven min of meer op rolletjes, maar we proberen niet alles vol te plannen. Onze zondagen willen we bijvoorbeeld zoveel mogelijk vrijhouden voor onverwachtse uitstapjes – want dat zijn meestal de allerleukste, dat weet iedereen.

* Wij hebben allebei een drukke job en veel hobby’s. Naast ons leven samen doen we ook graag ons eigen ding. Dit is nog nooit een probleem geweest in onze relatie, ook niet na de geboorte van Emil. Ik heb het geluk dat Pieterjan heel veel doet voor Emil, ik durf zeggen dat het bij ons bijna 50-50 verdeeld is. Ergens vind ik dat wel een evidentie. OK, de typische huishoudelijke taken als de was en de strijk komen bij mij terecht, maar dat vind ik ook helemaal niet erg want stiekem doe ik dat wel graag. Pieterjan doet enorm veel zonder dat ik het moet vragen, en daar ben ik hem zeer dankbaar voor. Ik hoef geen nieuwe man, en al zeker geen sloef! Het enige wat ik wil, is naast mijn leven thuis en op het werk nog mijn eigen ding kunnen doen. En dat lukt perfect.

* Voor mezelf stel ik meestal op zondagavond een weekplanningop, waarin ik bepaal wat ik de komende week wil doen qua sport, bijberoep en andere activiteiten. Alles in een lijstjegieten geeft me rust in mijn hoofd, ook al slaag ik er niet altijd in om dat lijstje perfect af te vinken.

* Wie mijn blog een beetje volgt, weet dat ik echt niet zonder sport kan. Ik wil graag 3 keer per week lopen, en dat vergt wat planning. Meestal ga ik direct na het werk, want eens ik thuis “geïnstalleerd” ben, heb ik vaak geen zin meer om nog die sportplunje aan te trekken. Als het een drukke week is en ik minder tijd heb, dan "compenseer" ik het door een wandelingte maken met Emil langs de boerderij in onze straat. Goed voor de conditie én leuke quality time met le petit! Ik heb ook een springtouwliggen voor een home workout in drukke tijden, net als een yogamatjewaarop ik één keer per week een kwartiertje buikspieroefeningen doe. Ik ben daarmee begonnen na mijn bevalling, en ik ben het zodanig gewoon geraakt dat ik het blijven doen ben. Ik train mijn abs steevast op donderdagavond, dan ben ik alleen thuis en leg ik me voor het slapengaan nog even op mijn matje in de slaapkamer J Een tip voor wie weinig tijd heeft om te sporten: ga tijdens je lunchpauze eens naar buiten voor een korte wandeling, of neem de trap naar je kantoor in plaats van de lift. Het hoeven niet altijd grote inspanningen te zijn, alle kleine beetje helpen om gezond te bewegen en je fit te voelen!

* Ik schakel geregeld een babysit in. Gemiddeld gaat Emil één keer in de 2 weken uit logeren, en ik vind dat niet overdreven veel. In ieder geval vind ik het belangrijk om af en toe een babysit in te schakelen om wat me time of time for two te hebben. Onze babysits zijn meestal familieleden, om de simpele reden dat Emil in beide families het eerste en enige kleinkind is en dus altijd met open armen ontvangen wordt. Maar we schakelen af en toe iemand “extern” in, want ik vind het belangrijk dat hij ook andere mensen leert kennen.

SHOPPERDESHOP

* Op donderdagavond bestel ik mijn grote boodschappen via Collect & Govan Colruyt. Die ga ik op vrijdag tijdens mijn middagpauze of na het werk afhalen. Zo hoef ik me op zaterdag niet in die uitzinnige mensenmassa te begeven. Want ik word knettergek van slenteraars in de supermarkt… En ik ben wellicht niet de enige.

* Vaak vergeet ik wel wat spullen te bestellen bij Collect & Go, dus tijdens de week moet ik soms nog boodschappen doen. Zeker ook omdat ik nooit een volledig weekmenu opstel. Ik kan in het weekend nog niet beslissen wat ik de komende 7 dagen ga eten. Ik heb het al geprobeerd en ik mag dan nog zo'n planner zijn op andere vlakken, maar dit lukt me niet. Soit, voor die kleine boodschappen tussendoor benut ik mijn middagpauze op het werk efficiënt. Vlak bij mijn kantoor zijn verschillende supermarkten, dus echt moeilijk is het niet.

* Om altijd brood in huis te hebben, koop ik in het weekend 1 à 2 broden (we zijn niet zo’n brood-eters) die ik invries. Zo hebben we de hele week vers brood in huis. Verder ben ik niet zo diepvries-minded. Ik maak wel elk weekend een grote kom soep, en in de diepvries zit altijd wel spaghettisaus en pizza voor een snelle hap. Maar meestal wordt er bij ons à la minute gekookt. Dat hoeven geen ingewikkelde gerechten te zijn, zolang het maar lekker, vers en gezond is.

* Mijn werkpunt? Dat ik beter moet leren noteren tijdens de week wat ik op donderdagavond allemaal moet bestellen bij Collect & Go. Vaak denk ik: ik zal het wel onthouden, ik ga dat nu niet opschrijven… Terwijl ik eigenlijk wéét dat mijn geheugen op dat vlak een regelrechte zeef is en het desgewenste item niét in een van mijn grijze Colruytbakken zal zitten. Ik heb nochtans een mooi knalroze notaboekjedat ik altijd bij me heb om zo’n zaken te noteren…

Dit lijkt heel wat, maar ik moet hier eigenlijk niet veel moeite voor doen. Hier komen geen speciale apps of 100 kalenders aan te pas. Ik doe eigenlijk maar wat, en ik ben blij te zien dat het werkt – of toch alleszins in mijn huishouden. De rode draad is veel plannen en samenwerken, maar daar ben ik nu eenmaal een krak in. Voor andere mensen werkt dit misschien to-taal niet, maar bij ons zorgt het ervoor dat everybody happy is...

Wat zijn jullie lifehacks? Hebben jullie tips om het allemaal vlotter te laten lopen? Laat ze weten in de comments hieronder en dan lezen we graag allemaal mee!

Lots of love, Josie xo

Hoe het met mij gaat? Heel goed, dank u! In deze rubriek geef ik een overzicht van hetgeen ik zoal mee bezig ben (geweest) de laatste tijd…

UITKIJKEN NAAR: de skivakantiedie nu met rasse schreden dichterbij komt. Binnen 2 weken zijn we weg naar onze vertrouwde stek in Vaujany, Alpe d’huez. Ski betekent bij ons family time, een superleuke mix van sport, ontspanning, rust en gezelligheid. Need I say dat ik daar enorm naar uitkijk? Hebben jullie ook wintersportplannen? Een sfeerbeeldje van vorig jaar om alvast opnieuw in de stemming te geraken…

PLANNEN SMEDEN: voor een citytripmet mijn beste vriendin. In 2012 gingen we naar Madrid– codewoord “sangria”, zie sfeerbeeld hieronder – en in 2013 maakten we het hippe Budapestonveilig. In 2014 hebben we een jaartje overgeslagen omdat la BFF een tweeling gekregen heeft. Maar 2015 wordt het jaar van een nieuwe girls trip! Eefke, als ge dit leest: ik heb ons reisje enorm gemist dit jaar en ik kijk er al weer vreeeeeee naar uit!!!! Binnenkort leggen we de datum vast en dan kunnen we een bestemming gaan kiezen… Hebben jullie tips voor ons? Wij houden van een mix van cultuur, shopping en lekker eten en drinken (en onnozeliteiten, maar daar zorgen we zelf wel voor).

NEW IN- Ik heb onlangs de cashew en macadamia nut drinks van Provamel ontdekt en ik ben volledig verslaafd! Ze smaken zeer zacht en creamy, just the way I like it. Daarnaast ben ik nog altijd een volbloed alpronista. Mijn favorieten du jour zijn de plantaardige yoghurtvariaties op basis van soya met amandel- en kokossmaak. Deze hebben een zeer subtiel aroma, echt lekker!

Van een subtiel aroma gesproken, de wasverzachterdie ik sinds kort in mijn machine giet heeft dat ook. Ik heb de Silan Soft&Oils ontdekt, een wasverzachter met subtiel geurende voedende oliën. Van zodra ik mijn wasgoed ophang (ik heb geen droogkast) geurt de hele ruimte heerlijk naar musk en vanille. Een plezier om de was te doen! Ik ben nogal een “geurenmens” en zeker voor wasgoed vind ik het heel belangrijk dat het fris ruikt. Dus ik ben fan van deze Silan! Nu we toch bezig zijn met huiswijverij, wat zijn jullie favoriete wasverzachters?

HAPPY HAPPY HAPPY – Ik word eurforisch van alle mooie zonsondergangen de laatste dagen/weken. Vanuit mijn tuin (enfin, "gecontroleerde wildernis” is een beter woord) heb ik ’s avonds een prachtig zicht op de ondergaande zon. Als ik dit zie, dan weet ik dat de lente in aantocht is. En dat is mijn favoriete seizoen, samen met de zomer die erna komt. Een dubbele reden om gelukkig te zijn dus!

MET MIJN NEUS IN DE… Ik zou willen zeggen “boeken”, maar ik heb de laatste weken heel weinig gelezen. Ik ben ’s avonds als ik in bed kruip meestal te moe om nog te lezen – of ik val al na 1 pagina in slaap. Maar als de dagen langer worden, dan zal het wel weer beteren! Ik ben momenteel bezig in “One Day” van David Nicholls. Ik ben van plan om op skireis een inhaalmanoeuvre te ondernemen in dat boek, het is echt goed! Ik heb de laatste weken ook al een stapeltje magazines verzameld om rustig te kunnen doorbladeren in de Alpen. In de zetel van ons appartementje in mijn cosy après-ski tenue, met een apéro en een kaaske erbij… 100% vakantie! Ik kocht onlangs ook het boek “Glutenvrij, Gezond en Gelukkig” van Silvia Dello. Zij is de zus van een vriendin, maar ik ben sowieso heel erg geïnteresseerd in haar verhaal: hoe zij door haar voeding en levensstijl aan te passen bepaalde lichamelijke en geestelijke ongemakken kon aanpakken. Er staan ook lekkere recepten in die ik zeker nog eens wil uitproberen.

GENOTEN VAN: Emil zijn tweede verjaardag, die we vierden met een family partyop 14 februari. Juist ja, op Valentijnsdag. Ik ben helemaal geen Valentijnsmens, maar we vierden dus wel degelijk het feest van de liefde. Zij het dan de liefde voor de hele familie. Alle mensen die mijn zoon het liefst zien waren aanwezig, en het was druk maar heel gezellig. Emil vond het zelf ook de max – hoe kan het ook anders, hij is weer een halve speelgoedwinkel rijker – en was vooral uitermate gefascineerd door de tractor (mét melkkar!) op zijn chocolade-verjaardagstaart.

ON MY SKIN – Ik sukkelde al een tijdje met droge, schilferige huid, vooral rond mijn oren en oogleden. Mijn gezichtshuid is ook zeer gevoelig en ik heb al lang te kampen met rode vlekjes, maar ik heb het altijd goed onder controle kunnen houden. Onlangs bracht ik een bezoek aan de dermatoloog omdat het op korte tijd was verslechterd. Hij raadde mij de skincare producten van SVR en Uriage aan. Ik gebruik de SVR Topialyse verzachtende crème ter vervanging van mijn body lotion, en de SVR Topialyse Palpebralvoor mijn oogleden. Na 2 weken merk ik al veel resultaat en zijn de droge plekjes zo goed als verdwenen, hallelujah! Voor mijn dagelijkse gezichtsverzorging gebruik ik de Uriage Roseliane CC Cream met SPF30. Deze is mild voor mijn gevoelige gezichtshuid en geeft me een gezonde, frisse teint. Ik ben er heel tevreden van! Ik ben echt blij dat ik (voorlopig) van mijn ongemakjes verlost ben, want jeukerige en trekkerige huid is enorm vervelend.

En nu... nu is het tijd om ten volle te genieten van het weekend!

Lots of love, Josie xo

Wie mijn blog volgt, kent mij intussen al redelijk goed. Toch zijn er wellicht nog dingen die je niet weet over mij. Zoals:

1. Ik eet supergraag rozijnen, maar enkel in de droge vorm zoals in studentenhaver. Van zodra ze ingebakken zijn bijvoorbeeld in koffiekoeken, rozijnenbrood of crumble, dan walg ik.
2. Ik ben doodsbenauwd voor spinnen. Als ik er één zie, dan begin ik ofwel luid te roepen (naar mijn vriend om ze te komen vangen) ofwel te bleiten (als mijn vriend er niet is).
3. Ik ben totaal geen romantische ziel, maar ik heb wél een zwak voor romcoms. "How To Lose A Guy In Ten Days" (ongeveer 10 keer gezien) en "The Holiday" (nog maar een 3-tal keer but I'm working on it) staan bovenaan mijn favorietenlijst.
4. Toen ik 16 was, was ik een beetje verliefd op Bart De Pauw, alias Raf ("Rafke" voor de aanbidsters) uit "Buiten De Zone".
5. Ook op mijn 16de was ik een onnozele trien die naar opnames van Tien Om Te Zien ging en zelfs een single van Willy Sommers liet signeren in zijn privé-caravan. En dat was de tijd van mijn leven.
6. Op mijn 31ste heb ik in mijn auto nog altijd een TOTZ-compilatie liggen. Ik ga volledig uit mijn dak bij "Wondermooi" van Leopold 3 en "Yo Yo" van Plaza.
7. Ik heb nog nooit van mijn leven foie gras gegeten en ik ben er zeker van dat ik dat op mijn sterfbed nog altijd ga zeggen.
8. Mijn lievelingsbloemen zijn lelies, bij voorkeur roze.
9. Over kleuren gesproken, mijn kleren hebben alle kleuren van de regenboog behalve donkergroen. Ik heb 12 jaar een "bavogroen" schooluniform gedragen en sindsdien koop ik onbewust geen groene kledij meer - ook niet voor mijn zoon.
10. Als ik zou moeten/mogen verhuizen naar de andere kant van de wereld, steek mij dan maar op de vlieger richting LA, California. Iéts zegt mij dat ik mij daar rap thuis zou voelen.

Malibu Beach, Santa Monica, LA, California - 19 juli 2009 - #takemeback

11. Mijn favoriete band is The Killers. Leren kennen door de serie "The O.C.". Die zich afspeelt in, jawel, sunny California.
12. Ik heb nog geen enkel boek van de "50 Shades of Grey" reeks gelezen, ik heb al zeker de film niet gezien, en ik ben ook niet van plan om dit ooit te doen.
13. Iedereen zingt de loftrompet over het boek "Extremely Loud & Incredibly Close" van Jonathan Safran Foer. Ik vond het maar niks. Wat dan wél mijn lievelingsboeken zijn? "Tonio" van A.F. Th. van der Heijden en "Zomerhuis met Zwembad" van Herman Koch.
14. Ik heb 1 broer (Ward, 34), 1 zus (Katrien, 33) en 1 stiefbroer (David, 32).
15. Ik ben geboren en getogen in Destelbergen, vlakbij Gent. Ik ben 17 jaar naar school geweest in Gent en ben daarna de liefde gevolgd naar West-Vlaanderen, eerst 7 jaar in Brugge en sinds kort in Torhout.
16. Ik ben een flexitariër. Ik eet geen rood vlees, maar wel kip en vis. Ik doe dat al sinds mijn 20ste en ik voel me er supergoed bij, al moet ik wel voortdurend waakzaam zijn voor ijzertekort.
17. Mijn favoriete TV-series zijn "Friends" (ik herken veel van mezelf in Monica), "Modern Family" (idem voor Claire Dunphy) en "Gossip Girl" (I looooove Serena van der Woodsen's style!).
18. Ik ben een dikke nul in bal- of contactsporten en ik sport het liefst alleen. Dus loop ik maar de benen van mijn lijf. And I love it.

Nacht Van West-Vlaanderen, halve marathon - 20 juni 2014 - heel zwaar afgezien maar enorm trots op mezelf

19. Ik ben soms een beetje wereldvreemd. Bijvoorbeeld: toen ik mijn vriend ontmoette en hij mij vertelde dat hij van Torhout afkomstig was, was ik er heilig van overtuigd dat hij van Vlaams-Brabant kwam. Omdat ik dacht dat Torhout vlak bij Werchter lag, ah ja want dat was toch gemakkelijker voor de artiesten op het toenmalige TW? Ik zeg er wel volledigheidshalve bij dat Pieterjan totaal géén West-Vlaams accent had, omdat hij bij onze ontmoeting net 4 jaar in Brussel had gestudeerd en zijn dialect een beetje vervaagd was. Maar toch, het is en blijft schaamtelijk dat ik dat überhaupt dacht.
20. Mijn favoriete sweet sin: cheesecake! Het lekkerste stuk ooit at ik in het Cheesecake Café (hoe kan het ook anders?) in Las Vegas.
21. Mijn favoriete winkels om mijn garderobe te updaten: Het Paleis, Alternatief en Garderobe in Gent, H&M en New Look.
22. Mijn stiliconen zijn Tiany Kiriloff en, iets verder van huis, Blake Lively. Zij volgen niet klakkeloos de trends, hun outfits zijn kleurrijk en origineel én het zijn 2 natural beauties!
23. Ik heb 16 jaar in de scouts gezeten maar vraag mij nu niet meer om op vakantie te gaan kamperen want daar heb ik geen goesting meer in. Je mag me wél nog vragen om een survivaltocht te doen, op ruiltocht of rivierentocht te gaan op spel-zonder-grenzen te spelen.
24. Ik kan niet langer dan een half uur stil zitten. Of ik moet al heel ziek zijn.
25. Op mijn 12 jaar wou ik graag Hélène zijn. En op mijn 16de Roxanne...

... Het is enigszins anders uitgedraaid. Maar ça va nog, denk ik dan.

En jullie... Wat moet ik weten over jullie? Schrijf het in de comments hieronder, of maak er zelf een leuke blogpost over!

Lots of love, Josie xo

De Oscaruitreiking in Hollywood is iets waar ik elk jaar naar uitkijk. Niet omdat ik zo'n enorme filmkenner ben - ik hou van films en probeer het allemaal wel een beetje te volgen, maar ik zie er veel te weinig om echt te kunnen meepraten - maar vooral omdat ik me graag vergaap aan alle fabulous dresses waarin de A-listers op de rode loper paraderen. Willen jullie weten aan welke 5 celebs ik een Oscar geef voor best dress?

Marion Cotillard greep dan wel naast de Oscar voor beste actrice, ze krijgt van mij zonder enige twijfel de hoofdprijs voor haar stunning gown. Haar witte Dior met gaatjesmotief en zwarte band en cape achteraan combineert pure eenvoud met elegante verfijning. Echte Franse klasse in Hollywood, zo kan je het best omschrijven. Ik zou die jurk wel eens een avondje willen lenen hoor... Pretty pleeeeeease Marion?

© AP Images

Ik had een voorgevoel dat Cate Blanchett ergens in de hoogste regionen van mijn lijstje zou prijken, want ze stond er vorig jaar ook al in en het is algemeen geweten dat je de actrice from down under zelden tot nooit zal betrappen op een fashion faux pas. Ik ben normaal niet zo'n liefhebber van zwart, maar bij het zien van Cate's pikzwarte jurk van Margiela Couture in combinatie met een statement neklace van jewelste in bright & shiny turquoise, kon ik enkel denken: ooooooooh so beautiful! Cate droeg verder geen accessoires en ook haar make-up blonk uit in eenvoud. Echt mooi!

© Wire Image

Ook voor de Keniaanse actrice Lupita Nyong'o is het niet de eerste keer dat ze in mijn top-5 staat. Zij deed alle hoofden draaien in haar prachtige prinsessenjurk van Calvin Klein. Met maar liefst 6.000 handgenaaide pareltjes is deze jurk definitely one of a kind. Eentje die de geschiedenisboeken zal ingaan!

© Belmodo.tv

Naomi Watts draagt zelden outfits waarvan ik niét denk: I want this in my closet! De blonde schone (of haar stylist(e), dat laat ik in het midden) is een natural beauty die weet wat cool & trendy is en slaat nooit de bal mis. Ook niet afgelopen weekend, want haar originele jurk met tegelstructuur uit de Armani Privé collectie is chic en cool tegelijkertijd. Bovendien ook sexy met de nodige cutouts, waaronder een gorgeous rugdécolleté. Wow!

© Harper's Bazaar

Van natural beauties gesproken, Reese Witherspoon is er ook zo eentje. I love Reese - misschien is het wel omdat ik haar blijf zien als de supersympathieke Elle Woods uit de Legally Blonde films, en zeker ook omdat ze een supermama is. Black & white zijn helemaal in, en dat hebben Reese en Tom Ford goed begrepen. Haar curves worden mooi in de verf gezet, I dig this gorgeous look!

© Harper's Bazaar

Er waren nog zoveel mooie jurken te spotten dus dit lijstje is zeker niet volledig. Jammer genoeg konden niet alle ladies mij bekoren... Na haar ijzersterke vertolking in Interstellar had ik van Jessica Chastain heel veel verwacht. Maar ik was niet onder de indruk van haar outfit. Ze heeft een weelderige boezem (waar ik toch wel een heel klein beetje jaloers op ben), die ze helaas een beetje té veel heeft uitgespeeld want het leidt de aandacht ver weg van de nochtans mooie leg split. Next time better, Givenchy. Maar voor de rest zag Jess er wel ravissant uit, as ever!

© Jordan Strauss/Invision/AP

Films die ik zeker van plan ben te bekijken zijn Birdman, The Imitation Game en Boyhood (die laatste staat trouwens al héél lang op mijn verlanglijstje, shame on me). Nog een must-see is Selma, een film over Martin Luther King die vandaag ook brandend actueel is. Voor deze film schreven John Legend en rapper Common het prachtige nummer Glory. Ze brachten het live tijdens de Oscarshow, bekijk het zeker eens want het is echt supermooi!

Gaan jullie akkoord met mijn top 5? Zijn er stunning dresses die ik over het hoofd heb gezien? En welke films moet ik volgens jullie zeker eens bekijken? As always... Let me know sweeties!

Lots of love, Josie xo

Een ontsierende ladder in je panty, een vervelende gescheurde nagel (waardoor er nog meer ladders in die panty komen), een pijnlijke blaar op je voeten, je make-up die is uitgelopen, je kapsel dat volledig te wensen overlaat nét op het moment dat je een belangrijke meeting hebt (en dus het liefst van al in een duister hol diep onder de grond zou kruipen)… Allemaal oops momentjes die veel vrouwen wellicht herkennen, maar waar we helaas niet altijd even goed op voorbereid zijn.

Ik sinds kort wél. Want met de juiste must-haves in mijn handtas kom ik elke dag zonder zorgen door en is er van gênante momenten geen sprake meer! Wat zit er zoals in mijn EHBOM-kit?

* Een paar reserve panties. Als je handtas niet groot genoeg is hiervoor, leg ze dan in je auto of in je bureaulade op het werk.
* Transparante nagellak om te voorkomen dat een ladder in je panty – als je geen extra paar bij hebt – van kwaad naar erger gaat.
* Een lange dag op het werk gehad en je moet nog naar een feestje? In een regenbui gezeten, of gewoon te hard in je ogen gewreven? Panda’s zijn schattig, maar enkel in Pairi Daiza. Zelf zorg je er beter voor dat je altijd een doosje/pakje vochtige reinigingsschijfjes in je handtas hebt. Prepare yourself for a worst-case scenario, noemen ze dat.
* Een basissetje make-up met je meezeulen is ook geen overbodige luxe. Denk mascara, lipgloss en oogpotlood. Voor het gewicht moet je het alleszins niet laten.
* Een nagelvijl is superhandig om een gescheurde nagel te elimineren. Zo vermijd je dat de nagel in kwestie nog meer kwaad aanricht, bijvoorbeeld in je panties of je fijne wollen trui. Been there, done that.
* Als het slecht weer is buiten of je hebt gewoon een bad hair day, en je moet je baas/je geliefde onder ogen komen (of je wil er gewoon zélf goed uitzien, of course!) dan doet droogshampoo wonderen. Ik heb dit zelf nog niet gebruikt omdat ik zeer gemakkelijk haar heb, maar ik hoor zeer positieve dingen van frequente gebruiksters!
* Vooral voor jonge mama’s is een miniverpakking vochtige doekjes een onmisbaar attribuut in de sjakos. Mijn zoon die een koek eet en mij daarna met zijn besmeurde handjes een dikke knuffel geeft: het is geen dagelijkse maar toch zeker wekelijkse kost. Maar met het juiste EHBOM-item in mijn tas is er geen reden meer tot paniek!
* Een drukke dag op het werk, de airco die het niet doet – we hebben allemaal wel eens last van overmatig zweet. Enorm vervelend vind ik dat, omdat ik me zelf ook keihard erger aan mensen met een indringende transpiratiegeur. Daarom heb ik altijd een deodorant in miniformaat bij me. Bij Kruidvat en Hema vind je een ruim gamma.
* Ik hou van hoge hakken en heb vrijwel nooit last van pijnlijke voeten – mijn voeten zijn die hoogte intussen zodanig gewend. Maar soms, bijvoorbeeld op een feestje in de late uurtjes, krijg ik toch wat last en dan ben ik blij dat ik een doosje anti-druk patches bij me heb. Deze verlichten de pijn onmiddellijk en zorgen ervoor dat ik kan dansen tot zonsopgang!
* Ook voor kleine lichamelijke ongemakken is het altijd handig om wat rescue stuff ter beschikking te hebben. Zo heb ik altijd een pilletje bij me tegen maaglast, diarree en hoofdpijn.
* Er slingert ook wel altijd een tampon rond in mijn tas (die mijn zoon er vaak uitvist en dan denkt dat het een lekker snoepje is, hij zou eens moeten weten). Zelf heb ik er niet mee te kampen, maar blijkbaar hebben sommige vrouwen ook last van onverwacht urineverlies bij het hoesten, lachen of sporten (volgens onderzoek 1 op de 2 vrouwen na een zwangerschap). Dat is echt een oops-moment van jewelste, als je 't mij vraagt... In dat geval is het handig om een inlegkruisje op zak te hebben, bijvoorbeeld van lights bij TENA. Zo heb je een fris en droog gevoel de hele dag lang en zit je niet met awkward feelings down under.
* Zorg ten slotte dat je altijd een doosje pepermuntjes in je tas zitten hebt. Als je een maaltijd met veel look of ajuin achter de kiezen hebt, zal je jezelf dankbaar zijn! Een tandenstoker (of flosdraad) komt ook altijd van pas, vooral als je een broodje gegeten hebt met zaadjes, of een schotel met veel groene kruiden. Unless you want to look like The Hulk...

Hebben jullie zelf nog EHBOM-tips voor mij? Laat ze zeker weten in de comments hieronder, dan hebben we er allemaal wat aan!

Als jullie trouwens nog op zoek zijn naar een leuke handtas om al deze spullen op te bergen, snuister dan zeker eens rond bij So Baggy. Niét vinden wat je zoekt is hier gewoon onmogelijk! Sinds kort shop je er de mega-originele tassen van Jump From Paper, een hip merk uit Taiwan dat uitpakt met gedurfde items die inspelen op de fantasie uit onze kindertijd. De tassen zijn kleurrijk, speels en met een flinke scheut humor. Ideaal voor als je graag eens opvalt en houdt van "een spécialleke". Ik ben alvast grote fan!

Lots of love, Josie xo

We zijn intussen aanbeland in de vierde en laatste week van het #boostyourpositivityproject van Activia. Ook deze keer is er opnieuw een leuk thema: destress. Hoe kom jij tot rust? Wat doe je om volledig te ontspannen?

Ik heb zelf nogal een dubbele relatie met ontspanning - vandaar de 2 leestekens in de titel. Ik ben iemand die héél moeilijk alles kan loslaten en volledig tot rust kan komen omdat ik graag druk bezig ben, al vervloek ik mezelf daar soms om. Anderzijds geniet ik wel enorm van kleine dingen - anders zou deze blog simpelweg niet bestaan - en dat beschouw ik zeker ook als ontspanning.

Voor veel mensen is lang uitslapen of luieren in de zetel de ultieme vorm van ontspanning. Ik begrijp dat, maar mij doe je daar écht geen plezier mee. Pas op, na een nacht met weinig slaap lig ik ook wel eens te "vegeteren" in de sofa, maar ik vind dat al snel tijdverlies. Wat zijn dan wel mijn "momentjes"?

* Mijn nagels lakken. Mijn favoriete serie kijken. En de combinatie van beide in mijn bed, zoals hierboven. Heaven.
* In m'n eentje naar de supermarkt gaan en dus lekker de tijd hebben om rustig mijn boodschappen te doen (en dus hopelijk eens niks te vergeten).
* Gaan shoppen. Ik doe dat steevast in m'n eentje, op een zaterdag van zodra de winkels open zijn (lees: wanneer de rest van de wereld nog aan 't wakker worden is) en alleen in winkels waar ik weet dat ik alles vind wat ik nodig heb in de juiste maat. Tegen dat de grote mensenmassa de winkels bereikt, ben ik al lang weer vertrokken (samen met al mijn goedgevulde shopping bags). Van stress is hier dus absoluut geen sprake!
* Ik moet het waarschijnlijk niet meer zeggen: lopen is hetgeen mij misschien wel het meest ontspant. Ook zwemmen brengt rust, en met mijn fiets rijden. Ik ben zo blij dat het bijna lente is, want dan kan ik weer veel op pad met mijn stalen ros!
* Naar de speeltuin gaan met Emil. De kleine aap heeft weinig tot geen schrik op de speeltoestellen en legt gemakkelijk contacten met andere aanwezige kindjes. As in: moeder heeft tijd om op haar gemak op het bankje te zitten en al dagdromend een oogje in het zeil te houden.
* Bloggen, of course. Anders was ik er al lang mee gestopt.
* Een half uurtje Pinteresten. Het is misschien een beetje een fake virtuele wereld, maar wel eentje waar altijd alles netjes ligt en er lekker uitziet, en daar kom ik volledig tot rust. Ik schreef daar trouwens ooit al deze post over.
* De weekendkrant lezen. Ik kom daar meestal pas toe op zondagavond (maar dat is mijn eigen schuld want ik plan mijn weekends altijd te vol, dus ik ga daar niet over klagen). Dan nestel ik mij in de zetel onder mijn dekentje met een kop thee zodat ik totally relaxed ben om alle katernen te doorbladeren en van a tot z te lezen. Heerlijk vind ik dat, zo heb ik het gevoel dat ik weer volledig up-to-date ben om aan een nieuwe week te beginnen.
* Alleen in de auto zitten. De radio keiluid zetten. Mee kwelen en mij geen hol aantrekken van de vreemde blikken die andere bestuurders mij toewerpen.
* Naar mijn zoon staan kijken als hij in zijn bedje ligt te slapen. Meestal sta ik daar maar een paar minuutjes te koekeloeren, maar na een drukke werkdag of een baaldag is dat al voldoende om mij op slag weer in een happy hippo om te toveren.
* Jullie gaan mij zot verklaren, maar ik kom ook tot rust als ik mijn strijk doe. Ik sta dan op het platform achter onze zitput, en met het uitzicht dat ik dan heb op mijn mooie huis vind ik het echt niet erg om daar te staan...

Ik weet van mezelf dat ik het moeilijk heb om alles van mij af te zetten. Als ik niks doe, dan is er een stemmetje in m'n hoofd dat vrijwel onmiddellijk vragen begint te stellen. Is de strijk al gedaan? Moet je niet meer voor je bijberoep werken? Staan er boven geen verhuisdozen meer te wachten om uitgepakt te worden, al maandenlang? Je auto mag wel eens gekuist worden, niet?

Ik heb intussen wel geleerd om mezelf meer rust te gunnen. Het breaking point kwam er in juni vorig jaar, toen ik van de dokter de diagnose kreeg dat ik met een heel zwaar ijzertekort te kampen had. Zoals veel jonge vrouwen had ik altijd al wat ijzertekort gehad, maar in combinatie met een enorm druk voorjaar had ik toen een historisch laag peil bereikt, beneden de ondergrens. De dokter trok aan de alarmbel en ik ben toen heel bewust rustmomenten beginnen inbouwen (en heb daarnaast natuurlijk ook mijn voeding aangepast). Ik blijf een zeer bezige bij dus ik moet er elke dag aan werken. Maar het lukt, en ik voel me al véél beter dan een jaar geleden.

Ik merk wel dat ik me sowieso veel gemakkelijker kan ontspannen buitenshuis. De reden is simpel: als ik niet thuis ben, dan kan ik ook niet opruimen, poetsen, kasten herinrichten of de was doen. Als ik ergens naartoe ga, dan blijft dat vervelende stemmetje van hierboven meestal gewoon thuis. Een uitstap naar een wellness center is dus de ultieme vorm van ontspanning voor mij, net als een weekendje weg. Om nog maar te zwijgen van een citytrip, of een vakantie...

Gelukkig staat er veel ontspanning op het programma binnenkort! In april gaan Pieterjan en ik maar liefst 2 keer een weekendje weg (één keer naar Bruxelles ma belle en één keer heel dichtbij naar Brugge), wat betekent dat we ook telkens een avond hebben om lekker te gaan eten en drinken en véél te babbelen. I love it! Binnen een goeie week vertrek ik op skivakantie met de familie, en in juli trek ik met mijn gezin naar onze inmiddels vaste stek in de Alpen. We hebben een huis gebouwd en dat brengt veel (onverwachte) kosten met zich mee, dus we moeten een beetje op ons budget letten. Toch vinden we het belangrijk om er eens volledig uit te zijn, want we hebben daar heel veel deugd van. In het najaar ga ik dan nog op citytrip met mijn beste vriendin. De bestemming moeten we nog vastleggen. Ook dit zal geen superdure reis worden, maar dat hoeft ook niet. Mijn vriendin en ik, wij hebben echt niet veel nodig om ons rot te amuseren!

Mooie vooruitzichten dus. Denken aan al deze leuke plannen brengt mij alvast volledig tot rust!

Wat zijn jullie relaxtips? Ik wil het graag weten!

Lots of love, Josie xo

Februari is echt voorbijgevlogen! En maar goed ook, want dat wil zeggen dat de lente nu echt in aantocht is. Tijd dus om mijn favoriete muziekjes van de afgelopen maand op een rijtje te zetten...

1.Then What heet de nieuwe single van Balthazar, de jonge rockband die het beste van Oost-Vlaanderen (Gent) en West-Vlaanderen (Kortrijk) verenigt. Het is de voorloper van hun nieuwe album Thin Walls, dat eind maart uitkomt. Ik vind het een enorm matuur en doorleefd nummer, echt chapeau voor een bende twintigers. Belgisch toptalent, daar hou ik van!

2. Van jeugdig talent van eigen bodem gesproken, het nummer MidnightSwim van St. Grandson heeft mijn hart gestolen. De dromerige indieband, met roots in mijn woonplaats Torhout, is een van de winnaars van De Nieuwe Lichting van Stubru, een zoektocht naar vers muzikaal talent. Als ik het nummer hoor heb ik echt moeite om te geloven dat dit het werk is van zo jonge mensen. Een minpuntje vind ik de naam van de band, daar ben ik momenteel nog niet van overtuigd. Maar ik vond School is Cool eerst ook een duffe groepsnaam, en nu vind ik hem best oké. Komt dus wel goed met die St. Grandson als je 't mij vraagt.

3. Voor mijn februariselectie blijf ik verder vissen in de vijver van eigen kweek. Want Billie, de Blankenbergse (wederom: West-Vlaanderen boven!) zangeres die in 2012 al meezong in Puppy van Netsky, heeft nu haar eerste solonummer uit. GiveMeTheKnife heeft het. Die stevige bas heeft mijn radioboxen al serieus doen afzien. Maar daar lig ik nu eens niet wakker van... Because I love it!

4. Something From Nothing, de eerste single uit het nieuwste album Wasting Light van de FooFighters, kon mij niet dermate bekoren. Ik vond het nummer OK, meer niet. Dat is met Congregationwel anders. Deze single bevat (in my opinion) bakken meer dynamiek, een beetje zoals Everlong en Learn To Fly (mijn favo nummers van the Foofs). Straks ga ik nog spijt hebben dat ik niet mee ga naar Werchter met mijn vriend om ze aan het werk te zien op de heilige weide daar...

5.Spring is in the air, en dat maakt dat ik nóg meer dan anders gevoelig ben voor happy sunny songs. Ik moet dus niet vertellen dat ik onmiddellijk verliefd werd op het enorm aanstekelijke YouMakeMeFeelBetter van AlexAdair. Sommigen zullen dit eentonig en saai vinden, ik hou van het frisse deuntje. Makes me wanna dance - en da's toch altijd een hele goeie graadmeter voor een goed nummer in mijn geval.

Verder heb ik deze maand opnieuw heel veel geluisterd naar het album Rumours van FleetwoodMac. Ik heb dit ontdekt en grijs gedraaid in het voorjaar van 2012, een periode met veel veranderingen. Ik probeerde toen zwanger te worden en dat liep niet zo vlot, maar ik heb wel het gevoel dat ik er samen met Pieterjan sterker ben uitgekomen. Rumours doet mij terugdenken aan die periode en brengt heel wat emoties naar boven. I Don't Wanna Know en The Chain zijn trouwens mijn favorieten uit dat album.

Ten slotte nog een nummer dat ik herontdekt heb afgelopen maand: Freevan EmeliSande ft. Rudimental. Ik heb het altijd al supermooi gevonden, maar sinds kort staat het op mijn ipod, waardoor ik er vaak naar luisteren tijdens het lopen. Behalve de zin "I drink a little more than recommended" is de tekst van dit nummer echt 100% me:

Ooh c'est la vie

Maybe something's wrong with me

Ooh at least I am free

I am free

Bovendien heeft het nummer een prachtige videoclip. Check it out, ik kreeg/krijg er echt kippenvel van, zo schoon.

Wat vinden jullie van mijn keuzes deze maand? Topsongs die ik toevallig uit het oog ben verloren? Just let me know!

Lots of love, Josie xo

Clips: Youtube
Afbeelding: Pinterest

De plantaardige drinks, yoghurtvariaties en desserts van Alpro passeren regelmatig eens op mijn Facebookpagina. Sinds ik de producten afgelopen zomer leerde kennen, ben ik een overtuigd Alpronista geworden. Ik vind ze superlekker, zelfs lekkerder dan gewone yoghurt én ze zijn zoveel lichter en makkelijker om te verteren. Win-win!

Ik moet dus niet vertellen dat ik blij was gelijk een klein kind toen ik een uitnodiging ontving voor het Alpro Mild Mornings Breakfast deze ochtend in Brussel. Samen met 3 vriendinnen mocht ik er gaan genieten van een lekker en inspirerend ontbijt om de dag goed starten met de nieuwste Alpro-producten.

De locatie was niet mis. We mochten aan het rijkelijke, gezonde buffet aanschuiven in Les Jeux d'Hiver in het sfeervolle Terkamerenbos (lijkt mij trouwens de perfecte locatie voor een trouw- of ander feest!). Het was echt dik in orde met alles erop en eraan, merci Alpro! Het was de ideale gelegenheid om gezellig samen te zijn en bij te praten met mijn vriendinnen, en dit alles op de beats van opkomend Belgisch muziektalent Miss Hamilton's Curious Collection. De ultieme "mild morning", zo kan ik het eigenlijk het best samenvatten!

Ik weet niet of jullie Alpro-fans zijn, maar dit zijn alleszins mijn favoriete producten:

* Alpro Soya Original: puur natuur, dat vind ik nog het lekkerste van al. Ik drink deze graag ijs-ijskoud.
* Alpro Soya Amandel: deze gebruik ik vooral om chiapudding te maken voor het ontbijt. Een makkelijk receptje vind je op de blog van Scribelle.
* Alpro Soya Coconut: heel verfrissend, ik hou sowieso van cocossmaakjes en -geurtjes. Brengt mij in tropische sferen, which I like. Je kan er trouwens ook heerlijke cappuccino mee maken, dat proefde ik vanmorgen.
* Alpro Soya 1+ Complete Care: mijn 2-jarige zoon drinkt dit supergraag, en hij vindt de giraf op de verpakking ook heel grappig :-)
* Alpro plantaardige yoghurtvariaties natuur, kokos en amandel: deze bevatten geen toegevoegde suikers, en dat vind ik een plus. De variaties met fruit zijn ongetwijfeld ook lekker, maar ik doe liever vers fruit in mijn yoghurt, ik vind dat een kleine moeite. Again: geef mij maar puur natuur.
* Alpro Mild & Creamy Natuur: lekker smeuïg maar toch licht, het perfecte dessertje.
* Alpro Vanille Dessert koop ik vooral voor mijn zoon omdat hij er zot van is. Zelf proefde ik vandaag van de nieuwe Alpro Dark Chocolate pudding en die vond ik wel heel erg yummie!

Zijn jullie zelf ook fan van Alpro? Laat me zeker weten welke producten ik volgens jullie eens moet proberen!

Nog geen fan maar je wil wel meer weten? Kijk dan zeker eens op www.alpro.com.

Lots of love, Josie xo

Ik beleefde deze week een autovrije week. Niet omdat mijn rijbewijs ingetrokken is of omdat ik mijn bolide in frieten gereden heb. Wél omdat ik van job verander. Het zit zo: ik ben afgelopen vrijdag gestopt bij mijn vorige werkgever. Ik heb toen logischerwijze ook mijn bedrijfswagen ingeleverd. Op mijn nieuwe job (ik word project manager in de online sector, so excited about that, binnenkort zeker meer hierover) krijg ik een nieuwe wagen maar daar start ik pas op 17 maart. Ik vond het namelijk belangrijk om even een rustpauze in te lassen. Morgennacht vertrekken we sowieso op vakantie dus dan heb ik geen wagen nodig. En dat ene weekje zonder auto zou ik wel probleemloos overleven, dacht ik. Ik maakte op voorhand veel plannen om in ons huis te werken (de laatste dozen uitlegen, de logeerkamer en mijn home office inrichten, onze berging grondig opkuisen, ..) en er stonden ook een veel freelance opdrachten op het programma. Ik nam de proef op de som: betekent car-free ook care-free?

Dit zijn mijn 5 conclusies na een autovrije week...

1.Dat fameuze openbaar vervoer, dat vaak stroef loopt en af en toe het volledige land lam legt, verliep bij mij opmerkelijk vlot. Meer nog, het was voor mij de ideale manier om te ontspannen en tot rust te komen. Op mijn laatste werkdag vorige week vrijdag ging ik mijn wagen inleveren in Vilvoorde. Vandaar treinde ik naar huis. Eerst naar Brussel-Zuid, dan naar Gent-Sint-Pieters, dan naar Brugge en ten slotte naar Kortrijk. Ik stapte op in Vilvoorde kort na 14u en om 16u arriveerde ik in Torhout. Ik heb redelijk wat overstappen gedaan, maar ik had telkens een vlotte verbinding en met de wagen zou ik er langer over gedaan hebben, zeker op een vrijdag. Bovendien heb ik enorm genoten van de rust op de trein om eens goed door te lezen in mijn boek. Ik zat natuurlijk buiten de spits op de trein, ik kan me voorstellen dat het niet zo gezellig is als je opeengepakt zit met je medepassagiers als sardines in een blik... Maar bij mij liep het dus vlot, en dat was ook het geval toen ik maandag de trein nam naar Gent (opnieuw buiten de spitsuren). Er zat een kwartet Spaanse chicas luid te kwetteren in de coupé en ik genoot ervan om hen gade te slaan. Ik genoot ook van de blik op het gezicht van de jonge gast naast wie ze zich neergevlijd hadden. Zijn uitdrukking sprak boekdelen: aaargh ik wil zo rap mogelijk weg uit die wagon met die kakelende wijven hier naast mij! De trein: altijd een beetje ontspanning en leedvermaak! En ook wel kinderlijke opwinding, want wanneer ik plots vanuit de trein het werk van mijn vriend kon zien, stuurde ik een sms: "Hé, ik kan gewoon uw werk zien van hier!!!" met een stuk of duust smileys erachter. Aangekomen in Gent-Dampoort moest ik dringend pipi doen. Het deed mij plezier om te zien dat niet alle stationstoiletten vuil en stinkend zijn: er stonden verse bloemetjes en het was heel verzorgd. Een dikke tien op tien voor de Dampuurte!

2.Ik mag er best wel wezen (hihi). Wanneer ik vrijdag mijn treinticket kocht in Vilvoorde, vroeg de loketbediende mij of ik jonger was dan 26. Complimentjesdag was bij mijn weten pas zondag, dus ik kreeg een smile tot achter mijn oren en ik geniet er tot op vandaag nog altijd van na. Ook de Torhoutse loketbediende stelde mij maandag krak dezelfde vraag. Mijn dag kon dus toen ook al niet meer stuk. Of was hij misschien een beetje blind? (boehoe)

3. Ik moet weer meer fietsen. Tijdens mijn fietsrit maandagochtend naar het station van Torhout heb ik tot mijn grote spijt moeten vaststellen dat ik misschien wel uitstekende lopersbenen heb, maar dat ik op de fiets een dikke nul ben. Ik had al eindeloos veel respect voor duatleten en triatleten, en het is alleen maar toegenomen! Vroeger fietste ik heel veel, maar de laatste 2 jaar is het ferm verminderd en focus ik me vooral op lopen. Er stond maandag ook veel wind, wat het extra pijnlijk maakte voor mijn billen. Maar toch... Ook woensdag stond er een fietsrit op het programma richting stadcentrum, een goed kwartier rijden. Ik deed mijn ronde langs het cultureel centrum (kaartjes afhalen voor Supervlieg op 29 maart), de post (de superleuke goodie bag in ontvangst nemen van de laatste Belgian Girl Geek Night die ik wegens ziekte moeten missen heb), de supermarkt en de verfwinkel. Zwaargeladen keerde ik huiswaarts, en ik heb afgezien op de terugrit. Het waaide heel hard en het was koud. Mijn beentjes deden pijn. Nets als maandag vervloekte ik mezelf: verdomme De Bock, ge moet weer meer fietsen! Ik was blij toen ik halverwege telefoon kreeg van mijn schoonvader zodat ik even langs de kant van de weg kon pauzeren. Toch heb ik ook deugd gehad van mijn fietsritje, ik voelde het in mijn benen maar eigenlijk vond/vind ik dat wel een leuk gevoel. Het was natuurlijk ook een winderige en wisselvallige week, dan is het minder aangenaam om te fietsen. In de lente en de zomer gaat alles sowieso vlotter. Dus er is geen twijfel meer mogelijk: vanaf nu zie je me weer meer op mijn stalen ros!

4. Ik heb een fantastische familie. Vrijdag bijvoorbeeld spoorde ik van Vilvoorde naar Torhout. Aan het station van Torhout was ik natuurlijk nog niet thuis. Er rijden nauwelijks bussen naar Wijnendale, de deelgemeente waar ik woon (kwatongen beweren dat het het hol van flutol is en ze hebben misschien wel een beetje gelijk). Mijn vriend was op dat uur nog niet thuis van zijn werk, maar gelukkig wonen mijn schoonouders vlak bij het station en mijn lieve schoonmama bracht mij thuis. En Emil, die die dag in de watten werd gelegd bij mijn mama in Gent, werd door haar naar huis gebracht. Wat een luxe! Ook dinsdag kon ik op mijn mama rekenen. Ze was voor haar werk in de buurt en ging Emil afhalen in de crèche - waarvoor ik haar enorm dankbaar was want de weg van de crèche naar ons huis is vrijwel continu bergop. Ook voor een onverwacht doktersbezoek van Emil kon ik rekenen op de familie, en gisteren bespaarde mijn schoonmama mij een lange fietsrit door mij mee te nemen op commisies. Het klinkt een beetje melig, maar zonder auto én zonder die lieve familie zou het echt niet lukken.

5. Diep in mij schuilt een beetje een Marina. Na die vrijdag waarop ik mijn wagen inleverde werd het zaterdag. Traditioneel dé dag waarop ik vanalles en nog wat plan en van hot naar her sjees. Met de auto, jawel. Maar ik had geluk, want Pieterjan sliep uit na een avondje uit. Bovendien startte het wielerseizoen met de Omloop Het Nieuwsblad, en na bijna 10 jaar weet ik dat hij die wedstrijd graag live volgt op televisie. Ik vond dat helemaal niet erg, het was trouwens toch slecht weer. Voor mij betekende dit dat ik de ganse dag gebruik kon maken van Pieterjans auto. Ik voelde me eerst wat onwennig, want het is een grote auto en ik ben dat niet gewoon (ik rij nauwelijks met zijn wagen, behalve als we uit geweest zijn en ik BOB ben). Maar al snel ontpopte ik mij tot een echte BMW-babe (voor de duidelijkheid: ik pink wél als ik afsla, in tegenstelling tot veel andere BMW-drivers) en ik cruiste met Emil naar de post, de bib, de Colruyt, de verfwinkel en de speeltuin. Ik betrapte me er zelfs op dat ik omweggetjes maakte om nog een beetje langer te kunnen cruisen en ik draaide de volumeknop lekker open. Enkel een zonnerbil in mijn haar ontbrak nog, maar het was zeer grijs weer en ik wilde nu ook weer niet overdrijven... Zo ben ik niet :-)

Ziezo, mijn autovrije week zit er bijna op. Ik kijk nu vooral uit naar de skivakantie, en daarna mijn nieuwe job. Ik heb er megaveel goesting in! En ik ben eigenlijk ook wel blij dat ik dan opnieuw een wagen ga hebben. Ik heb veel geleerd de voorbije week en ik ga zeker wat vaker mijn wagen aan de kant laten staan. Maar het is toch een serieus gemak en nee, ik kan hem niet meer missen... Een car-free leven is een haalbare uitdaging, daar ben ik zeker van, maar ik heb de voorbije week heel veel moeten plannen. En ik mag dan nog zo'n planner zijn, echt care-free is dat niet.

Hoe zit dat bij jullie? Kunnen jullie gemakkelijk zonder auto? Nemen jullie vaak de fiets?

Lots of love, Josie xo

Mijn skireis zit erop. Het was een week vol stralend weer (elke dag blakende zon, behalve de laatste dag hadden we sneeuw), goeie skipistes (ik heb veel vooruitgang geboekt!), gezonde berglucht (diep in- en uitademen op de top van een berg voor ik aan een piste begin: I love it) en vooral ook veel gezellige familiemomenten.

Life as it should be during ski holidays, dus. Ik voel dat ik helemaal opgeladen ben voor het voorjaar, klaar om er morgen in te vliegen op mijn nieuwe job. Maar dat doe ik niet voor ik hier nog eens samen met jullie de mooiste momenten herbeleef...

Heel veel tijd kunnen spenderen met mijn mannen en genieten van de smiling faces van die twee (en van mezelf): veel meer moet dat eigenlijk niet zijn!

Pieterjan nam Emil af en toe eens mee in de rugzak op een korte blauwe (zeer vlakke) piste. Die kleine gangster schreeuwde natuurlijk de longen uit zijn lijf (je zag telkens de hoofden van de andere skiërs draaien), zo leuk vond hij het. Ik ben er dus 100% zeker van dat ik binnen een paar jaar niet alleen aan top speed voorbij geskied wordt door mijn vriend, maar ook door mijn zoon. And I'm sure I'm gonna love it :-)

Stralende zon in de vallei én hoog daarboven. Op meteorologisch vlak was dit de meest perfecte skireis ooit, want naast het weer was ook de sneeuwkwaliteit prima. Dat weet ik omdat ik bij slechte sneeuw doorgaans tientallen keren op mijn bek ga, en nu was dat maar één keer het geval. En het was dan nog omdat ik elegant over een bergje wilde skiën en ik mijn evenwicht verloor. Maar het was een zachte, elegante val :-)

In Vaujany worden de skiërs trouwens van 1250 naar 2800 meter gebracht in een gigantische télépherique waar wel 165 mensen in kunnen - "den bak" zoals wij hem noemen. Of voor Emil: de "buskraan", want hij ziet daar een bus in die bengelt aan een kraan. Enorm gefascineerd was hij door dit verschijnsel, zelfs in de auto op weg naar huis zat hij er nog over bezig! En ik ben er zeker van dat de hele crèche ondertussen ook al op de hoogte is van de buskraan te Vaujany.

De sneeuw en de bergen vond die kleine aap sowieso zeer intrigerend. Hij genoot ervan om mee te komen naar boven. En ik genoot ervan om hem tijdens die week elke dag te zien veranderen. Hij leert zo snel bij, zowel qua woordenschat (bv. "bonzoer/bonjour") als qua manieren. Dat gebeurt niet enkel tijdens de vakantie natuurlijk, maar op zo'n momenten valt het wel keihard op dat hij nu helemaal geen baby meer is maar stilaan een big boy. Eéntje met heel veel attitude en flair, dat moet je hem wel nageven...

Veel gezellige familiemomenten, zowel tijdens het ontbijt, onze vaste (meestal langgerekte) lunchstop 's middags op de piste (zie foto), de après-ski en het avondeten. Ik ben heel dankbaar voor de vele lieve, bereidwillige babysits die zo goed voor Emil hebben gezorgd terwijl moeder en vader op de latten stonden :-)

Uiteraard heb ik ook zélf voor mijn zoon gezorgd - anders zou ik hem niet meenemen op vakantie natuurlijk. Ik heb 2 dagen niet geskied en telkens genoten van de quality time met hem. We gingen wandelen, zwemmen, fietsen en op die dagen gold de regel: "moeder zegt op alles ja". Feest :-)

Al dat spelen is natuurlijk ook vermoeiend, dus er kwam telkens ook een fikse middagdut aan te pas. Die benutte ik zeer goed, namelijk gezeten/gelegen op mijn stoel op het balkon van ons appartement in de zon. Ik genoot van de rust en kon heel goed doorlezen in mijn boek. Heerlijk!

Want rusten en ontspannen, daar dient vakantie natuurlijk voor. Na al het skiën waren we soms een beetje uitgeteld en moesten we even bekomen in de zetel...

Vandaag, the day after, ben ik volop bezig met alle was en strijk. Ook Emils 2 konijntjes (zijn vaste knuffels waaraan hij enorm gehecht is) heb ik mee de machine in gedraaid want ze hebben werkelijk overal gelegen vorige week... Ik heb trouwens "ontdekt" dat hij die 2 een naam gegeven heeft: mama en papa. Superschattig, hij voert echte conversaties met hen, geeft ze eten, drinken, zoentjes,... Daar smelt mijn hart toch een beetje van :-)

Maar kijk, alle valiezen zijn nu uitgepakt en de was hangt te drogen. Terwijl ik dit schrijf draag ik een shortje en T-shirt en ik ben deze namiddag met de fiets om boodschappen geweest met mijn zonnebril op mijn snoet. Ik kan dus alleen maar besluiten met...

LAAT DE LENTE MAAR BEGINNEN!
Bye lovely holidays, hellooooo new job, welcome spring! Ik zie dat hier volledig zitten :-)

Jullie ook?

Lots of love, Josie xo

We hebben er begin deze week al eens van mogen proeven (en het smaakte naar méééééééér!) maar nu moeten we weer even geduld uitoefenen... Toch is het nu zeker: de lente is op komst! En na de lente de zomer natuurlijk, mijn favoriete seizoen... Mooie vooruitzichten vind ik dat! Om mijn lichaam klaar te stomen voor de heerlijke periode die eraan komt - lees: blote benen, zon op mijn huid - gebruik ik een aantal nieuwe producten van Nivea in mijn dagelijks beautyritueel. Ik heb dus alvast mijn blauw strandlaken gespreid (weliswaar in de woonkamer want het is nog een beetje te koud) en ik tel af naar de zomer...

Van zodra de eerste zonnestralen tevoorschijn komen, trek ik naar buiten. Een zonneklopper ben ik helemaal niet, want ik kan niet langer dan 10 minuten in een ligstoel van de zon genieten. Ik ben een actieve buitenmens en ga liever fietsen, wandelen, lopen, naar de speeltuin met mijn zoon. Het is niet omdat ik niet lig te bakken en braden in de zon dat ik mijn huid niet moet beschermen tegen de schadelijke UV-stralen van de zon, integendeel. Ik heb een gevoelige huid en heb soms last van zonne-allergie, dus ik neem graag het zekere voor het onzekere. Ik hoef trouwens niet per sé het bruinste kleurtje te hebben, want ik heb geen zin om er op mijn 40ste als een verrimpeld besje uit te zien...

Ik ben een trouwe gebruiker van de Nivea Sun producten, die mijn huid tijdens het zomerseizoen goed hydrateren en beschermen. Recent lanceerde het merk de gloednieuwe Protect & Bronze Beschermende Olie (SPF 30), een droge olie die mijn huid beschermt en zorgt voor een gezond kleurtje. Deze olie doet me denken aan die van Nuxe, en daar ben ik grote fan van. Ik voorspel dat de olie van Nivea Sun mijn partner in crème zal worden binnenkort! Een olie is echter zeer rijk en niet geschikt voor dagelijks gebruik. Ik denk dus dat ik zal afwisselen met de Protect & Refresh Verfrissende Zonnemelk (SPF 20 of 30) met menthol-extract. Na een dag in de zon verzorg ik mijn velletje altijd met een after-sun lotion. De Bronze After Sun Lotion verfrist en kalmeert mijn huid en zorgt ervoor dat mijn zomers tintje langer behouden blijft.

Een van de eerste dingen die ik doe wanneer ik uit de douche kom? Deodorant aanbrengen! Want wie laat er nu graag een hinderlijke zweetgeur achter? Nu het warmer wordt, vind ik het nog belangrijker dan anders om goed beschermd te zijn tegen ongewenste transpiratiegeurtjes. Het mag nu allemaal wat fleuriger en zomerser gaan ruiken, en dat dacht Nivea duidelijk ook. Zij brachten hun Fresh Natural, de meest verkochte deodorant, uit in 2 nieuwe parfums: Fresh Flower op basis van rozen en viooltjes (mijn favoriet!) of Fresh Comfort met de geur van jasmijn en meiklokjes. Twee aangename, lichte parfums die me de hele dag lang een heerlijk fris gevoel geven.

Vanaf eind maart (bij voorkeur al vroeger, maar de weergoden moeten het ook tolereren natuurlijk) geldt bij mij de regel: adieu kousen, benen bloot! Ik heb hier geen stress voor, want ik ben de hele winter blijven sporten en heb mijn huid dagelijks goed verzorgd tegen de koude. Leuke kleedjes, shortjes en rokjes dragen: let's go! Voor wie toch met wat complexen zit (maar eigenlijk is dat nergens voor nodig want de perfecte billen en benen bestaan niet, en vrouwen zonder cellulitis al evenmin!) heeft Nivea een leuk product, namelijk shapewear (zogenaamd "cosmetotextiel") met een drievoudige werking. De vernieuwde Q10 shorty lift, verstevigt én verzorgt de buik, billen en bovenbenen in 1 stap. De werkzame ingrediënten die hiervoor zorgen zijn Q10, aloë vera en amandelolie. Bovendien is de shorty geparfumeerd met dé Nivea geur, which I loooooooove so very much! Misschien moet ik dit product toch maar eens uitproberen binnenkort, baat het niet dan schaadt het niet :-)

Diamonds are a girl's best friends. Maar parels zijn dat zeker en vast ook. Ze symboliseren elegantie uit en doen ons stralen. Nivea liet zich volop inspireren en het resultaat is een revolutionair serum. De Q10 plus Pearls Anti-Rimpel Verzorging bevat de hoogste concentratie aan Q10, gecombineerd met Hyaluronzuur en Creatine. Al deze werkzame stoffen zitten binnenin parels, goed beschermd tegen licht en invloeden van buitenaf. Zo kunnen ze optimaal hun werk doen! Ik gebruik het serum af en toe 's avonds voor het slapengaan, onder mijn nachtcrème. Het verfrist mijn huid en vertraagt de vorming van rimpels. Ik ben er wel zuinig mee, omdat ik het zo'n mooie flacon vind. Kijk eens naar die mini-pareltjes, aren't they lovely?

Mijn huid hydrateren, dat begint al in de douche. Water met een hoog kalkgehalte of te warm water kunnen ervoor zorgen dat ons velletje droog en trekkerig aanvoelt. I hate that feeling, en dus gebruik ik de Nivea Crème Smooth douchecrème, verrijkt met karitéboter (zalige geur!) voor een zijdezachte huid.

Ik ben volledig klaar voor het zonnetje... Dus Frank, laat dat mooie weer nu maar komen hé! Hebben jullie ook al zo'n zin in de lente en de zomer? Wat doen jullie om je body summer-proof te maken?

Lots of love, Josie xo

Alle vermelde producten zijn vanaf deze maand verkrijgbaar in de supermarkt.
De inhoud van dit artikel is volledig mijn eigen mening. Het komt misschien over als "reclame", maar dat komt omdat ik 100% achter het merk sta.

Zoals jullie wel weten ben ik vorige week veranderd van job. Ik ben nu online project manager bij Tales.be, een bedrijf dat websites, webshops en webapplicaties ontwikkelt. Een superboeiende sector, een gevarieerde functie en een tof bedrijf met lieve collega’s! Voor mijn job vertoef ik dagelijks op het www en volg ik de ontwikkelingen in de digitale wereld op de voet. Alles verandert zo snel en dat vind ik enorm fascinerend. Noem mij gerust een girl geek, ik vind dat een reuze compliment! Sommige mensen zeggen wel eens al lachend dat ik vergroeid ben met mijn smartphone. En dat is eigenlijk niet overdreven, want als ik mijn Samsung Galaxy S5 niet bij me heb, dan voel ik me gewoon niet compleet (lees: dan word ik wreed ambetanterig). En als ik op een plek kom zonder wifi of 4G (how is that even possible?), dan gebeurt het dat ik spontaan begin te trillen als ontwenningsverschijnsel. Als digital junkie heb ik uiteraard ook heel wat apps staan op mijn smartphone, waarvan ik sommige al meer gebruik dan andere. Ik zet mijn 5 favorieten op een rijtje!

1. Twitter: ik kwetter er lustig op los sinds mei 2013 en sindsdien heb ik al meer dan 4.000 tweets (nonsensicaal of diepzinnig, daar gaan we het nu niet over hebben) de wereld in gestuurd. Even scrollen door mijn feed en ik ben zo weer mee met wat er gaande is out there. Als taalkundige vind ik het een uitdaging om een gedachte zo spitant en gebald mogelijk weer te geven in slechts 140 tekens. Daarnaast is Twitter ook het kanaal bij uitstek om interessante conversaties aan te gaan en contacten te leggen met andere tweeps, en om allerhande tips en nuttige info te verzamelen. Stel: je zoekt een Italiaans restaurant in een stad die je niet kent. Zwier het dan even op Twitter en je bent meteen op de hoogte van de places to be! Ik beschouw Twitter een beetje als my window to the world. En het is bovendien een raam dat niét moet gewassen worden – so what’s not to love about that?

2. Hootsuite: ik ben intensief bezig met social media voor mijn bijberoep – ik werk als freelance copywriter onder de naam “Text Fairy” – en ik beheer ook de social mediakanalen voor mijn werkgever. Om een hele stroom aan content over verschillende kanalen te managen en social media posts efficiënt in te plannen, doe ik een beroep op Hootsuite. Ik vind het een zeer overzichtelijke en gebruiksvriendelijke app. Zo eentje die mijn leven aanzienlijk vergemakkelijkt, en dat kan ik toch alleen maar toejuichen?

3. Instagram: wie een blik werpt op mijn Instagramfeed heeft onmiddellijk door: this lady is an instaddict! Ik installeerde de app kort na de geboorte van mijn zoon Emil in februari 2013, en sindsdien is er willens nillens al heel wat babyspam de revue gepasseerd. Ik ben eigenlijk een dikke nul in foto’s trekken maar dankzij Instagram en de vele reacties op mijn foto’s krijg ik het gevoel dat ik er wel wat van bak. En dat is fijn, of course. Ik vind het leuk om mensen te volgen die mij inspireren. Zo ben ik erg geïnteresseerd in fashion & lifestyle en doe ik bakken inspiratie op via de IG-account van fashion bloggers. Ik gebruik de app ten slotte ook als “promotiekanaal” voor mijn eigen blog. Ik post over vanalles en nog wat, te veel om op te noemen… Check it out!

4. Evernote: voltijds werken, een freelance bijberoep, bloggen, een huishouden dat moet gerund worden én dan nog veel hobby’s. Evernote is een app die ik niet meer kan missen – does that even surprise you?Blogspiration, foto’s gelinkt aan een bepaalde blog, to do lists, boodschappenlijstjes,… Ik heb een klein papieren notebookje waarin ik vanalles bijhoud, maar ik durf dat al eens te vergeten. Mijn smartphone, daarentegen, heb ik overal en altijd bij me. Ik ben een zeer gestructureerd iemand die graag alles in lijstjes en overzichtjes giet. Evernote durft dus al eens overuren draaien. Ik ben ook gevoelige voor het design van app icoontjes, en die olifant van Evernote vind ik best wel schattig en mooi staan op het startscherm van mijn phone.

5. Timehop: ik leef aan 200 km/u maar ik vind het belangrijk om af en toe eens te ontspannen. Dit doe ik bij voorkeur al lopend door het bos, want meer dan 11 km/u haal ik daar niet. Mijn relax app bij uitstek is niét angry birds, maar wel Timehop. Deze katapulteert mij elke dag terug in de tijd en toont mij wat ik 1, 2, 3 of meer jaar geleden uitspookte op Facebook, Twitter en Instagram. Soms levert dat gênante OMG-momentjes op (damn, hoe haalde ik het überhaupt in m’n hoofd om daarover te tweeten?), soms word ik er ook wat emo van, bijvoorbeeld als ik een foto van mijn zoon zie van kort na zijn geboorte. Niet zelden inspireert mijn Timehop mij tot het schrijven van een nieuwe blog. Een hele fijne app die ik kan aanraden aan iedereen die houdt van een vleugje nostalgie op tijd en stond!

Ziezo, dit zijn mijn favoriete apps. Wat zijn die van jullie?

Jullie denken misschien: ze is zo'n fervent loopster en toch prijkt er geen enkele running app in haar top-5? Dat klopt, ik loop niet graag met mijn smartphone aan mijn lijf. Zo zie je maar: ik ben zo verslaafd aan het ding, maar soms - héél soms - kan ik het ook niet in mijn buurt verdragen :-)

Als jullie tussen alle 2,5 miljoen apps die er vandaag beschikbaar zijn de bomen door het (mobiele) bos niet meer zien, dan moeten jullie zeker het boek “Appstublieft” kopen, of een bezoekje brengen aan de website www.appstublieft.be (deze blogpost zal daar trouwens ook op verschijnen!). Mathias en Kristof – respectievelijk de wederhelft van een van m’n beste vriendinnen en een ex-studiegenoot – verzamelden er de beste (gratis en/of Nederlandstalige) apps. Superhandig! Mathias en Kristof zijn trouwens heel goed bezig, want er komt binnenkort een tweede Appstublieft-boek uit, dat op 9 april aan het publiek wordt voorgesteld in Gent. Je kan je hier gratis inschrijven voor de lanceringsavond. Het wordt een leuk event met interessante lezingen, een receptie en een concert achteraf. Een echte aanrader dus!

En top of the bill: ik mag ook 5 boeken weggeven! Wat moet je hiervoor doen?

* Laat me weten wat jouw aller-favoriete app is en waarom ik hem zeker ook moet gebruiken.

* Word fan van mijn Facebookpagina (als je nog geen fan bent).

* Stuur een lief mailtje naar josefien@josieslittlethings.be.

* De winnaars worden bekend gemaakt op mijn Facebookpagina!

* Veel succes!

Lots of love, Josie xo

Overmorgen, 1 april, is een hoogdag voor grapjassen. Ik heb daar niks op tegen, maar voor mij heeft die dag al een hele tijd een andere betekenis. Overmorgen zal het 15 jaar geleden zijn dat ik de akeligste dag uit mijn leven meemaakte. Tegelijk was het een dag, en een hele periode nadien, die mij heel wat mooie levenslessen bijbracht. Waar zwart is, is altijd ook wit. Dat is een zekerheid die altijd zal blijven bestaan.

Vijftien jaar geleden was ik op weekend in de Ardennen met 2 vriendinnen. We waren 16, onbezonnen en perfect gelukkig. In die tijd, het magische jaar 2000, vierde de coupe carré hoogtij, net als jeansbroeken met olifantenpijpen, Carhartt-hoodies (of in mijn geval de goedkopere versies uit de H&M) en Vans-sloefen (of in mijn geval de iets deftigere "casual chic" schoen die de nonnen op mijn school wél konden tolereren). We hadden geen zorgen, behalve dan misschien dat we nooit eens een normale foto van ons 3 zouden kunnen nemen...

Vijftien jaar geleden had ik, zonder overdrijven, een van de leukste avonden uit mijn jeugd met - hou jullie vast - een "Tien om te Zien" persiflage die ik nog altijd op videocassette liggen heb. Moest ik ooit trouwen, dan ben ik er zeker van dat die opname zou opduiken bij wijze van "schaamtelijke herinneringen uit het leven van de bruid". Misschien trouw ik daarom wel niet, wie weet... In ieder geval, ik amuseerde me te pletter en had buikpijn toen ik naar bed ging. Van het lachen, welteverstaan.

Vijftien jaar geleden werd ik, na die memorabele avond met mijn vriendinnen in een godverlaten Ardens gat, vlak voor middernacht zwetend en angstig wakker. Op de grond, half onder mijn bed. How weird was that? Maar veel spel maakte ik er niet van, ik was moe en kroop snel weer in het bed om lekker te slapen. Want de volgende dag hadden mijn vriendinnen en ik nog veel leuke plannen.

Vijftien jaar geleden vierden de GSM's nog geen hoogtij - kan je je dat nog voorstellen? Voor de veiligheid hadden we wel een "bieper" mee. Maar uiteraard had ik het oproepnummer niét aan mijn mama gegeven. Ik was maar een weekendje weg, het zou toch niet nodig zijn om mij op te biepen. I'm a big girl in a big world.

Vijftien jaar geleden beleefde ik een beetje een akelige nacht, maar voor mijn broer en zus was het pas écht vreselijk. Zij waren thuis, en in tegenstelling tot hun kleine zus-met-bieper-maar-zonder-nummer waren zij wél bereikbaar. Zij kregen in het midden van de nacht telefoon. Met verpletterend nieuws.

Overmorgen zal het vijftien jaar geleden zijn dat ik, helemaal uitgelaten en zonder stem na een onvergetelijk vriendinnenweekendje, werd opgehaald door mijn mama en mijn stiefpapa. Hij stond aan de deur en zei: "Ga jij maar al naar mama in de auto, ik neem je spullen wel mee." Aan de blik in zijn ogen zag ik toen al dat er iets aan de hand was. Ik liep naar de auto en zag mama op de achterbank zitten - nog iets dat niet klopte. Ze huilde. Ik stapte in de auto en ik heb haar tijdens de rit naar huis geen seconde los gelaten. Ik was kapot van wat ze me vertelde. Het beeld van mijn huilende mama op de achterbank staat in mijn geheugen gegrift. Het was een enorm triestig moment, maar tegelijk ook hoopvol. Want het was toen dat ik besefte: ook al gaan mensen uit elkaar (mijn ouders waren toen al 10 jaar gescheiden), ze blijven elkaar altijd ergens graag zien. En dat is mooi.

Vijftien jaar geleden had ik een soort haat-liefde verhouding met mijn broer en zus. We maakten vaak ruzie - wie deed dat eigenlijk niét? Toen ik hen voor het eerst zag na mijn thuiskomst uit de Ardennen en ik hen hard vastpakte, voelde ik: we zijn nu misschien niet de allerbeste vrienden, maar ik moet hen koesteren want we hebben elkaar nodig. Nu, en wellicht ook later.

Vijftien jaar geleden leerde ik de waarde van echte vriendschap kennen. Het is een cliché maar in moeilijke situaties leer je écht je vrienden kennen. Die 2 vriendinnen van het memorabele weekend hebben mij keihard gesteund en verder geholpen, net als de rest van mijn hechte groep school- en scoutsvriendinnen. In die week bleef ik welgeteld één dag thuis. Ik liep de muren op dus mijn keuze was snel gemaakt: ik wilde naar school gaan, bij mijn zotte vriendinnen zijn. Zij deden mij lachen en alles even vergeten. De week na de begrafenis - het was toen paasvakantie - stond ik al speelpleinwerking te geven voor een bende uitgelaten kleuters. Deels omdat ik me daartoe geëngageerd had, maar vooral omdat ik altijd had geleerd om niet bij de pakken te blijven zitten. Ik kreeg in die periode wel honderden kaartjes. Genieten is het verkeerde woord, maar ik had er heel veel deugd van.

Op 6 april zal het 15 jaar geleden zijn dat ik de droevigste dag meemaakte uit heel mijn leven. Toen moest ik geheel onverwacht en voorgoed afscheid nemen van mijn papa op zijn begrafenis. Hoewel, "voorgoed", dat klopt eigenlijk niet.

Want vandaag zijn die zotte meisjes nog altijd mijn allerbeste vriendinnen.

Vandaag is familie voor mij superbelangrijk. Misschien wel het allerbelangrijkste wat er is. Mijn vriend, mijn zoon, mijn mama en stiefpapa, broer en zus, stiefbroer, schoonouders, schoonbroers en schoonzussen - voor hen ga ik door het vuur.

Vandaag geniet ik als ik zie wat voor een goeie papa Pieterjan voor Emil is. Alles wat die twee samen doen, dat zijn stuk voor stuk prachtige herinneringen die Emil met zich mee zal dragen, zijn hele leven lang.

Vandaag sta ik heel rationeel en down-to-earth in het leven. Niet te veel zagen en klagen, gewoon doen. En doorgaan. Problemen los ik wel op wanneer ze zich stellen.

Vandaag werk ik hard om te bereiken wat ik wil. Ik wil zelfstandig zijn, onafhankelijk, mijn eigen keuzes maken om gelukkig te kunnen zijn.

De laatste jaren van zijn leven heeft hij mij soms teleurgesteld en verdrietig gemaakt. Misschien is het wel daardoor dat ik een planmatige controlefreak geworden ben, een onverbeterlijke perfectionist. Maar dat is zo erg nog niet. Trouwens, ik was er zelf ook niet altijd voor hem. En spijt komt altijd te laat, dus daar doe ik niet aan mee. Hij zou dat ook niet gewild hebben. Ik neem het leven zoals het is, en ik blijf altijd positief. C'est la vie - 4 simpele woorden maar het allermooiste levensmotto dat je kan hebben, vind ik.

Ik geloof niet dat er "iets" is, al heb ik wel even getwijfeld na die vreemde nacht op 1 april, want achteraf bekeken viel mijn onder-bed-ervaring zo goed als samen met papa's ongeluk. Maar als hij "ergens" is, dan is het in mijn herinneringen en op veel mooie foto's.

Soms voel ik me schuldig omdat ik na 15 jaar niet zo vaak meer aan hem denk en vooral met mezelf bezig ben. Maar dan denk ik: als hij érgens is, dan is is hij toch vooral in mezelf. Ik hoef me helemaal niet schuldig te voelen. Veel van de dingen die ik vandaag doe en hoe ik in het leven sta, heb ik van hem geleerd. En dat is zoveel waard.

Stef Bos heeft gelijk hoor. Maar Emeli Sande nog veel meer: Oh c'est la vie. Maybe something's wrong with me. But at least I am free. I am free. Een nummer vol wijze levenslessen dat me telkens aan hem doet denken. Een vrije vogel, een enorme plantrekker, een sterk karakter. Zo was hij, zo ben ik. Het is overmorgen 1 april maar ik zal niet triestig zijn, wel dankbaar en vooral ook trots.

Merci papa, voor wat je me 16 jaar lang geleerd hebt. En voor wat je me nog elke dag bij leert.

Joske x

Kanker raakt elk jaar 41.000 mensen. Slik, dat is enorm veel... Je kent zeker wel iemand, in je nabije of iets verdere omgeving, die vecht tegen de ziekte. Onlangs kreeg ik te horen dat een vriendin kanker heeft. Ze is dapper de strijd aangegaan en probeert er op een bewonderenswaardig positieve manier mee om te gaan - hoedje af voor haar en haar gezin. Maar, let's face it, hoe dapper en sterk kankerpatiënten ook zijn, het blijft een enorm zware ziekte en ze kunnen het niet alleen. Ze kunnen alle hulp goed gebruiken.

Voor die vriendin, en voor alle andere mensen die rechtstreeks of onrechtstreeks getroffen zijn door de ziekte, zet ik mij heel graag in voor de actie Iedereen Tegen Kanker, die eerder deze week van start ging. Eén en Kom Op Tegen Kanker slaan de handen in elkaar en dagen Vlaanderen 4 weken lang uit tot actie.

Een mooie actie vind ik die van de Rospot, een origineel en ludiek concept - dat werkt altijd het best. Linde Merckpoel, de supersympathieke ginger spice van Studio Brussel, en Marleen Merckx, beter bekend als Simonneke van Thuis, dagen iedereen uit om samen zoveel mogelijk rosse én andere centjes te verzamelen op 1 maand tijd. Zit je op een berg rosse centjes? Simpel: stop je kleingeld in de rospot in een KBC-kantoor in je buurt. Zo help je mee kanker klein te krijgen! Bekijk hier het filmpje van de actie:

Wil je online meepraten over deze actie, gebruik dan de hashtag #rospot. Wil je zelf een actie lanceren, dan kan dat zeker ook! Ga naar de website van Iedereen Tegen Kanker en registreer je eigen actie, of sluit aan bij een van de vele andere acties. ook het campagnelied is trouwens een zeer aanstekelijke oorwurm.

Je weet dus wat je te doen staat de komende maand... Kom op met die rostjes en help mee kanker te bestrijden!

Lots of love, Josie xo

Ik hou van nieuwe maanden. Op een bepaalde manier zijn ze altijd een klein beetje een "vers" begin. En elke maand heeft ook z'n eigenheid en charme. Augustus is ongetwijfeld mijn favoriete maand, omdat het dan (normaalgezien) hoogzomer is én ik verjaar :-)

Op de blog van de Amerikaanse Dani deed ik onlangs het idee op om bij het begin van een maand een lijstje op te stellen met zaken die ik graag wil verwezenlijken de komende 30 dagen. Een soort goede voornemens, maar toch ook niet, want mijn voornemens zijn vaak niet haalbaar en deze "April goals" toch wel. Enfin, dat denk ik toch... April is de vierde maand van het jaar, dus ik heb 4 doelstellingen:

1. Op professioneel vlak wil ik me de komende maand graag volledig inwerken in m'n nieuwe job. Het is nu mijn derde week en ik vind het superleuk: het is een bedrijf met een supergoeie sfeer in een boeiende sector, en mijn functie is zeer veelzijdig en uitdagend. Ik ben dus heel blij met de keuze die ik gemaakt heb. En ik vind van mezelf dat ik al redelijk goed "ingeburgerd" ben en mee ben met de projecten (als mijn nieuwe collega's dit lezen, dan hoop ik maar dat ze nu niet bij zichzelf denken: "maar kindeke toch, peisde gij da echt..."). In april ga ik in ieder geval verder op hetzelfde elan!

2. April wordt een maand met veel quality time, en daar kan ik alleen maar blij om zijn. Mijn vriend en ik hebben 2 minitripjes gepland. Over 2 weken gaan we een nachtje op hotel zeer dicht bij huis, namelijk in good ol' Bruges, onze vroegere thuisbasis. En het weekend erna maken we een tweedaags tripje naar Bruxelles ma belle voor zijn verjaardag. Je leest er zeker alles over hier! We zoeken het niet te ver, want we zijn nog maar pas op skivakantie geweest en ons budget is helaas niet oneindig. Maar eens weg zijn van huis, gewoon met ons tweetjes, daar hebben we altijd zeer veel deugd van. Laat maar komen dus, die weekendjes!

3. Op sportief vlak beschouw ik april als de laatste maand om nog flink te trainen voor de start van de grote loopevents. Ik sport voor het plezier en om me goed te voelen, maar ik vind het ook fijn om deel te nemen aan allerlei running events. Op die manier blijft er altijd een uitdaging. Op 1 mei ga ik mezelf martelen tijdens de Spartacus Run (maar pijn is toch gewoon fijn met een p?!), op Moederdag loop ik 15K Dwars Door Brugge, en eind mei ben ik van de partij tijdens een gezellige Ladies Run in Oudenaarde. En in juni is er de Nacht van West-Vlaanderen in "mijn" Torhout. Ik twijfel nog om "gewoon" de 10K te lopen, of om opnieuw voor de halve marathon te gaan zoals vorig jaar (maar dan wél in een betere tijd). Wie helpt me om de knoop door te hakken? In ieder geval kijk ik enorm uit naar al deze loopevents. Ik ben een solo-loopster en heb geen compagnons nodig, maar op zo'n sportevenementen ervaar ik altijd een enorm groepsgevoel, en ik geniet er dan ook wel van.

4. Hier op de blog zal ik mijn uiterste best doen om jullie leuke posts voor te schotelen! Er komt bijvoorbeeld een post aan rond het thema "Fit for summer", waarin ik mijn tips zal verklappen om zorgeloos de zomer tegemoet te gaan. Vandaag startte ik ook de #aprillove challenge, een initiatief van blogster Susannah Conway. Al heel wat Vlaamse bloggers doen mee, het wordt dus weer dolle pret! Mijn persoonlijke #aprillove kan je hier en hier volgen. Als er trouwens thema's zijn die jullie graag eens aan bod willen zien komen hier, dan sta ik daar zeker voor open.

Ziezo, dat waren mijn "projectjes" voor deze maand. Delen jullie die van jou ook?

In ieder geval: maak er een superdeluxe maand van! April beschouw ik een beetje als een overgangsmaand. De lente moet nog beginnen, ik weet het, maar ik ben er zeker van dat het nu écht wel niet lang meer zal duren. En dan zijn we vertrokken voor dagen met veel zon, warme temperaturen, gezellige terrasjes, lange avonden,... Een mens mag dromen, nietwaar?

Lots of love, Josie xo

Als ik het weerbericht mag geloven (en dat doe ik eigenlijk altijd wel), maakt de lente écht haar intredevanaf volgende week (met temperaturen tot 20 graden volgend weekend, yay!). Dit maakt mij ei zo na euforisch, want het betekent dat ik binnenkort weer fleurige kleedjes, shortjes, sandaaltjes en teenslippers aan kan. Blote armen en benen, zon op mijn huid – I love love loooove it! Je kan je niet voorstellen hoe blij ik ben dat ik die kousenbroeken, laarzen, dikke truien en sjaals diep in de kast mag opbergen. Stress voor het "blotebenenweer" heb ik in de verste verten niet - behalve dan dat mijn ledematen een beetje wittekes zien, maar daar zit ik niet zo mee in, eerlijk gezegd. Ik ben de hele winter blijven sporten (ik zie trouwens niet in waarom ik in de winter niét zou sporten) en heb mezelf en mijn lichaam goed verzorgd, dus ik ben volledig klaar voor de lente.

Zijn jullie al fit for spring, of nog niet helemaal? Ik geef jullie graag mijn persoonlijke tips mee!

BODY

*Ik vind het heel belangrijk om mijn benen goed te verzorgen en dus hydrateer ik ze dagelijks met body lotion na mijn douche 's morgens. Ik doe dat het hele jaar door. Akkoord, het neemt wat extra tijd in beslag. Maar het is het wel dubbel en dik waard. In het voorjaar, wanneer mijn benen nog wat bleekjes zien na een hele winter in kousenbroeken, durf ik al eens wat bruinen-zonder-zon (een klein toefje maar!) mengen onder mijn body lotion voor een subtiel kleurtje. Aan zelfbruiner all the way waag ik me niet want ik vind dat er nogal fake uitzien.

* Mijn handen en nagels leg ik ook graag in de watten. Ik heb mijn nagels graag kort dus ik vijl erop los. Ik gebruik nagelriemolie (die van de Hema is topspul!) om uitdroging tegen te gaan en ik smeer de hele dag door handcrème (van verschillende merken, maar die van Rituals blijft de allerbeste), inclusief een extra dikke laag voor het slapengaan die de hele nacht haar werk kan doen. In de lente voorzie ik mijn nagels van een fris lakje, bij voorkeur een pastelkleurtje. Kleurige, mooi verzorgde nagels zorgen voor een instant spring vibe!

* Wie handen zegt, denkt direct ook voeten. En ja, ook die kunnen op de nodige verzorging rekenen. Al doe ik dat in de winter te weinig, omdat ze dan toch de hele tijd "verstopt" zitten in laarzen. Mijn voetjes zien heel wat af, enerzijds door het vele lopen en anderzijds doordat ik altijd hooggehakt door het leven ga. Bij het begin van de lente maak ik dus steevast een afspraak voor een grondige pedicure, inclusief een mooi lakje op mijn teennagels. Ik smeer mijn voeten geregeld in met een voetcrème zodat ik zonder zorgen leuke sandalen, muiltjes en teenslippers kan dragen.

FOOD

* Ik geloof niet in crashdiëten om je lichaam in een onrealistisch sneltempo beachable te krijgen. Ik ben er zelfs ronduit tegen. Het is ongezond en je wordt er gewoon ongelukkig van. Als je jezelf alles ontzegt, dan krijg je onvermijdelijk vreetaanvallen en moet je toch weer van nul af aan starten. Been there, done that - ik waag me er alvast niet meer aan.

* Ik heb het geluk dat ik heel graag gezond eet. Nu ja, "geluk", ik vind het gewoon superbelangrijk om mijn lichaam goed te verzorgen en daar hoort gezonde voeding nu eenmaal bij. Ik heb dus geleerd om te genieten van gezonde voeding, en ik vind dat echt niet zo moeilijk. Er bestaat zoveel lekkers dat niét boordevol vet of suikers zit! Denk nu niet dat ik nooit een "zondig", dat doe ik zeker wél maar ik heb er niet zoveel behoefte aan. Als je moeilijk aan snoep en zoetigheden kan weerstaan, sta jezelf dan een klein stukje per dag toe. Anders hou je je gezonde eetpatroon niet vol. Gezond is goed, maar té is (zoals bij alles) niet nodig.

* Ik eet veel fruit. De lente en de zomer vind ik so fruitilicious: aardbeien, frambozen, bessen, kersen, exotische vruchten,... Niks dat meer smaakt op een zonnige dag dan een lekkere portie fruitsalade!

* Ik drink massa's water, de hele dag door. Noem dat gerust een verslaving. Op mijn bureau staat een fles van 1 liter. Ik drink ze leeg tegen de lunch, dan vul ik ze bij en drink ik ze op tot de laatste druppel tegen 's avonds. Als ik op de baan ben, heb ik ook altijd een flesje bij me in mijn tas of mijn wagen.

*Salades zijn 100% spring- & summerproof food. Ze zijn supergezond en lekker, en je hebt er zoveel mogelijkheden mee. Ik neem vaak een salade mee naar het werk, en door te spelen met smaken en kleuren zorg ik voor voldoende afwisseling. Ik heb altijd een aantal basisingrediënten in huis voor lekkere slaatjes: een zak gemengde sla (uit de supermarkt, ik vind die lekker en ze blijft lang vers, een volledige krop sla is gewoon veel te groot voor mijn gezin), tomaat, wortel (ook lekker als tussendoortje én goed een voor een mooi kleurtje dankzij het aanwezige bètacaroteen), kiwi/appel/ananas voor a sweet touch, gerookte zalm/forel/feta voor de hartigheid, hennepzaad, noten, zaden,... Noem maar op, je kan het allemaal in een salade draaien!

* Gezonde tussendoortjes zijn ook onmisbaar. Ik "tank" regelmatig bij tussen mijn hoofdmaaltijden - zo zorg ik ervoor dat ik niet uitgehongerd geraakt en begin te schransen. Ik heb altijd een stuk fruit, een doosje noten of een portie studentenhaver bij me. Probeer zeker eens moerbeien, ze zijn lekker zoet en zeer gezond. Gedroogd fruit is ook een goeie energieleverancier. Als vieruurtje eet ik vaak een potje Alpro Soya plantaardige yoghurtvariatie, en momenteel ben ik verlekkerd op de macadamiadrink van Provamel. Het zadengebak van Pascale Naessens is ook een top tussendoortje met niks dan goeds erin!

* Ik drink zo goed als geen frisdrank, ook geen light/zero. Ik was tot voor kort quasi verslaafd aan Cola Zero, tot ik besefte dat mijn lichaam echt snakte naar dat blikje zoet elke dag en dat is écht niet goed. Er zit dan wel geen suiker in, maar wel massa’s zoetstoffen en die zijn geen haar beter. Ik ben ook extra beginnen letten op de toegevoegde suikers die in zoveel etenswaren zitten (bv. yoghurt) en ik schrap ze steeds vaker uit mijn menu. Als je er een beetje op let is het niet zo moeilijk, maar ik wil er ook niet te extreem in zijn. Ik merk wel dat mijn lichaam er baat bij heeft en dat ik niet meer snak naar suiker en zoet. Ik ben er niet door afgevallen (dat was/is ook echt niet nodig), maar ik voel me er wel beter door. En dat straal ik ook uit, daar ben ik zeker van.

SPORT

* Winter, lente, zomer of herfst: beweging is essentieel als je je lichaam goed wil verzorgen. "Geen tijd" vind ik een zeer flauw excuus. Ik wil zeker niet iedereen over dezelfde kam scheren, maar mensen die zeggen "ja maar ik heb geen tijd om te sporten" zijn meestal mensen die gewoon geen zin hebben om in beweging te zijn. Lees zeker eens mijn looptips als je het moeilijk hebt om een sport vol te houden. Ze zijn ook van toepassing op andere sporten dan lopen.

* Je hoeft niet altijd een uur of langer te gaan sporten; bij mij past dat ook niet altijd in de planning. Alle kleintjes helpen! Ik ga tijdens mijn middagpauze vaak eens op wandel (er ligt een shopping center aan de overkant van de straat dus ik heb een leuke bestemming). In de zomer, als de dagen langer zijn, probeer ik ’s avonds na het werk nog eens buiten te komen met Emil voor een korte wandeling of een toertje met de fiets. Daar hebben we allebei baat bij. Ik probeer ook vaak de trap te nemen en ook de fiets. Als het mooi weer is, parkeer ik mijn wagen soms bewust een beetje verder zodat ik nog een stukje te voet moet. In het zonnetje is dat toch gewoon heel leuk?!

* Ik doe mee aan allerlei sport events - in mijn geval running tours. In de winter, wanneer de inschrijvingen starten, schrijf ik me in en dan heb ik een concreet doel en motivatie om flink te blijven sporten. Zulke evenementen zijn ook gewoon superleuk om aan deel te nemen: er hangt een unieke sfeer van sporters-onder-elkaar.

* Als je moeilijk het huis uit geraakt, bijvoorbeeld met kleine kindjes of een partner die niet vaak thuis is, kan je ook gemakkelijk een home gym sessie organiseren. Ik heb een matje voor buikspieroefeningen waar je me minstens 1 avond per week een kwartiertje op terugvindt voor een ab workout. Supergraag doe ik dat niet, maar ik hou het wel vol omdat ik nu eenmaal graag een strakke buik heb. Ik heb ook een springtouw. Een kwartiertje springen is een stevige workout, en op een leuk muziekje is dat heel plezant.

* Spelen en ravotten met mijn zoon beschouw ik als een stevige dosis beweging. Ook poetsen, vooral dan stofzuigen en dweilen, is een mini workout als je het met evenveel overgave doet als ik :-)

MIND

* Speel je sterke troeven uit. Vind je van jezelf dat je zware bovenbenen hebt, dan hoef je je zeker niet in te houden om je benen te showen. Er zijn immers voldoende modellen van rokjes en kleedjes op de markt waarmee je dit "minpunt" kan verhullen. Heb je een mooi décolleté, dan mag je dat ook best uitspelen vind ik, op voorwaarde dat je het niet combineert met een minirok want dan wordt het pretty slutty. Zelf heb ik geen complexen over mijn benen, maar ik ben vaak jaloers op vrouwen met een mooie boezem want zelf ben ik niet zo "gezegend". Ik draag dus graag korte kleedjes, shortjes en skinny pants, maar je zal me niet zien paraderen in diep uitgesneden topjes want dat is écht geen zicht bij mij. Om maar te zeggen: niemand is perfect, en dat hoeft ook niet!

* Pimp je garderobe met fleurige kledij (floral! prints! pastel! fluo!), leuke sandaaltjes, flashy teensletsen, zomerse juweeltjes,... Een leuke outfit kan zoveel wonderen doen, vind ik. Ik ben bijvoorbeeld verslingerd aan boho armbandjes zoals op de foto hierboven.

*Think positive! Geniet, maak je niet te veel zorgen, have fun - dan zie je er sowieso al veel beter uit. Ook al ben je moe of loopt niet alles altijd zoals je het wil: never lose your smile. Dat klinkt misschien een beetje bond-zonder-naam, maar geloof me vrij, het wérkt.

Wat zijn jouw tips om je lichaam en geest totally fit for spring te krijgen?

Lots of love, en geniet van het mooie weertje dat eraan komt!

Josie xo

Ik weet niet hoe het bij jullie zat, maar bij mij is het een mooie week geweest. Vorig weekend voelde ik in élke vezel van mijn lijf dat de lente in de lucht hing - ik hoorde het ook in elk weerbericht, dat versterkte natuurlijk wel dat gevoel. Woensdag was het dan eindelijk zover, en ik ben er zeker van dat het mooie weer nu here to stayis. Wellicht met enkele ups & downs zoals dat hier bij ons altijd gaat, maar hey, moest het altijd schitterend weer zijn dan zou het leuke er ook snel af zijn, nietwaar?

Blikken jullie even mee terug op mijn week?

Zaterdag, weekend. Dat betekent dat de ochtenden net iets minder gejaagd verlopen dan tijdens de week. Lees: op het gemakje wakker worden, lekker samen ontbijten en wat spelen voor we aan de orde van de dag beginnen. Emil is meestal heel goed gezind 's morgens, dus ik vind het een plezier om met hem op te staan. Dat ik niet kan uitslapen, vind ik hoegenaamd niet erg, ik ben toch een echte ochtendmens!

Happy Easter! Zondag stond volledig in het teken van Pasen en de jaarlijkse paasbrunch bij mijn ouders. Zoals elk jaar was er weer een overvloed aan lekker eten en keerde ik huiswaarts met een halve indigestie. Maar het was supergezellig, met de Ronde Van Vlaanderen op de achtergrond en het zonnetje dat van de partij was. Mijn mama had eitjes verstopt in de tuin voor de 2 kleinkinderen (en ook wel een beetje voor de grote kindjes). Emil ging volledig op in de zoektocht - hij wilde zijn mandje voor geen geld van de wereld lossen - en dat leverde schattige taferelen op. Hier bijvoorbeeld met mijn zus, zijn lieve tante waar hij zo zot van is…

Het was een lekker lang weekend. Maandag trok ik samen met Emil en Evy, zijn meter en mijn beste vriendin, naar de schouwburg in Roeselare voor de grote Bumba-show. Iets waarvan ik had gezworen dat ik er nooit ofte nimmer naartoe zou gaan, maar kijk, het is nu toch gebeurd… En het was leuk! Meer daarover binnenkort op deze blog…

Dinsdag was het weer werken geblazen. Ondertussen is het mijn vierde week op mijn nieuwe job, en het bevalt me echt! Het was een drukke dag, dus in de auto op weg naar huis genoot ik van de muziek op de radio en mijn Tupperware doosje met noten en gedroogd fruit. De ideale energy booster, en supergezond op de koop toe! Het zijn die kleine geneugten die het leven zo leuk maken!

Woensdag maakte de lente écht haar intrede. 's Avonds na het werk ging ik lopen, voor de allereerste keer dit jaar in blote benen. Het was nog iets te frisjes om de lange mouwen achterwege te laten. Maar ik was al doodcontent dat ik eindelijk die lange loopbroek diep in de kast kon wegsteken en mijn beentjes volop zon konden vangen. Meer van dat, graag!

Het is paasvakantie deze week, en de crèche is een weekje gesloten. Gelukkig kan ik rekenen op mijn lieve familie om op Emil te passen. Donderdagwas de kleine aap een dagje bij zijn mémé en het was daar enorm plezant, zag ik op de foto die mijn mama mij via Whatsapp stuurde.

Hij bleef daar gisteren slapen en ik ga hem pas morgenmiddag gaan ophalen, want vanavond staat er een avondje uit op het programma in Brugge. We gaan eten bij Kok Au Vin en daarna overnachten in het Martin's Hotel; verslag volgt! Het weer zit alvast mee en ik heb een fleurig bloemenkleedje aangetrokken. Als ik een zomerse outfit draag, wordt mijn humeur op slag zoveel beter. Hoera voor de zon, voor blote benen, en voor het weekend!

Maak er allemaal maar een mooi weekend van!

Lots of love, Josie xo

Ik heb het al terloops eens laten vallen in mijn vorige post, maar op paasmaandag deed ik iets wat ik nog nooit eerder had gedaan. Iets waarvan ik zelfs had gezworen dat ik het nooit ofte nimmer zou doen. Maar ik ging overstag, en wel door de crazy coole meter van mijn zoon. Zij wilde graag eens met haar metekind op bezoek bij een van zijn vele helden en dus trakteerde ze hem op een uitje naar de grote Bumba-show, die toevallig halt hield in Roeselare, niet ver hiervandaan. Ik moést helemaal niet mee met hen, maar ik wilde het toch graag een keertje beleven, zo'n dolle show met een joelende massa kinderen en op hol geslagen ouders. En ik ben gewoon ook graag op stap met die twee schatten. Zo komt het dat ik maandag een van de toeschouwers was van de Bumba-show. Het was een leuke middag, Emil genoot ervan en zijn meter scoorde volop punten. En mijn beeld van een uitzinnige hoop krijsende kinders en zwetende, tot wanhoop gedreven ouders omdat hun kroost hen de oren van de kop zaagt voor zo'n onnozele Bumba-punthoed, heb ik serieus moeten bijstellen. Want dat valt eigenlijk allemaal wel mee. Maar voor ik mama werd, en eigenlijk tot voor kort, had ik dus nooit gedacht dat ik dat ooit zou doen, zo'n show bijwonen. En weet je, het is niet het enige wat ik nooit gedacht had ooit te zullen doen.

Had je mij toen ik probeerde zwanger te worden verteld dat ik 4 jaar later uren naast het bed van mijn slapende peuter zou staan kijken hoe mooi en schattig hij is, dan had ik je ronduit gek verklaard. Deze week was Emil een paar dagen op logement, en ik "betrapte" mezelf erop dat ik voor ik ging slapen even aan zijn pyjama ging ruiken, die over de rand van zijn bedje hing. Want ik miste die kleine aap toch wel een beetje. Als 18-jarige, wanneer ik op kamp of op reis ging, moffelde ik wel eens een T-shirt van mijn lief in mijn valies om het enorme gemis (want dat was toen echt wel zo, drama alom) te compenseren met wat "kledingsnuiven". Maar dat ik het 13 jaar later zou doen met een pyjama in maatje 98 en dinosaurussen erop? No way.

Nu ja, ik had eigenlijk ook nooit gedacht dat ik het zo fijn zou vinden om mama te zijn. Ik heb altijd wel ergens geweten dat ik kinderen wilde, maar moeder worden was voor mij geen levensdoel an sich. Het was pas door de juiste "levenspartner" te ontmoeten dat ik die keuze geleidelijk aan maakte. Nu ben ik al een goeie 2 jaar mama en ik had nooit durven denken dat het zo plezant zou zijn. Ik heb mijn "vroegere leven" (lees: veel weggaan, sporten en bezig zijn met mezelf) grotendeels kunnen behouden dankzij die superdeluxe partner en onze families. Ik ben zeker geen typische moederkloek want ik wil meer dan enkel mama zijn. Maar het moederschap heeft zoveel leuke nieuwe dingen met zich meegebracht die ik nooit had verwacht of durven verwachten. En die ik niet meer zou willen missen. Hell no.

Dat mijn zoon alles wat ik doe (of toch bijna alles) ronduit fantastisch vindt. Mama poetst haar tanden: feest! Mama laat een scheetje? Hihi. Mama moet keihard trappen op de fiets omdat het mega tegenwind is en hij met zijn 13 kilo extra achterop het nog wat zwaarder maak voor haar billen? Hilariteit alom. Ook merkwaardig: alles wat ik graag eet, steekt hij eveneens met veel smaak in zijn mondje. Zijnde rozijnen, noten, massa's fruit en groenten, en vooral ook gojibessen. Zelf noemt hij het "boo-bies", en hij is tot veel in staat als hij ze ziet staan en ik hem een portie durf te ontzeggen. Your children become who you are, wordt er al eens gefluisterd in de wandelgangen. Welja, daar is wel wat van aan. Veel zelfs.

Dat kinderen je onvoorwaardelijk graag zien, dat zeggen ze ook altijd. En vroeger durfde ik al eens denken: jaja, dat zal wel. Maar ze hebben dus echt wel gelijk, die mensen die dat zeggen. Hoe Emil naar mij opkijkt, hoe hij krijst van plezier als ik bij hem in bad kom zitten om samen soep te maken van de badeendjes. Hoe hij overenthousiast de hele crèche samenroept als hij 's avonds mijn auto de parking ziet oprijden, en hoe vol bewondering hij zegt "alléééééé mama pjoooooooo" als hij mij in m'n looptenue ziet verschijnen. Hoe hij soms weent als ik wegga, of hoe hij er nooit genoeg van krijgt om samen met mij onnozele toten te trekken als we de honderdduizendste selfie van ons twee nemen. Ik vind mezelf niet echt speciaal, maar hij geeft mij wel een beetje dat gevoel. Ik waan mezelf soms superwoman door te denken dat ik 1001 dingen tegelijk kan doen zonder ook maar één seconde rust. Ik ben hierdoor al meermaals met mijn kop tegen de muur gelopen. En toch blijf ik me een iets van een supervrouw voelen dankzij mijn zoon. Bakken meer zelfvertrouwen heb ik gekregen, iets waar ik pakweg 10 jaar geleden een enorm gebrek aan had. Wie had dat ooit gedacht? Ik alvast niet.

Nog zoiets belangrijks: ik leer zoveel van hem. Leven vol energie en zonder zorgen, niet te veel denken maar gewoon doen. Kids just wanna have fun. Wie wil dat eigenlijk niét? Als perfectionistische bezige bij is het voor mij soms moeilijk om alle dagelijkse beslommeringen van me af te zetten en mij gewoon bij hem te zetten om een boekje te lezen of te kleuren. Maar ik word er met de dag beter in omdat ik heel goed besef dat het tijdens die momenten van spelen, fietsen en wandelen is dat ik zélf ook tot rust kom. Dat ik dingen leer. Als ik met Emil ga wandelen, bijvoorbeeld, dan gaat het extra traag omdat hij bij elke auto, camion, bus, tractor, trein, bromfiets - enfin, eender wel gemotoriseerd voertuig - stilstaat en vol verwondering kijkt en roept. Die verwondering, daar kan ik veel van leren. Het is deels dankzij mijn zoon dat ik opnieuw heb leren genieten om even, al is het maar 10 minuutjes, op mijn gemak een boekje te lezen, te Pinteresten, mijn Bloglovin feed te checken of noem maar op. Ik wil die verwondering en dat stilstaan bij kleine, ogenschijnlijk banale dingen, die bij hem voor zoveel geluk en plezier zorgen, zelf ook niet verliezen.

Merci, lieve kleine aap van me, ik had echt nooit gedacht dat ik zoveel van jou zou leren. En dat ik, op een zonnige dag als vandaag, zo zou genieten om in de speeltuin meer dan een uur op een bankje in de zon te zitten kijken naar jou. Kijken hoe je ravot en plezier maakt, en ook wel kijken of je nergens met je hoofd tegenaan botst in al je on-elegantie die je van mij geërfd hebt, en of je geen zand in het rond strooit dat vervolgens in weerloze kleine meisjes hun ogen terechtkomt. En voor de rest: een beetje dagdromen, nadenken, niet veel meer dan dat. Ik had een superleuke namiddag, maar vroeger had ik me dat in de verste verten niet kunnen voorstellen.

Met die Bumba was het ook een beetje zo, afgelopen maandag. Ik zag je de hele tijd vanuit mijn ooghoeken stralen van plezier en enthousiast mee zingen en dansen. Je zat bij je meter op schoot, dus ik zat op mijn gemak en kon rustig een beetje voor me uit staren. Ik genoot, en voelde me gelukkig. Dus als Bumba of zijn aanverwante consoorten binnenkort nog eens hun opwachting maken in onze buurt, dan zit de kans er dik in dat we opnieuw van de partij zijn.

Ja, dat denk ik wel.

Love, Josie xo

Ik woon nu een goed half jaar in Torhout, en ik voel me hier intussen volledig thuis. Heimwee naar Brugge heb ik niet, dat schreef ik al in deze blogpost. Dat neemt niet weg dat ik veel mooie herinneringen heb aan de stad waar ik 8 jaar heb gewoond, en dat ik regelmatig nog eens terugkeer. Niet zozeer om te winkelen, want dat doe ik meestal in Gent, maar wel om op restaurant-date te gaan. Brugge is een zeer toeristische stad met heel wat tourist traps, maar er zijn minstens evenveel culinaire hotspots. Lieven is mijn überfavoriet, gevolgd door Sale e Pepe. Op de derde plaats staat Kok Au Vin. Daar gingen we vorig jaar eten voor Pieterjan zijn verjaardag, en we namen ons toen voor om zeker nog eens terug te gaan omdat het een superleuke avond was. Voor we het wisten waren we bijna een jaar verder en woonden we al in ons nieuwe huis in Torhout, maar waren we nog altijd niet opnieuw gaan eten bij Kok Au Vin... Ongeveer gelijktijdig met dat besef kreeg ik de kans om een nachtje op hotel te gaan in Brugge, en wel in het mooie Martin's Hotel, dat deel uitmaakt van een gerenommeerde hotelketen. Een blitz-terugkeer naar "mijn vroegere stad", inclusief lekker eten en een nacht vol heerlijke slaap in een zacht hotelbed: daar zei ik geen neen tegen! En afgelopen weekend was dan eindelijk zover...

Vrijdagavond na het werk reden we just the two of us naar het zonovergoten Brugge. We werden zeer vriendelijk verwelkomd aan de lobby. De behulpzame receptionist gaf ons onmiddellijk een toeristisch stadsplannetje mee en duidde er de voornaamste bezienswaardigheden op aan. Die kende ik uiteraard al, maar hij deed zo z'n best om ons ten dienste te staan dat ik hem zijn zegje liet doen :-)

Daarna gingen we naar onze kamer, een zeer mooie en ruime Charming Plus Room in het nieuwste gedeelte van het hotel. Ook daar werden we hartelijk onthaald met een overheerlijke reep Belgische Galler-chocolade. Yum! Ondanks het feit dat de kamer onder het dak lag en het 25° was buiten, was het er helemaal niet te warm. Het zachte bed lonkte al uitnodigend voor vannacht en we lieten ons verleiden om een half uurtje te rusten voor we ons in de kleine maar gerieflijke badkamer klaarmaakten om een stapje in de wereld te zetten.

We gingen met een bevriend koppel eten bij Kok Au Vin en het was opnieuw een schot in de roos. We aten het menu Bib Gourmand aan 37€ (excl. wijn), een echte aanrader voor wie houdt van lekker tafelen in een trendy en ongedwongen sfeer! Nadien wilden we nog iets drinken en raakten we verzeild in Wijnbar Est. Jammer genoeg wilden de eigenaars net sluiten, maar ze wilden ons wel nog één glas geven. Daarna stapten we verder naar het eerste beste dichtstbijzijnde etablissement, Café Volkshuis aan de Vismarkt. Dat was, zoals de naam doet vermoeden, bijzonder "volks" met een aantal merkwaardige figuren, we keken echt onze ogen uit. Zo werd het toch nog later dan we oorspronkelijk voorzien hadden... Gelukkig moesten we niet ver stappen naar het hotel want het is zeer centraal gelegen, op een boogscheut van de Markt. Rond 3u belandden we eindelijk in ons knusse bedje in Martin's Brugge, na een superleuke avond. Het was opmerkelijk stil en rustig, ondanks het feit dat het hotel pal in het stadscentrum ligt. Een pluspunt! Wat ik wél miste in de (bad)kamer, was shampoo. Normaal krijg je altijd een kleine flacon op hotel, en ik had bewust geen shampoo in mijn valies gestoken. Er was wel zeep en body lotion, maar geen haarverzorgingsproducten. Een heel klein minpuntje dus, maar hey, als het dat maar is...

Zaterdagochtend genoten we van een overheerlijk ontbijtbuffet met alles erop en eraan: verschillende soorten brood, boterkoeken, eitjes, charcuterie, yoghurt, fruit,... Er was zelfs Alpro Soya pudding en een heel assortiment aan noten en zaden... Het was alsof ze daar wisten dat ik op komst was, want dit was echt volledig mijn goesting!

Voor ons was het een kort bezoek aan Brugge want tegen half elf zaten we al in de wagen richting Gent; we hadden een drukke dag in 't verschiet. Moesten we meer tijd gehad hebben, dan hadden we zeker nog een bezoekje gebracht aan de wekelijkse zaterdagmarkt op 't Zand en het Beursplein (superverse groenten en fruit!), of waren we een koffie gaan drinken bij Li O Lait of een bagel gaan eten bij Sanseveria... Leuke adresjes en activiteiten genoeg in Brugge! Je moet het alleen een beetje weten zijn, en vooral opletten dat je niet verzeild geraakt in de typische toeristenplekken. Het beste idee is om tips te vragen een de locals wanneer je een trip naar Brugge plant. Ik ben zelf wel een "ex-local" maar jullie kunnen zeker nog bij mij terecht voor adresjes om te eten, te drinken en te shoppen ;-)

Als je op zoek bent naar een goed hotel voor een kort of langer verblijf, dan heeft Martin's Brugge ongetwijfeld alles wat je nodig hebt! Mede dankzij de aangename overnachting in dit hotel was het voor mij het afgelopen weekend een heel plezante wederontmoeting met de stad waar ik zoveel mooie herinneringen aan heb!

Lots of love, Josie xo

Zalando Love ♥

A Smooth Life

Whatsup

25 dingen die je nog niet wist over mij

Oscar's Best

Eerste Hulp Bij Oops Momentjes

Relax?!

Oorwurmen

Alpro Mild Mornings

Car-Free, Care-Free?

Holiday Memories

Ready For Spring Met Nivea

Appstublieft!

C'est la vie

Kom op met die rostjes!

Hello April!

Fit For Spring

My Week In Pictures

Nooitgedacht

Back To Bruges