De eerste week van 2016 is al bijna achter de rug! Tijd om eens een paar foto' van de voorbije week (en eigenlijk ook de week ervoor) op een rijtje te zetten.
We verhuisden Emil naar zijn grote bed. Hij past met zijn 98cm nog altijd in zijn babybed, maar hij is gewoon geen baby meer nu. Zijn babybedje werd vakkundig omgebouwd tot zogenaamd "jeugdbed", waar hij kan (in theorie) in slapen tot hij ongeveer 7 jaar is. Hij was fier als een gieter en slaapt superlekker in zijn groot bed. Hij is er voorlopig nog maar één keer uitgekomen rond 22u 's avonds, en heeft mij bijna een hartaanval bezorgd door met een creepy fluisterstemmetje bovenaan de trap "Ik bent hier, mama" te staan prevelen, op een moment dat ik het kot voor mij alleen had en het dus vrij stil in huis was (want ik maak niet veel lawaai in mijn eentje). Sindsdien is hij de kamer niet meer alleen uit gekomen, wellicht omdat hij zich het wit weggetrokken horror movie gezicht van zijn moeder nog altijd voor de geest kan halen ;-)
Hij wil nu trouwens géén dekbedovertrek meer over zijn donsdeken. Hij vindt dat niet mooi, zegt hij. Er staan nochtans helikopters en grappige kiekens op... Maar meneer slaapt dus al een week onder een ordinair wit donsdeken, dat hij naar eigen zeggen prachtig vindt. Wat er in dat kleine hoofdje allemaal omgaat, vraag ik mij toch soms af... But then again, ik heb zelf soms ook rare kronkels in mijn bovenkamer dus ik heb niet bepaald recht van spreken ;-)
Op de laatste dag van het jaar ging ik lopen. Kwestie van 2015, dat een topjaar was op vlak van sportieve prestaties, in schoonheid af te sluiten. Het was superzonnig weer en ik genoot ervan om energie bij te tanken voor de lange "feestnacht" die er zat aan te komen. Ik luisterde voor één keer niet naar mijn eigen uiterst smaakvolle running playlist maar stemde mijn ipod af op Studio Brussel. Het was namelijk De Tijdloze, de lijst van de 100 mooiste platen aller tijden, en daar wilde ik zo weinig mogelijk van missen. Het was een van de laatste loopjes met mijn roze Nike Lunar Eclipse schoenen, die ik kocht in januari 2015. Ik zit al over de 1000K ermee dus het is hoog tijd voor een nieuw paar loopschoenen. Bovendien ben ik er niet zo tevreden van, ik heb soms last van een knellend gevoel aan mijn voeten (ik heb wel rare voeten dus dat ligt misschien niet volledig aan de schoen) en ze zijn niet goed waterbestendig. Volgende week ga ik naar het Running Center voor een loopanalyse en een nieuw paar running shoes voor 2016. Ik kijk er al naar uit!
Zijn er trouwens mensen die nog met hun ipod lopen, of lopen jullie allemaal met muziek op jullie smartphone? Op een of andere manier kan ik het niet verdragen dat die GSM aan mijn lijf hangt te bengelen tijdens het lopen, dus ik blijf trouw aan mijn ipodje, dat intussen al drieënhalf jaar meegaat. Ik heb mijn Garmin sporthorloge en hartslagmeter die mijn prestaties tracken, dus voor mij geen Strava, Runkeeper, Endomondo en consoorten.
Op oudejaarsavond gingen we feest vieren bij vrienden. Emil werd 's nachts wakker door het vuurwerk, hij was een beetje geschrokken... Begrijpelijk, want er was heel veel vuurwerk in de buurt met luide knallen. Pieterjan en ik namen hem mee naar buiten om te kijken naar het lichtspektakel en hij vond het natuurlijk de max. En daarna... geraakte hij niet meer in slaap. Hij was niet lastig maar ik wilde niet dat hij de andere kinderen die boven lagen te slapen wakker zou maken met zijn gebabbel en gewrikkel (zijn specialiteit) in bed. Dus nam ik hem mee naar beneden bij de "grote mensen". Hij heeft het grootste deel van de nacht in de zetel gelegen/gezeten maar hij maakte toch ook van de gelegenheid gebruik om nog wat te spelen en onnozel te doen. En ik vond het ook wel leuk dat ik nog wat gekke selfies met kon nemen met mijn kleine aap :-)
Emil lijkt sowieso erg op Pieterjan, maar op zo'n momenten merk je dat des te meer: het zijn allebei nachtdieren die altijd in zijn voor een feestje (ik ga daar nog wat mee meemaken als hij begint uit te gaan later). Uiteindelijk gingen we naar huis rond 4u en thuis heeft hij onmiddellijk geslapen... Ik mag dus niet klagen.
Al was hij wel vroeg van de partij op 1 januari: alive & kicking om 8u30! Maar soit, hij was heel goed gezind en superenthousiast om zijn nieuwjaarsbrief voor te dragen. Je kan het filmpje bekijken op mijn Facebook, keischattig! In de namiddag gingen we nieuwjaren bij Pieterjan zijn familie. We waren thuis rond 21u en ik was toch wel blij dat ik in mijn bed kon kruipen. Maar eerst keek ik nog naar The Voice Kids, mijn guilty pleasure van tegenwoordig ;-)
Ik wil graag opnieuw meer lezen op papier in plaats van op scherm. Ik ben goed bezig want ik koop sinds kort elke week een magazine en ook in bed lees ik altijd een kwartiertje voor het slapengaan. Deze week kocht ik het Nederlandse maandblad "Runner's World", boordevol tips en interessante artikels over lopen. Echt heel fijn leesvoer voor een running chick als mij! Het is in feite de Nederlandse tegenhanger van ons Vlaamse magazine Running.be, waarop wij thuis een abonnement hebben. Dat lees ik ook altijd supergraag. Deze maand staat er een interview in met Ruben Block van de band Triggerfinger. Hij is blijkbaar ook een fervent loper, en dat had ik eerlijk gezegd niet verwacht. Ik dacht namelijk dat alle rockers rokende, drinkende en vooral-niet-sportende individuen waren. Alweer van een vooroordeel verlost dus ;-)
Vorig weekend haalden we onze kerstboom neer. Hoe gezellig het ook was met de lichtjes in huis (vooral Emil en Pieterjan zijn daar fan van), ik was toch blij dat de boom plaats kon maken voor een nieuwe kamerplant (dank u lieve mama voor het mooie nieuwjaarscadeau!). Nu die hoek niet meer zo vol staat (voor de kerstboom stond er een felblauwe Bumba-tent, moet je weten, maar die hebben we voorlopig even opgeborgen omdat Emil er niet meer in speelt *stiekem gejuich*) vind ik dat er veel meer rust hangt in onze woonkamer. Zeker overdag, want wij hebben veel ramen en kunnen de hele dag door genieten van een schitterende lichtinval (bovenstaande foto is echter 's avonds genomen). Voor onze plant hebben we nog een mooie bloempot nodig. Iemand tips waar ik daarvoor kan gaan kijken?
Afsluiten doe ik met een nieuwe kleine verslaving: een appel in stukjes snijden, een beetje kaneel erover, een minuutje in de microgolf en what you get is een overheerlijk tussendoortje. Ik deed inspiratie op bij Lilithu, dikke merci daarvoor! Ik maak dit geregeld op het werk. Ik ben een echte kaneel-lover, zowel de smaak als de geur vind ik onweerstaanbaar. Wist je trouwens dat kaneel bijdraagt tot een stabiele bloedsuikerspiegel? Lekker én gezond dus!
Hoe was jullie week? Laat het gerust weten hieronder... En geniet van het weekend!
Love, Josie xo
We verhuisden Emil naar zijn grote bed. Hij past met zijn 98cm nog altijd in zijn babybed, maar hij is gewoon geen baby meer nu. Zijn babybedje werd vakkundig omgebouwd tot zogenaamd "jeugdbed", waar hij kan (in theorie) in slapen tot hij ongeveer 7 jaar is. Hij was fier als een gieter en slaapt superlekker in zijn groot bed. Hij is er voorlopig nog maar één keer uitgekomen rond 22u 's avonds, en heeft mij bijna een hartaanval bezorgd door met een creepy fluisterstemmetje bovenaan de trap "Ik bent hier, mama" te staan prevelen, op een moment dat ik het kot voor mij alleen had en het dus vrij stil in huis was (want ik maak niet veel lawaai in mijn eentje). Sindsdien is hij de kamer niet meer alleen uit gekomen, wellicht omdat hij zich het wit weggetrokken horror movie gezicht van zijn moeder nog altijd voor de geest kan halen ;-)
Hij wil nu trouwens géén dekbedovertrek meer over zijn donsdeken. Hij vindt dat niet mooi, zegt hij. Er staan nochtans helikopters en grappige kiekens op... Maar meneer slaapt dus al een week onder een ordinair wit donsdeken, dat hij naar eigen zeggen prachtig vindt. Wat er in dat kleine hoofdje allemaal omgaat, vraag ik mij toch soms af... But then again, ik heb zelf soms ook rare kronkels in mijn bovenkamer dus ik heb niet bepaald recht van spreken ;-)
Op de laatste dag van het jaar ging ik lopen. Kwestie van 2015, dat een topjaar was op vlak van sportieve prestaties, in schoonheid af te sluiten. Het was superzonnig weer en ik genoot ervan om energie bij te tanken voor de lange "feestnacht" die er zat aan te komen. Ik luisterde voor één keer niet naar mijn eigen uiterst smaakvolle running playlist maar stemde mijn ipod af op Studio Brussel. Het was namelijk De Tijdloze, de lijst van de 100 mooiste platen aller tijden, en daar wilde ik zo weinig mogelijk van missen. Het was een van de laatste loopjes met mijn roze Nike Lunar Eclipse schoenen, die ik kocht in januari 2015. Ik zit al over de 1000K ermee dus het is hoog tijd voor een nieuw paar loopschoenen. Bovendien ben ik er niet zo tevreden van, ik heb soms last van een knellend gevoel aan mijn voeten (ik heb wel rare voeten dus dat ligt misschien niet volledig aan de schoen) en ze zijn niet goed waterbestendig. Volgende week ga ik naar het Running Center voor een loopanalyse en een nieuw paar running shoes voor 2016. Ik kijk er al naar uit!
Zijn er trouwens mensen die nog met hun ipod lopen, of lopen jullie allemaal met muziek op jullie smartphone? Op een of andere manier kan ik het niet verdragen dat die GSM aan mijn lijf hangt te bengelen tijdens het lopen, dus ik blijf trouw aan mijn ipodje, dat intussen al drieënhalf jaar meegaat. Ik heb mijn Garmin sporthorloge en hartslagmeter die mijn prestaties tracken, dus voor mij geen Strava, Runkeeper, Endomondo en consoorten.
Op oudejaarsavond gingen we feest vieren bij vrienden. Emil werd 's nachts wakker door het vuurwerk, hij was een beetje geschrokken... Begrijpelijk, want er was heel veel vuurwerk in de buurt met luide knallen. Pieterjan en ik namen hem mee naar buiten om te kijken naar het lichtspektakel en hij vond het natuurlijk de max. En daarna... geraakte hij niet meer in slaap. Hij was niet lastig maar ik wilde niet dat hij de andere kinderen die boven lagen te slapen wakker zou maken met zijn gebabbel en gewrikkel (zijn specialiteit) in bed. Dus nam ik hem mee naar beneden bij de "grote mensen". Hij heeft het grootste deel van de nacht in de zetel gelegen/gezeten maar hij maakte toch ook van de gelegenheid gebruik om nog wat te spelen en onnozel te doen. En ik vond het ook wel leuk dat ik nog wat gekke selfies met kon nemen met mijn kleine aap :-)
Emil lijkt sowieso erg op Pieterjan, maar op zo'n momenten merk je dat des te meer: het zijn allebei nachtdieren die altijd in zijn voor een feestje (ik ga daar nog wat mee meemaken als hij begint uit te gaan later). Uiteindelijk gingen we naar huis rond 4u en thuis heeft hij onmiddellijk geslapen... Ik mag dus niet klagen.
Al was hij wel vroeg van de partij op 1 januari: alive & kicking om 8u30! Maar soit, hij was heel goed gezind en superenthousiast om zijn nieuwjaarsbrief voor te dragen. Je kan het filmpje bekijken op mijn Facebook, keischattig! In de namiddag gingen we nieuwjaren bij Pieterjan zijn familie. We waren thuis rond 21u en ik was toch wel blij dat ik in mijn bed kon kruipen. Maar eerst keek ik nog naar The Voice Kids, mijn guilty pleasure van tegenwoordig ;-)
Ik wil graag opnieuw meer lezen op papier in plaats van op scherm. Ik ben goed bezig want ik koop sinds kort elke week een magazine en ook in bed lees ik altijd een kwartiertje voor het slapengaan. Deze week kocht ik het Nederlandse maandblad "Runner's World", boordevol tips en interessante artikels over lopen. Echt heel fijn leesvoer voor een running chick als mij! Het is in feite de Nederlandse tegenhanger van ons Vlaamse magazine Running.be, waarop wij thuis een abonnement hebben. Dat lees ik ook altijd supergraag. Deze maand staat er een interview in met Ruben Block van de band Triggerfinger. Hij is blijkbaar ook een fervent loper, en dat had ik eerlijk gezegd niet verwacht. Ik dacht namelijk dat alle rockers rokende, drinkende en vooral-niet-sportende individuen waren. Alweer van een vooroordeel verlost dus ;-)
Vorig weekend haalden we onze kerstboom neer. Hoe gezellig het ook was met de lichtjes in huis (vooral Emil en Pieterjan zijn daar fan van), ik was toch blij dat de boom plaats kon maken voor een nieuwe kamerplant (dank u lieve mama voor het mooie nieuwjaarscadeau!). Nu die hoek niet meer zo vol staat (voor de kerstboom stond er een felblauwe Bumba-tent, moet je weten, maar die hebben we voorlopig even opgeborgen omdat Emil er niet meer in speelt *stiekem gejuich*) vind ik dat er veel meer rust hangt in onze woonkamer. Zeker overdag, want wij hebben veel ramen en kunnen de hele dag door genieten van een schitterende lichtinval (bovenstaande foto is echter 's avonds genomen). Voor onze plant hebben we nog een mooie bloempot nodig. Iemand tips waar ik daarvoor kan gaan kijken?
Afsluiten doe ik met een nieuwe kleine verslaving: een appel in stukjes snijden, een beetje kaneel erover, een minuutje in de microgolf en what you get is een overheerlijk tussendoortje. Ik deed inspiratie op bij Lilithu, dikke merci daarvoor! Ik maak dit geregeld op het werk. Ik ben een echte kaneel-lover, zowel de smaak als de geur vind ik onweerstaanbaar. Wist je trouwens dat kaneel bijdraagt tot een stabiele bloedsuikerspiegel? Lekker én gezond dus!
Hoe was jullie week? Laat het gerust weten hieronder... En geniet van het weekend!
Love, Josie xo